Puivert - deel 2

Dag 20 tot 23 - 28 tot 31 juli - Puivert (2)

No matter what, no matter where, it's always home, if love is there.

Vakantie ! Twintig dagen na mijn vertrek begin ik nu pas een echt vakantiegevoel te ervaren. Voordien was de reis eerder een prospectiereis om informatie en inspiratie op te doen door leefgemeenschappen te bezoeken, gecombineerd met een (beperkte) vindtocht naar mogelijke terreinen en een productieve uitwisseling/contact met gelijkgestemden. Maar de zon straalt, de warmte is tropisch (35°), de mensen gelukkig, de natuur overal overweldigend, het water zacht en heerlijk, de ijsjes lekker, de vlinders speels, de rust weldadig en de tijd verdwenen. Een uitgelezen kans dus om volop te genieten en gewoon te zijn!

Tussen de stille en statige bomen aanschouwen de bergen al miljoenen jaren bewegingloos en zonder oordeel de Schepping en de woelige geschiedenis der mensen. Voor hen is duizend jaar slechts een diepe ademhaling en een mensenleven schiet voorbij als een korte, kleurige lichtflits. Voor hen is het altijd Hier en Nu en dat is goed te voelen zo dicht in hun aanwezigheid.

Nieuwe ontmoetingen en uitwisselingen dienen zich aan, zowel met streekbewoners als met reizigers uit Vlaanderen en Nederland. Zo bezoeken we bvb. een uitgeweken Vlaming die 28 jaar geleden naar hier emigreerde en zijn eigen paradijsje in de Aude gevonden heeft. Antoine verwelkomt ons hartelijk op zijn mooie stekje tussen bos en berg. Het huis heeft hij helemaal zelf gebouwd en wordt voorzien van energie door 24 zonnepanelen. Blijkbaar bestaat er een uiterst gunstige mogelijkheid om samen te werken met de Franse elektriciteitsmaatschappij waardoor tot 95 % van de aankoop en onderhoudskosten voor een zonne-energie installatie terugbetaald worden. Dat is goed nieuws!

De groentetuin is een ander verhaal. Goede grond, een gunstige ligging en voldoende water blijken uiterst belangrijke voorwaarden om mooie oogsten te krijgen. Helemaal niet evident op deze rotsachtige hellingen waar het soms maanden niet regent. En dan zijn er nog de dieren die in het bos leven. Herten springen makkelijk over de twee meter hoge omheining die Antoine rond de groentetuin gezet heeft en beschadigen fruitbomen en planten; muizen woelen de groentebedden om, vogels pikken de appels en vossen doden de kippen. 

 

 

Het is erg verleidelijk om het leven en wonen in deze prachtige streek te romantiseren. Maar niet alles is rozengeur en maneschijn. Er is weinig werk, zelfs armoede, in de winter vallen alle activiteiten en mogelijke bronnen van inkomsten zowat stil, vlakke en vruchtbare gronden zijn zeldzaam, het is vrij moeilijk om volledig zelfvoorzienend te worden (vooral qua voeding) en door de afstanden heb je toch een wagen nodig. Maar natuurlijk, overal is er wel iets en de pluspunten hier zijn niet min. De belangrijkste (wat mij betreft): een fantastisch gevoel van ruimte en vrijheid, volop ongerepte natuur, zuivere lucht en (gratis) gezond bronwater, uitgestrekte bossen en bergen, veel zon en warmte, een rustig (en menselijk) levensritme, tolerantie en openheid en veel gelijkgestemde zielebroeders/zusters. Toch maak ik mij sterk dat een zuidgericht terrein met wat vlakke stukken, een waterbron (of meerdere) en eventueel een gemeenschappelijk gebouw (of ruïne) fantastische mogelijkheden kan bieden voor het vestigen van een familiedomein ecodorp. Er zijn voldoende technieken voorhanden om zelfs rotsgrond en woestijnen vruchtbaar te krijgen. (Zie ook de filmpjes en dossiers op de website). Het vergt uiteraard wel enkele jaren tijd, werk en investeringen om allerlei eetbare (wilde) planten en zaden uit te zetten, de bostuin op te starten en permacultuur technieken succesvol toe te passen. Maar na een tijd wordt de ontstane biotoop op je domein een zelfgenererend en zelfonderhoudend ecosysteem en brengt overvloed. Cruciaal is en blijft het voorhanden zijn van voldoende water door bronnen op het terrein. Om de jaren te overbruggen vooraleer autonomie en zelfvoorziening bereikt is, kan best vooraf een bepaalde geldsom gespaard en gereserveerd worden. Daar kun je dan van leven terwijl je het familiedomein creëert. In een volgend berichtje wil ik nog even het Rivendell Village project toelichten en samenvatten.

