Summer of Love

Love is all you need !

Enkele van mijn toverwoorden van afgelopen zomer (en ook voor de toekomst) zijn zielenfamilie, vreugde, verbondenheid en liefde. En ontegensprekelijk waren deze energieën aanwezig op de festivals en activiteiten waar ik onlangs op aanwezig was. Een nieuwe reis naar de Pyreneeën zat er deze zomer blijkbaar toch niet in. Geen erg, want in België en Nederland stonden vele fijne en mooie projecten op stapel en worden erg inspirerende evenementen georganiseerd, waar ik met plezier deelgenoot aan was. Een (onvolledig) overzichtje, doorspekt met songteksten uit de hippietijd.

Imagine no possessions, I wonder if you can
No need for greed or hunger, a brotherhood of man
Imagine all the people sharing all the world

Te beginnen met het Anastasia-dorp festival in Nederland. Een bijzondere samenkomst van gelijkgestemde mensen die concreet meebouwen aan een nieuwe manier van leven, werken en wonen geïnspireerd door de mooie ideeën uit de Anastasia boekenreeks. In de buurt van een mogelijke locatie voor een Anastasiadorp (Borger-Odoorn) werd een festival georganiseerd, enerzijds als demonstratie van een eenvoudig en zelfvoorzienend leven en anderzijds ook om dieper contact te maken met elkaar, de omgeving en de toekomstige buren.

Een lange rit van 7 uur om vanuit Brugge tot bij het festival terrein te komen in het noorden van Nederland. Gelukkig (en voor het eerst !) rij ik niet alleen. Mijn campertje zit vol vrienden en de reis wordt een superleuke tocht gezegend met veel gelach en boeiende gesprekken. Zo boeiend en vrolijk dat ik boven Breda gewoon verkeerd rij en via een omweg en pas laat in de namiddag de kampeerplaats en het festivalterrein bereik. Beide plaatsen liggen ongeveer 4 kilometer van elkaar, eigenlijk wat onhandig door de noodzaak tot dagelijkse verplaatsingen tijdens het festival weekend, maar blijkbaar was dit de beste oplossing. Een groot terrein vinden waar zowel een festival kan plaatsvinden én meer als honderd kampeerders terecht kunnen, is wellicht niet eenvoudig.
Het weerzien met oude bekenden is altijd fijn en de sfeer zit goed. Er staan allerlei leuke momenten op het programma tijdens het weekend: de bouw van een strobalen speelhuisje, het vilten van een groot tapijt, een modeshow met kledij uit hennep, compost toiletten maken, sacrale dans, een lemen bakoven construeren, informatieve filmpjes kijken,…om maar enkele dingen te noemen. Erg mooi oogt ook de ronde permacultuur tuin, die enkele maanden geleden al werd opgestart , en nu met pracht en praal vol gezonde planten en levend voedsel staat. Bemoedigend en inspirerend is dan weer de Benini motor die toont dat vrije energie geen waanidee is maar werkelijkheid.

