Katharen - deel 1

Dag 49 tot 54 - 26 tot 31 augustus - Katharen (deel 1)

Wie zichzelf kent, kent het Al.

Ondertussen zit ik terug in St Benoit als oppas van het pastoriehuis terwijl Ingrid enkele dagen naar België is op familiebezoek. Een goede gelegenheid om even stil te staan bij de historie der Katharen (of Albigenzen). En aangezien het hier erg rustig is en ik graag schrijf, volgt hieronder (in het kort) wat ik er tot nu toe van begrepen heb, verteld in mijn eigen woorden en aangevuld met eigen conclusie.

De Katharen noemden zich zelf gewoon Christenen en de toenmalige bevolking verwees naar hen als bonhommes en bonnefemmes. De historische gebeurtenissen rond de uitroeiing der Katharen in de 13de en 14de eeuw in heel Europa (maar vooral in Zuid Frankrijk), staan in tal van boeken beschreven en verliep in verschillende fasen. Eerst via hevige religieuze debatten om de afvalligen proberen te bekeren en excommunicatie toen ze weigerden. Toen dat niet werkte, organiseerde paus Innocentius III een bloedige kruistocht waarbij soms volledige steden uitgeroeid werden (bvb. de 20.000 inwoners van Béziers). Maar het Kathaarse geloof flakkerde terug op en ging gedeeltelijk ondergronds. Uiteindelijk werd de inquisitie uitgevonden en ingezet om ketters zoals Katharen (en later ook heksen en zowat iedereen die het niet eens was met de Roomse kerk) via verraad, martelingen en brandstapels uit de weg te ruimen. In 1321 stierf Guillaume Bélibaste, de laatste Kathaarse 'parfait', in het vuur.

De verbetenheid der katholieke kerk om deze toch uiteindelijk vrij kleine groep (5000 parfaits) uit te roeien, wijst ongetwijfeld op een bijna panische angst. De Katharen noemden zich Christenen en op deze benaming wilde de Roomse kerk het alleenrecht, dus het ging om macht en het behoud van een monopolie positie. De Katharen aanvaarden ook de meeste sacramenten niet, waardoor de rol van de kerk plots veel beperkter werd. En de Katharen onderwezen dat je ook zelf rechtstreeks in contact met God kon komen, zonder hulp van kerk of priester, omdat in iedere mens een Godsvonk woont die je kunt ervaren (door ascese, gebed en meditatie). Gevaarlijke ideeën die de mens vrijmaken en het einde zouden betekenen der Roomse kerk, mochten die zich zomaar verspreiden.

Een andere reden om met geweld Zuid Frankrijk binnen te vallen was een pure veroveringsoorlog. Frankrijk was toen een lappendeken van koninkrijken en de macht van de Franse koning was eerder beperkt. Zuid Frankrijk, toen nog Aquitanië, was altijd al een land van tolerantie en godsdienstvrijheid geweest. Moslims, Joden, Christenen, Katharen en Arianen leefden er vreedzaam naast elkaar in een multiculturele samenleving, met als bloeiende hoofdstad Toulouse. Een begerenswaardig gebied waar niet enkel koning en paus de politieke en economische pluspunten van opmerkten, maar waar ook de vele huurlingen in het kruisvaardersleger verlangend naar uitkeken om te plunderen.

Wat mij uiteindelijk boeit in heel deze geschiedenis is de reden van die grote angst der gevestigde kerk voor alle andersdenkenden. Want het is dezelfde reden waar we ook nog heden ten dage volop mee geconfronteerd worden. Namelijk de gevestigde orde, de elite, de wereldlijke en kerkelijke leiders, de militairen, de rijke bankiers en industriëlen, enz... die ten allen prijze de macht en controle willen behouden en nog verstevigen ten koste van de naar vrijheid en liefde hunkerende mens. Ook in de Middeleeuwen was de inzet machtsbehoud en machtsuitbreiding (der Roomse kerk en der koningshuizen) en de middelen om dit doel te bereiken waren oorlogen, kruistochten en inquisitie. In onze tijd zijn er andere en meer geraffineerde middelen en technologieën voorhanden om onze vrijheden in te perken en onze ziel te kluisteren. Maar het is in wezen hetzelfde spelletje. Nog altijd.

