Wales deel 2: Tir Y Gafel

As a Celt I hold the best and worst of mankind: 

in my right hand I hold honour, decency and belief; 

in my left hand I hold aggression, rebellion and passion. 

I spend 50% of my time fighting with myself, 

and 50% of my time finding ways to make my two hands clap.

Jan en Line komen hier al ettelijke jaren om bij elk verblijf verder te werken aan hun familiedomein. Ondertussen kennen ze iedereen in het ecodorp en met velen is een mooie vriendschap ontstaan. Het weerzien met de dorpsbewoners is altijd heel hartelijk en de verhalen uitgebreid en zo krijg ik de unieke kans om verschillende families in een ongedwongen sfeer te ontmoeten en een rondleiding op hun familiedomein te krijgen. Tir Y Gafel is de naam van het eerste ecodorpje wat 2 jaar geleden onder de vleugels van Lammas is ontstaan en zich vlak naast het domein van Jan en Line bevindt.

Alle bewoners zijn nog volop bezig met de bouw van hun huizen en de aanleg van voedselbossen en eetbare tuinen. De meeste bewoners bouwen eerst een voorlopige maar degelijke woning of schuur (wat goed is om ervaring en kennis op te doen) en zullen pas later hun definitief huis optrekken. Er is hier en daar bedrijvigheid op het dorp want er is altijd wel iets te doen. Het is duidelijk dat enkele hectares beheren in combinatie met de bouw of afwerking van een huis een volledige dagtaak is. In mijn opinie wel een vreugdevolle, bevrijdende en creatieve taak, want tenslotte creëer je een uniek, zelfvoorzienend en autonoom groen paradijsje vol overvloed en natuurpracht. Een droom waar ik alvast met plezier dagelijks wil aan werken.

De richtlijn uit de Anastasiaboeken om per familie 1 hectare te voorzien, is hier aangepast naar boven. De meeste families beheren 2 of zelfs meer hectares. Enkele redenen zijn de kwaliteit van de grond (armere grond brengt minder voedsel op, zodat meer grond nodig is om een familie in alle seizoenen te kunnen voeden); het houden van dieren (want een paard of een koe vragen al snel extra hectares) en de richtlijn van de regering om tot zelfvoorziening te komen, wat volgens de bewoners moeilijk is op 1 hectare.

Someone who takes the time to understand their relationship with source,
who actively seeks alignment with their broader perspective,
who deliberately seeks and finds alignment with who-they-really-are,
is more charismatic, more attractive, more effective, and more powerful
than a group of millions who have not achieved this alignment.

Een eerste familie is Paul, Hoppie en hun twee kinderen. Paul is zowat de voortrekker en bezieler van Lammas geweest die onafgebroken en zelfzeker alle nodige stappen heeft voorbereid en genomen om binnen de bestaande wet (Policy 52) een officieel low impact ecodorp te kunnen starten (zie ook Reis naar Wales deel 1). Zoals de meeste families woont Paul met zijn gezin op een prachtig stuk grond met schitterend panorama op de glooiende heuvels van Pembrokeshire. Het zelfgebouwde huis heeft een traditionele rechthoekige vorm en is opgetrokken uit hout en binnenin afgewerkt met kalk waarbij schapenwol als isolatiemateriaal werd gebruikt. Er ligt alvast een zonnepaneel op het dak, maar er wordt door de gemeenschap gewerkt aan een watertrap die een waterturbine zal aandrijven om zo het hele dorp van duurzame en gratis energie te voorzien. Een watertrap is een omleiding van de bijzijnde rivier waarbij een wezenlijk hoogteverschil ontstaat (50 meter) en de valkracht voldoende is om een generator te laten werken. Het huis wordt verwarmd met een houtkachel en op haar beurt verwarmt de kachelpijp het water voor bad en keukengebruik via een ingenieus maar eenvoudig buissysteem.

Tijdens de rondleiding toont Paul de verschillende biotoopjes op het domein zoals het voedselbos in aanleg, de bessentuin, de boomgaard en een veldje met biomassa aanplant. Dit zijn snelgroeiende bomen zoals wilg of populier die speciaal gesnoeid worden en jaarlijks voldoende brandstof leveren om de houtkachels en lemen ovens van houtblokken te voorzien. Paul heeft ook een mooie omheining gemaakt waar binnenkort een koe en een kalfje komen te grazen, niet alleen bedoeld als melkbron maar ook als vleesleverancier. Niet iedereen hier is vegetariër en er komt bij Paul en Hoppie later ook een trekhond die vlees zal eten. Hoppie heeft de sledehond al gekozen en momenteel bouwt ze eerst een stevige en liefdevolle band op met de puppy die nu nog bij de moeder is. (Later hoor ik dat de puppy jammerlijk overleden is na een aanval van een volwassen hond). Zo'n hond, die niks liever doet dan lasten trekken en dragen, kan later behulpzaam zijn bij vervoer van hout en andere tuinkarweien.