Twee dingen blijven mij alvast bij. Het mooiste is zeker wel het ontmoeten van een aantal nieuwe vrienden die tot mijn dichte zielenfamilie behoren. De ‘klik’ en (h)erkenning was er dadelijk en sindsdien trekken we vaak samen op en beleven mooie en vreugdevolle dagen. Welkom in mijn leven, lieve vrienden, en bedankt en blijf nog lang en wat hebben we zalig gelachen ! Maar ook met de vele vrijwilligers, organisatoren en bezoekers is er makkelijk verbinding en wordt snel duidelijk dat er overeenstemming en gelijkgezindheid is. In wezen willen we min of meer allemaal hetzelfde: in vrede en vreugde samenleven, dicht bij de natuur en onszelf, in harmonie en liefde, ecologisch en zelfvoorzienend, terwijl we onze overvloed delen en uitwisselen. Het valt mij ook op hoe veel mensen ondertussen de Rivendell website kennen en er stevig door geïnspireerd worden. Mooi en een deugddoende riem onder mijn hart om verder te doen. Het is boeiend om met deze (vaak erg jonge) mensen van gedachten te wisselen en hun vele vragen te beantwoorden. Ja, de wereld wordt wakker, zowel moeder Aarde als de mensheid. De nieuwe droombeelden en ideeën sijpelen de gedachten van elk mens binnen, onontkoombaar, als reinigend bronwater dat zijn weg zoekt naar de rivier des levens.
Een tweede gebeurtenis die mij geraakt heeft, is de magische voedsel vermenigvuldiging. Geen broden en vissen zoals in het Bijbelverhaal, maar allerlei voeding om de honderden mensen te spijzigen. Tijdens het festival werd namelijk zo weinig mogelijk (of zelfs geen) voedsel aangekocht, maar de techniek van vragen en creëren en de verbeeldingswetenschap toegepast om het juiste en noodzakelijke voedsel aan te trekken. Dit is wonderwel gelukt. Zelfs in die mate dat er na het festival nog een overschot aan voedsel was om uit te delen. Ja, er is overvloed in het Universum. Bezoekers brachten voedsel mee, boeren in de buurt schonken groenten, mooi om te zien…en opnieuw een bevestiging van onze inherente scheppingskracht.

We can change the world
Re-arrange the world
It's dying ... to get better

Het enige minpuntje bij mij is telkens een gevoel van beperking en onvrijheid als ik in Nederland verblijf. Is het de strenge Calvinistische ondertoon of ligt het aan de erg op controle gerichte Nederlandse maatschappij? Feit blijft dat de vele regeltjes en wetten in Nederland een vrij en creatief leven voor een stuk in de weg staan. “Rules and regulations, who needs them! Open up the door. We can change the world” zongen Crosby, Stills, Nash & Young al in het nummer Chicago. Hopelijk zullen de komende Anastasia dorpen daar verandering in brengen.

Op de terugweg naar Vlaanderen hield onze karavaan (2 campers en een auto vol lachende gezichtjes) nog even halt bij het Earthship theehuis in Zwolle. Een hele mooie plek (met prachtige tuin) en erg inspirerend om (eindelijk) binnen in een Earthship te zijn. Is toch wel even heel anders dan een foto bekijken. Hoewel een Earthship voor mij niet echt een haalbare optie is als toekomstige woning (te duur), zijn er vele aspecten die bekoren. De kunstzinnige keramiek, de lemen wanden, de thermische massa heuvel, de autonomie,…Zeker wil ik later een aantal van die aspecten combineren in een eigen lemen huisje.

One love, one heart
Let’s get together and feel alright

Enkele weken later was er al een tweede festival waar ons groepje naar toe trok en waar we konden kennismaken met de praktijk en theorie van permacultuur. Ditmaal in het Franstalige gedeelte van België. Opnieuw een uitgelezen kans om drie dagen lang met gelijkgestemden samen te zijn en uit te wisselen. Een uitgebreid programma ook, met vele boeiende workshops en voordrachten, en dat alles voor een erg democratische 30 euro. Ik noem er slechts enkele op: textiel kleuren met natuurlijke verfplanten, een bijenkorf maken, juwelen uit natuurmateriaal, trance dans, zang workshop, yoga, vuur maken, kaas maken, vilten, brood bakken, en nog zoveel meer…Ik hield zelf ook een voordracht over familie domein dorpen. Viel best mee, hoewel spreken voor een groep(je) mensen toch altijd het overwinnen van wat angst betekent. Gelukkig kreeg ik steun van Jan en Kurt en Jan en Line. En soms moet je de eigen grenzen verleggen, je eigen comfortzone durven verlaten en nieuwe dingen proberen. Zo groeien namelijk je vaardigheden, moed en kennis. Doe dagelijks iets waar je bang voor bent, verleg je grenzen en groei naar je diepste Essentie, dat Wonderlijke Wezen vol Kracht en Licht.