 

Ook Annie en Truus zijn op reis door Frankrijk en komen even op bezoek in Puivert. Hun zoektocht naar mogelijkheden en terreinen brengen hen op het spoor van een groot project op de mooie vlaktes aan de Bucharach berg. Enkele maanden terug had ik al informatie ontvangen over dit grootschalige initiatief. Wat is de bedoeling? Aan de voet van de Bucharach is 470 hectare te koop, waarin zich drie ruïne-hameau’s en talrijke waterbronnen bevinden en dat omringd wordt door 600 hectare gemeentelijk bos- en natuurgebied. Dit grote gebied zou aangekocht worden door de directeur van Celnat (vereniging van biologische producenten) en ter beschikking gesteld worden aan mensen en groepen die daar ecologische projecten willen neerzetten, zoals bvb. Rivendell Village. Het doet wat denken aan het verhaal ‘The Billionaire’ uit boek 8.1 (zie ook het laatste bericht op de website), namelijk: een mecenas die geld (of grond) schenkt om paradijselijke Ruimten van Liefde te creëren. En hoewel er nog heel wat vragen en bedenkingen rijzen en er ook negatieve verhalen over dit project de ronde doen, blijft het toch een initiatief waardevol genoeg om te onderzoeken. Door Hier en Nu in deze streek te zijn, merk ik trouwens een stroom van synchrone gebeurtenissen op en zie dat langzaam maar zeker drie onderdelen van de ecodorp droom bij elkaar komen: geld, grond en mensen. De grote uitdaging is nu deze drie samen te brengen, te begeleiden en te verbinden in éénheid.

Alleen aan een hart dat geopend is, ontvouwt zich de horizon der schoonheid. 

 

Maar eerst nog wat genieten en ont-moeten. Op vrijdagavond wordt ik uitgenodigd mee te zingen met het amateur koor dat Ingrid en haar vrienden vorig jaar opgestart hebben. Eigenlijk kan ik helemaal niet zingen maar dat deert blijkbaar niet. Het gaat ook om het samenzijn en het plezier van muziek maken. Een liefdevolle groep mooie zielen van allerlei nationaliteiten (namelijk 5) ontvangen mij met open hart en bezorgen mij een gevoel van thuiskomen. Net zoals met de Rivendell groepen in Vlaanderen herken ik ook nu een aantal broeders en zusters uit mijn oorspronkelijke zielefamilie. We zingen een verscheidenheid aan liederen, de meeste in vierstemmig canon (wat prachtig klinkt), zelfs eentje in het Occitaans, en nemen daarna uitgebreid tijd om afscheid te nemen met knuffels en kusjes. Wel, lieve lezers, meer moet dat niet zijn: wat zonnen en zwemmen, wat lezen en uitwisselen, wat genieten en wandelen en wat zingen en knuffelen. Wees gerust, het is een hele dagtaak! Wordt vervolgd met nieuwe avonturen, maar blijf ondertussen optimist. We either make ourselves miserable, or we make ourselves strong. The amount of work is the same. 

 

Beloof jezelf:

• Sterk te zijn, zodat niemand je innerlijke rust kan verstoren. 
• Tegen iedereen die je ontmoet het te hebben over gezondheid, geluk en voorspoed. 
• Al je vrienden te laten merken dat ze iets speciaals hebben. 
• Naar de zonnige kant van alles te kijken en je optimisme te laten prevaleren. 
• Alleen aan het beste te denken, aan het beste te werken en alleen het beste te verwachten. 
• Net zo enthousiast te zijn over het succes van anderen als over dat van jezelf. 
• De vergissingen uit het verleden te vergeten en je in te zetten in de toekomst nog meer te bereiken. 
• Altijd een vrolijk gezicht op te zetten en elk levend wezen dat je ontmoet een glimlach te schenken. 
• Zo veel tijd te besteden aan het verbeteren van jezelf, dat je geen tijd hebt voor kritiek op anderen. 
• Te groot te zijn voor zorgen, te nobel voor boosheid, te sterk voor angst en te gelukkig om moeilijkheden toe te laten. 
• Positief te denken over jezelf en dit aan de wereld te tonen, niet met grote woorden maar met grote daden. 
• In de overtuiging te leven dat het hele universum aan jouw kant staat zolang je maar trouw bent aan het beste in jezelf. 

En traditiegetrouw nog een liedje. Als hevige musical fan laat ik jullie nog even genieten van één van de vele schitterende nummers die Andrew Lloyd Webber (hier aan de piano) componeerde. Steek het vuur aan in jezelf en straal je innerlijk LiefdesLicht de wereld in. Enkel zo kunnen we dit ‘tranendal’ tot paradijs maken. Gewoon doen, het is het makkelijkste wat er is, gewoon omdat we Liefde Zijn (onder die dikke laag ego & angsten).