Er is een licht dat voorbij
Alle dingen op Aarde schijnt
Voorbij de hoogste, de allerhoogste hemelen
Dit is het licht dat in jouw hart schijnt

Het verhaal der Katharen bevat verschillende lagen en iedere schrijver hanteert eigen invalshoeken. Veel is reeds verteld en wellicht meer is nog steeds verborgen. Waarom de Katharen (en trouwens ook andere spirituele paden) zo’n bedreiging vormden voor de kerkelijke macht, wordt duidelijk als men hun standpunten en geloofsovertuigingen bekijkt. De Katharen lieten zich namelijk rechtstreeks inspireren door de oorspronkelijke verhalen uit het Nieuwe testament en omzeilden zo de Rooms katholieke dogma's en doctrines. Jezus zelf heeft nooit een kerk gesticht (omdat het helemaal niet nodig was en is), het waren de eerste discipelen en volgelingen die zich als kerkgemeenschap organiseerden, en trouwens toen nog als (Joodse) sekte vervolgd werden. Pas in de vierde eeuw werd het Christendom verkozen tot de algemene staatsgodsdienst. Daarna groeide het Vaticaan langzaam uit tot een machtig instituut, met de paus en de bisschoppen als rechtstreekse en enige bemiddelaars tussen God en mens. Zo verkregen ze volledige controle over het geestelijke aspect van het leven.

In de Middeleeuwen waren geloof en kerk een belangrijk en wezenlijk onderdeel van het dagelijkse leven, veel sterker dan nu. De gewone mensen kenden geen Latijn en konden de bijbel dus niet lezen (wat trouwens verboden was). Zo werden ze steeds afhankelijker van de kerkelijke instituten. Bovendien diende iedereen een tiende van de oogst af te staan aan de kerk om priesters en kerkgebouwen te financieren, een zware belasting in een tijd van armoede, oorlogen en epidemieën. Met dit geld hielden priesters en bisschoppen goede sier, vergaarden wereldlijke rijkdom en leefden een uitbundig en losbandig bestaan, helemaal niet in overeenstemming met de oorspronkelijke leringen van Jezus. Als reactie daarop ontstonden groepen gelovigen die opnieuw het voorbeeld van Jezus wilden volgen, en een leven in eenvoud verkozen, zoals bvb. Fransiscus van Assisi.

Ook de Katharen keerden terug naar de essentie van de Christelijke boodschap, vertaalden de bijbel in het Occitaans zodat iedereen zelf kon lezen wat Jezus predikte en aanvaarden de macht en de autoriteit van de Rooms katholieke kerk niet. Ze wisten dat de mens spiritueel autonoom is en dus zelf in staat, om zonder bemiddeling van een kerk, contact te maken met God. Bovendien erkenden zij dat in iedere mens een Goddelijke vonk woont, een eeuwig en onvernietigbaar deeltje van de Vadergod, wat iedere mens in staat stelt om op eigen kracht gered en verlost te worden uit het Aardse tranendal en de fysieke dood te ontstijgen (verrijzenis). Dit was zuivere ketterij volgens de Roomse kerk die de redding en verlossing van de mens als een (willekeurige) genade van God beschouwde, enkel bereikbaar door een vroom leven en gehoorzaamheid aan de kerk, het instrument van God hier op Aarde. Maar de Katharen geloofden in zichzelf en niet in de kerk, wat een enorme bedreiging was voor de macht van het Vaticaan.