Heel indrukwekkend was ook de grote permacultuur tuin, toch 1 hectare schat ik, of zelfs groter. Het meeste voedsel voor de 1000 aanwezigen kwam uit deze tuin en werd door een enthousiast team tot lekkere, voedzame en gezonde maaltijden omgetoverd. En dat alles voor een vrije bijdrage. Overal stonden ook eenvoudige compost toiletten en Indische douches. Ja, ook al zoiets simpel en efficiënt. En alvast veel makkelijker zelf te maken dan bvb. een luxe badkamer. Er stonden houten hokjes (gebouwd met paletten) om wat privacy te creëren. Daarnaast gewoon een kuip (regen)water waar je een emmer van vult. Rest nog: jezelf inzepen (of laten inzepen kan ook…) en dan afspoelen met het water uit de emmer. Nu ben ik zelf iemand die graag een warme douche neem (zeker in de winter), maar ook hier ligt een mogelijkheid om je comfortzone te verlaten richting een sterk Jerommeke. Het lichaam wassen met koud water stimuleert de bloedsomloop en verhoogt de weerstand. Nu, zo koud is het niet, want de kuip staat de hele dag in de warme zon en ook de tuinslang wikkelt zich eerst doorheen een broeierige composthoop, zodat het water opgewarmd wordt. Ja, ik ben steeds meer gewonnen voor eenvoud. Luxe en modern comfort kosten toch soms handenvol geld en energie. Back to nature.

Like a true nature's child
We were born, born to be wild
We can climb so high
I never wanna die

En wat nog allemaal. Er was een vrij podium, enkele muziek groepen die tot laat in de nacht de kampeerders uit hun slaap hielden (hoort allemaal bij een feest), en een aanstekelijke gipsy fanfare als swingende afsluiter van een geslaagd Permafest. Een hele andere energie dan op het Anastasia festival waar kampvuur en late muziek totaal uitgesloten waren. Hier was het anders: dansen rond het kampvuur onder de sterrenhemel, samen muziek maken met djembé en didgeridoo, zingen en plezier delen, lachen en knuffelen,... Wat een lieve en vrolijke bende wereldverbeteraars was hier toch samen. My kind of people !

Make love, not war.

Van knuffelen gesproken: tussendoor kwam er nog een knuffelfuif op mijn pad. Leuk initiatief, vooral voor mensen die knuffelen met een wildvreemde toch een te grote stap buiten hun comfortzone vinden. Tijdens de initiatie gaan we eerst wat contact maken met elkaar, het ijs breken en al een eerste keer knuffelen (voor wie zin heeft). Tijdens de fuif volgt om het uur het knuffellied en dan mag iedereen aan het knuffelen slaan. Kan knuffelen de wereld redden? Ik denk het eigenlijk wel. Hoe meer de liefde je hartje uitstroomt, des te beter. De (mondiale) ruimte van liefde wordt er alleen maar groter door.

Carry on, love is coming
Love is coming to us all

Mijn goede zielenvrienden van het eerste uur, Jan en Line, wonen op een schitterend familiedomein, een plek vol leven en inspiratie. Het is altijd dankbaar en fijn om er te zijn en mee te werken aan hun mooie projecten en dromen. Zo was er de kans mee te helpen met de verhuis van Line’s yurt. Er is een mooi plekje op het domein, naast de poel en met zicht op de weide, ideaal als yurtplaats. Eerst wordt een mooi platform gebouwd met autobanden en balken als fundering. De banden worden opgevuld met aarde en goed aangestampt, zodat ze keihard en sterk als beton worden (1 band bevat 2 kruiwagens aarde !). Daarboven komen de grote draagbalken en tussenstukken, waarop een houten planché vloer vastgemaakt wordt. De yurt wordt dan afgebroken en verbeteringen aangebracht. Omdat een Mongoolse yurt specifiek aangepast is aan het Mongoolse klimaat, waar weinig regen valt, is het noodzakelijk om wat aanpassingen uit te voeren, zodat hij klaar is voor het vochtige regenweer in Europa. Hier volgen enkele suggesties.