Enkele dagen later komen Paul en Hoppie en de 2 vrijwilligers die hen momenteel helpen bij ons op bezoek om een gezamenlijke maaltijd te delen. Nu hoor ik ook wat persoonlijke verhalen over het dagelijkse leven in Tir Y Gafel. Niet alle dorpelingen zijn hechte vrienden (en dat hoeft ook niet), evenwel zijn er toch de nodige spanningen, misverstanden en problemen tussen een aantal bewoners. Wellicht is dit eigen aan samenleven met verschillende mensen elk met hun eigen karakter. Er zijn diverse oorzaken die tot spanningen leiden. Open (en geweldloze) communicatie is cruciaal om een harmonieuze gemeenschap uit te bouwen. Vaak is er te weinig communicatie of blijkt wat gezegd en gedeeld wordt niet (echt) gehoord of begrepen. Een verschil in emotionele en spirituele intelligentie tussen mensen belemmert dan de communicatie. Niet iedereen is zich even bewust van zijn eigen schaduwkanten die vaak geprojecteerd worden op de ander. Soms wordt het ego getriggerd door acties of gesprekken en dan wordt gereageerd vanuit diepgewortelde patronen gebaseerd op angst, kwaadheid of onverschilligheid. Daar zit uiteindelijk een mogelijkheid en een kans tot heling in, maar dan dien je ook bereid te zijn je eigen schaduwkanten te zien en niet iedereen is daartoe bereid of in staat. In vele ecodorpen worden tools gebruikt en geïntegreerd om de spanningen en dramaverhalen tussen de bewoners niet te laten escaleren. Regelmatige samenkomsten om respectvol en open het hart te luchten en gevoelens en gedachten te delen met de dorpsbewoners en/of met de betrokken personen, zijn echt aanbevolen. Technieken zoals The Work (Byron Katie) of spiegelogie (Willem De Ridder) kunnen helpen om de eigen schaduwkanten en verkeerde overtuigingen te transformeren. Geweldloze Communicatie is een schitterend middel om te leren luisteren naar de ander en je eigen gevoelens en verlangens te delen. Ook het opstellen van een Common Ground kan een hulp zijn. Dat is een verklaring van de gemeenschappelijke waarden van een gemeenschap, een gedragscode die bruikbaar is als een instrument tot transformatie van onszelf en van onze relaties met anderen.

Maar, niettegenstaande al deze tools aanwezig kunnen zijn in een gemeenschap, uiteindelijk hangt het af van de maturiteit en het spirituele/emotionele bewustzijn der individuele bewoners of ze ook daadwerkelijk gebruikt en toegepast worden.

Tell everyone you know: 

"My happiness depends on me, so you're off the hook."
And then demonstrate it. Be happy, no matter what they're doing.

Practice feeling good, no matter what.
And before you know it, you will not give

anyone else responsibility for the way you feel
- and then, you'll love them all.

Because the only reason you don't love them,
is because you're using them as your excuse to not feel good.

Een tweede spanningsveld op Tir Y Gafel hangt samen met de bouw van het gemeenschappelijk gebouw. Het subsidiebudget is overschreden, zodat iedere familie nu met een extra schuldenlast zit. Ook hier behoren gebrekkige communicatie en onduidelijke afspraken tot de oorzaken. Als gevolg wordt de budgetbeheerder nu als zondebok gebruikt om de eigen verantwoordelijkheid te ontlopen. Al deze niet opgeloste spanningen leiden uiteindelijk tot afscheiding en roddel binnen het dorp. Op een familiedomeindorp is het dan vrij makkelijk om zich af te zonderen van andere bewoners op de eigen hectare en zich minder betrokken op te stellen. Bij een commune of co-housing gemeenschap is dit al heel wat moeilijker. Toch blijft in mijn opinie één der hoofdpeilers van een succesvol ecodorp het onafgebroken streven naar een goede verbinding, samenwerking en interactie tussen ALLE bewoners.

Ook het thema drugs werd op Tir Y Gafel al uitgebreid besproken. Dit kwam naar aanleiding van een aantal werkvrijwilligers die dagenlang helemaal van de wereld waren na gebruik van zware chemische drugs. Op een familiedorp met vele kinderen zijn flippende druggebruikers toch niet direct het ideale voorbeeld. Sindsdien gelden veel strengere voorschriften. Wie die niet respecteert dient het ecodorp onmiddellijk te verlaten.

May you have warm words on a cold evening,

a full moon on a dark night,

and a smooth road all the way to your door.

May you have length with your days,

and strength with your step,

and may each season have a reason

to celebrate your faith in mankind!

Volgende keer een bezoek aan een tweede familie en meer over de keuze voor ecologie en transitie van de regering in Wales. Ook op deze tocht met Jan en Line reist er een inspirator mee. Vorige keer (in Katharenland) was het Anastasia, ditmaal verblijden Abraham en de boeken van Esther & Jerry Hicks ons met hun diepe en wijze inzichten. Hier is een overzichtje van enkele hun affirmaties en motivaties op muziek van Feist. Enjoy !