Een volgend aspect was de verwerping door de Katharen van grote delen uit het Oude Testament. Zij betoogden dat er twee werelden waren (dualisme). Er is de Lichtwereld van de Ene Vadergod, volmaakt goed en perfect, waaruit onze Geest (Goddelijke vonk) vandaan komt. En er is de Duisternis, de kwade wereld/universum waar we in gekluisterd zitten, en waar lichaam en ziel toe behoren. Maar een oneindig goede God kon nooit een wereld van lijden, dood en onrechtvaardigheid geschapen hebben. Onze wereld vol ellende is dan ook een schepping van een mindere god, een Demiurg, namelijk Jahweh uit het Oude Testament. Het is een illusie wereld (maya in het Hindoeïsme) waarin onze eeuwige Geesten gevangen zitten in sterfelijke lichamen die reïncarneren tot ze bevrijd raken uit lange cycli van geboorte en sterven. De Katharen hechtten dan ook weinig waarde aan de fysieke wereld, de natuur en ook aan hun lichamen, die ze als een gevangenis voor de Geest beschouwden. Want, zoals Jezus zei: 'mijn Koninkrijk is niet van deze wereld', dus verzaakten de Kathaarse 'parfaits' aan deze wereld.

Deze gedachte vinden we ook terug in een 'Cursus in Wonderen', een hedendaags boek ontvangen via een medium en toegeschreven aan Jezus. En ook de quantum mechanica bevestigt deze aanname. Het Universum is een holografische illusie door het collectieve bewustzijn van alle wezens gecreëerd en in stand gehouden. Het is een gedachtespinsel, een droom. Materie bestaat in feite uit lege atomen, die (voor onze zintuigen) de illusie van echtheid vertonen, door de snelheid (frequentie) waarmee ze trillen (beweging). Materie is gestolde energie en alle energie is het gevolg van Geest, van een wezen. Ook na de dood van het fysieke lichaam, ervaart ons bewustzijn een volgende illusiewereld, een hemel of een hel die we zelf creëren al naargelang onze geloofsystemen en gedachten. Zo reizen we doorheen verschillende dimensies en matrixwerelden, gevangen in cycli van sterven en geboren worden, tot Waarheid (gnosis) ons vrij maakt en we terug ontwaken in het Huis dat we nooit verlaten hebben, het Hart van God. Dan merken we dat het allemaal maar een droom was. Maar goed, terug naar de Katharen.

Jahweh, de god uit het Oude Testament, gaf de mensen via Mozes allerlei regeltjes en wetten (tien geboden) en was eigenlijk een God van angst en geweld. En toen kwam Jezus en predikte vrijheid en liefde. Dit was (en is) een radicale en bijna anarchistische boodschap. Hou van je naaste en keer hem zelfs de andere wang toe, in plaats van het 'oog om oog, tand om tand' principe uit de tijd van Mozes. Liefde vraagt volledige vrijheid en autonomie, want anders is het dwang en komen beslissingen voort uit angst, afspraken of voorwaarden. En de enige autoriteit die keuzes kan maken vanuit liefde, dat ben jij zelf en dat gebeurt op basis van je geweten en je bewustzijn. De Katharen waren in die zin vrij en beriepen zich op hun eigen geweten en verwierpen de autoriteit van kerk en de wetten van Mozes. Het Kathaarse geloof stoelde op een diep gewortelde vrijheidsgedachte (waaruit onvoorwaardelijke liefde kan ontstaan), terwijl de Roomse kerk de mens als door en door zondig beschouwde. Al sinds de tijd van Adam was de mensheid beladen met de erfzonde en verdreven uit het paradijs door toedoen van Eva, die Adam verleidde tot het proeven van de verboden (appel)vrucht. De Roomse kerk zag (en ziet?) de vrouw dan ook als het instrument van de duivel (de slang) en als minderwaardig (want komende uit een rib van Adam). Bij de Katharen waren man en vrouw (en alle mensen) volledig gelijk omdat alle Godsvonken in wezen hetzelfde potentieel bezitten, hetzelfde Licht zijn, maar wel incarneren in verschillende lichamen en met een verschillende graad van (spiritueel) wakker bewustzijn. Volgens de Katharen geen reden tot discriminatie of veroordeling noch tot bekering, want iedereen is op weg naar inzicht en verlossing, en doet dit op eigen tempo en langs een eigen pad. Dat neemt zelfs meerdere fysieke levens in beslag, zodat de wetten der reïncarnatie uiteindelijk iedereen zullen bevrijden.