Vervang de raampjes in de koepel door nieuwe, stevige ramen uit polycarbonaat die er bovenop gevezen worden. Breng meer licht in de yurt door alle raampjes vrij te maken (traditionele Mongoolse yurtbewoners houden de helft van de koepelramen bedekt met vilt). Zorg dat de onderkant van het vilt en de canvas geen water kunnen opzuigen. Twee mogelijkheden zijn dan de yurt op een verhoog te zetten (stenen of een heus platform) en goede afwateringsgeultjes te graven rond de yurt. Behandel de canvas met een waterafstotend product. Ook het laatste, bovenste dekzeil kan beter uit waterbestendig materiaal bestaan. Een yurt moet ademen en kunnen uitdrogen na regen, anders krijg je schimmelvorming op het vilt en de canvas. Iedere 6 maand afbreken, alles controleren en terug opzetten wordt aanbevolen, zoals trouwens de nomadenvolkeren effectief ook doen.

Het grote voordeel van een yurt is zijn mobiliteit, het directe contact met natuur en aarde en ook wel de lagere aankoopprijs. Maar het blijft tenslotte een tent, hoewel duurzamer, steviger en beter geïsoleerd dan een kampeertent. Nadelen vind ik de kans op schimmel en de noodzaak tot regelmatig afbreken en terug opbouwen. Hoe dan ook dient een yurt goed aangepast te worden aan ons klimaat wil je er jaren van kunnen genieten.
Mijn plan was altijd om zelf een yurt te kopen als eerste woning op het ecodorp, maar ik heb nu toch wat twijfels. Ik zou eerder opteren om dadelijk te investeren in een strobalen/lemen huisje.

Zo, ook de herfst belooft een boeiende en inspirerende tijd te worden met tal van leuke ont-moetingen en evenementen. Ik noem alvast het rookvrij dansfeest op 15 oktober wat jammer genoeg net samen valt met het Anastasia weekend in Hechtel. Ja, het leven is voortdurend kiezen. Kies altijd wat je hart influistert, want het verstand ziet de Waarheid niet. Enkel je hart ervaart Weten en Zijn.

Got to get back to the land and set my soul free.

De Summer of Love titel bovenaan verwijst natuurlijk naar de legendarische jaren ‘67 en ’68 toen de hippie beweging haar hoogdagen beleefde en tal van meetings en festivals plaatsvonden om meer peace, love & freedom in de wereld te brengen. Bloemen in het haar in plaats van te vechten in Vietnam, seksuele vrijheid, experimenteren met drugs, de eerste communes, de eerste grote popfestivals, overal kleur en creativiteit en natuurlijk schitterende muziek als verbindende factor. Een zalige tijd en voor altijd een deel van mijn leven. Een nieuwe wind waaide over moeder Aarde. Prachtige dromen over een paradijselijke wereld werden geboren in vele harten. Alles leek mogelijk en vrijheid en liefde waren het hoogste goed. De hippie vibes zijn nooit helemaal verdwenen. Ze leven verder, zijn geëvolueerd, blijven inspireren, zijn bewuster geworden,…En de hippie kernwaarden liefde, vrijheid, samenzijn en vreugde vond ik alvast terug tijdens de afgelopen mooie en weldadige zomer. Vooral de vreugde en humor waren van de partij en werken super helend. I love to laugh. Zo, lieve lezers, graag tot een volgend berichtje.

We are stardust

We are golden
And we've got to get ourselves back to the garden

The world is ready for a mystic revolution,
a discovery of the God in each of us.