Gezien de mens zondig was vanaf de geboorte (erfzonde) kon hij, volgens de Roomse kerk, nooit op eigen kracht verlost worden. Daarom stuurt God Zijn zoon Christus Jezus als redding en als antwoord op de zondeval van Adam. Jezus doet via de kruisdood eigenlijk plaatsvervangend boete voor onze zonden en biedt zo de mens de mogelijkheid tot verlossing van het kwaad. Het symbool van de Roomse kerk is dan ook het kruis waarop Jezus doodgenageld werd (met lange verticale balk), een gruwelijk symbool vol lijden en geweld. Maar volgens de Katharen is Jezus niet letterlijk gestorven aan het kruis. Het hele passieverhaal moet symbolisch gelezen worden. In werkelijkheid verbindt het Christusbewustzijn zich met de mens Jezus van Nazareth om de boodschap van Universele liefde in de wereld te brengen, de ultieme en Koninklijke weg tot verlossing. De Katharen gebruikten het kruis met gelijke balken als symbool, wijzend op verlossing door verbinding met het hogere en opoffering en transformatie van het lagere.

Het is belangrijk te beseffen dat al de beweringen der Roomse kerk niet per se op die manier in de bijbel staan, maar dat het slechts interpretaties zijn van kerkvaders, pausen en bisschoppen die dan als dogma's vastgelegd werden op concilies. Daarbij werden trouwens niet alle Heilige geschriften en evangeliën geraadpleegd, maar een selectie gemaakt van welke teksten en passages in de bijbel konden blijven en welke niet (censuur en manipulatie dus). De andere (apocriefe) evangeliën kwamen op de zwarte lijst en verdwenen in de vergetelheid tot ze vorige eeuw terug ontdekt werden in een kruik bij Nag Hammadi. De zogenaamde schat der Katharen die uit de belegerde burcht van Montsègur gesmokkeld werd enkele dagen voor tweehonderd parfaits vrijwillig op de brandstapel stapten, was dan ook geen geldschat, maar boeken en geschriften waaronder een Occitaanse bijbel en gnostieke teksten uit de tijd van Jezus. Hierbij weze trouwens vermeld dat ook de visie der Katharen interpretaties zijn en geen absolute Waarheid. Naar mijn aanvoelen is er momenteel op Aarde geen enkele lering, boek, guru, channeling noch ingewijde die de volledige Waarheid kent en vertelt. Er zijn overal flarden der Waarheid te vinden, in Heilige boeken en bij wijzen uit Oost en West, maar altijd vermengd met onzuiverheden en verminkt en verdraaid. De enige autoriteit is de wijsheid in ons eigen hart en het enige pad om tot Waarheid te komen, is de weg naar binnen. Dit noemen we ook gnosis en de Katharen kunnen we in feite ook als een gnostiek/spiritueel pad benoemen.

Sta op en herinner jezelf.

Gnosis is het Griekse woord voor kennis, inzicht. Het is een bewustzijnsstaat van weten die het stadium van geloven reeds voorbij is. Het biedt een antwoord op eeuwige vragen als: wie ben ik, waar kom ik vandaan, wat is mijn bestemming? Gnosis is van alle tijden en culturen en is er altijd geweest, soms verborgen, soms makkelijk bereikbaar. Door de Rooms katholieke kerk werden gnostieke teksten verwijderd uit de bijbel en zoals gezegd werden alle aanhangers vervolgd, maar de gnosis leefde op verborgen wijze verder.

Gnosis is geen leer of filosofie maar eerder een spirituele ervaring. Het grondinzicht is de aanname dat de Waarheid van het Al bestaat en gekend kan worden. Onwetendheid is de grote sluier en de bron van alle lijden. Weten of gnosis lost de onwetendheid op en verlost alzo de innerlijke, geestelijke mens van de bindingen aan de stof en de dwalingen van de ziel. Gnosis vormt zo het voorstadium om tot schouwen te komen en de weg op te gaan naar verlichting en vereniging met de Bron. Het licht van weten vlamt op in ons innerlijk en verbrandt de sluier van vergetelheid. We herinneren ons onze oorsprong omdat God (gnosis) Zich openbaart in het bewustzijn.

Gnosis omvat onder meer inzichten over de materiële en geestelijke wereld, het ontstaan van de kosmos, de creatie van de mens, verleden en toekomst van de evolutie, de tegenkrachten. We leven in een tijd waarin de gnosis door velen terug opgenomen kan worden. Dit is niet altijd zo geweest. Niet alleen omdat de gnostieke paden verborgen waren en de mysteriescholen gesloten, maar omdat de tijdsgeest en het mondiale bewustzijn klaar moet zijn om gnosis te ontvangen. Deze tijd is nu opnieuw aangebroken. Menigeen beseft dat het zich vastbijten in de materie en zintuiglijke verlangens een doodlopende weg is. De tijd van zelfonderzoek, van zelfverlossing, van gnosis is terug gekomen.

Dit weet de huidige machtselite ook en net als in de tijd der Katharen, trekken ze ten strijde tegen de bevrijding der mensheid en belemmeren ze de geboorte van de gnosis, van de Waarheid in het bewustzijn van iedere mens. Opnieuw merken we hoe angstig ze wel niet moeten zijn, want alle middelen worden ingezet om de onwetendheid te handhaven, de controle te behouden en de innerlijke bewustwording te stoppen. Inquisitie, kruistochten en brandstapels zijn vervangen door oorlogen, genocide en biochemische wapens zoals virussen, vaccins, chemtrails, farmacie en allerlei straling. Alles is giftig geworden: lucht, water, aarde, zeeën, voeding, dieren, mensen, steden,...De hersenspoeling door het Vaticaan (de mens is schuldig en zondig) is nu vervangen door een subtiele brainwash via gemanipuleerde leugen-media die focussen op geweld en angst. De macht van de paus en de koningshuizen is vervangen door de macht der bankiers en industriëlen. Het feodale systeem van verplichte arbeid, horigen en tienden uit de Middeleeuwen is vervangen door torenhoge belastingen en slavenarbeid in vervuilende en verkwistende economieën. Enzovoort, we kennen ondertussen wel het plaatje.

Wat te doen? Wordt het een nieuw Kathaars bloedbad, maar nu op wereldwijde schaal met als doelwit quasi de volledige mensheid? Wordt de geboorte van het ware Christusbewustzijn opnieuw verhinderd? Wat is de oplossing? Hoe kunnen we ons slavenbestaan inruilen voor echte vrijheid? Hoe verkrijgen we gnosis? Hoe kunnen we ontwaken uit de droom? Wel, lieve lezers, dat kunnen jullie binnenkort lezen in deel twee. (Wordt vervolgd).

Eén van de verhaallijnen uit mijn favoriete musical, “Les Misérables”, vertelt eigenlijk voor een stuk hetzelfde verhaal. Namelijk de bevrijding uit de klauwen der valse en onderdrukkende macht die kerk en staat al eeuwenlang uitoefenen. Tijdens de Franse revolutie verwierp het volk het verstikkende juk van adel en kerk en probeerde een nieuwe samenleving te vestigen gebaseerd op gelijkheid, broederlijkheid en vrijheid. Nu, dat is niet helemaal gelukt, maar het was wel een moedige poging. 

Do you hear the people sing?
It is the music of a people who will not be slaves again.