Eco Village Artistique EVA

Het gebouw voor onthaal en de gezamenlijke keuken op ecodorp EVA.

It's a funny thing about life,
If you refuse to accept anything but the best,...you very often get it.

Het staat niet in de krant, het komt niet op het tv journaal, velen beseffen het niet echt en weten er weinig over, maar momenteel stappen overal in de wereld ontelbare mensen uit het systeem en engageren zich in allerlei ecologische en duurzame projecten. Ik voel me erg dankbaar om van dichtbij deze ontwikkelingen en transities te kunnen volgen. Het Vissen tijdperk loopt op zijn einde en we nemen collectief afscheid van de oude wereld vol misplaatste autoriteit, streven naar macht, overleven (ipv leven), afscheiding, concurrentie, dualiteit, egoïsme, hebzucht, materialisme, leven vanuit het verstand...We merken nu overal de geboorte van het Waterman tijdperk en we zien reeds de eerste prille bloemen ontspruiten als voorbodes van die nieuwe wereld welke andere waarden benadrukt zoals liefde, eenheid, samenwerking, vrijheid, intuïtie, co-creatie, creativiteit. Een nieuwe wereld die zich zal manifesteren omdat steeds meer mensen hun denkkracht en mind power bewust en positief zullen inzetten om de huidige realiteit te wijzigen.

Every child is an artist.
The problem is staying an artist when you grow up.

Deze keer een verslagje van mijn bezoek aan ecodorp EVA. Alleen al in de streek waar ik nu verblijf (Montagne Noire) zijn er in een radius van amper 20 km op zijn minst 5 leefgemeenschappen actief en in volle groei. En deze tendens is in heel zuid Frankrijk op te merken (eigenlijk zelfs in heel de wereld). Vorig jaar bezocht ik hier al ecolieu Mayrac en ook ecoferme Le Maquis staat nog op mijn programma. Maar in Frankrijk alleen al zijn nu letterlijk honderden eco-projecten, duurzame gemeenschapjes, voedseltuinen en familiedomeinen opgestart,...en er komen er wekelijks bij. In mijn visie is deze tendens een onderdeel van de ascensie van planeet en mensheid naar meer 'volwassenheid', soevereiniteit en empowerment (zelfbekrachtiging). Een beweging die niet te stoppen valt. Deze groene oases zijn de lichtbakens en peilers van de nieuwe wereld en ondersteunen de heling van moeder Aarde. We laten nu het geloof in schaarste en angst voorgoed los en co-creëren een planeet vol overvloed en harmonie.

Eva ligt verscholen in heuvelachtig bosgebied.

Ecovillage EVA ligt verscholen in de uitgestrekte bossen rond Lespinassière (Aude). Een achttal  mensen kochten, na een jarenlange zoektocht, een prachtige vallei van 22 hectare met 2 rivieren en diverse bronnen waarop een klein hameautje van een vijftal gebouwen staat, wat omringd wordt door wilde natuur, bossen en diverse ruïnes. Ze organiseren zich wettelijk als groep door middel van een SCI (Société Civile Immobilière), wat één van de beste structuren is om samen met vrienden iets aan te kopen. In een SCI wordt namelijk met aandelen gewerkt wat handig is als verschillende mensen participeren met een ongelijke kapitaalinbreng. Ook wanneer mensen de gemeenschap verlaten of vervoegen, zijn aandelen interessant omdat die eventueel kunnen overgenomen door een nieuwe bewoner. EVA kiest er ook voor om het geld wat door de deelnemers wordt geïnvesteerd, aan hen terug te betalen (na verloop van tijd). Dit kan door middel van de vele activiteiten en workshops die ze aanbieden. Het geld wat dan op die manier in de gemeenschap komt, wordt deels gebruikt om de aandeelhouders terug te betalen, zodat het ecodorp na een tijd volledig wordt vrijgekocht en niet langer afhankelijk is van het geld der participanten. Ook gebruiken ze (met succes) crowdfunding campagnes om bepaalde projecten te financieren, zoals voor de mooie dome.

I can’t understand why people are frightened of new ideas.
I’m frightened of the old ones.

Op het wilde en heuvelachtige terrein staan 4 gebouwen die dadelijk bewoonbaar en bruikbaar zijn. Die dienen op dit moment als gezamenlijke woonruimte, voor de ontvangst van gasten en cursisten en als artistieke werkruimte. Momenteel hebben de 8 bewoners dus niet allemaal een eigen woonplek, maar ze wonen voor een stuk samen onder 1 dak. De bedoeling is om de ruïnes, die wat hogerop en verscholen liggen tussen de bomen, op te knappen en in te richten als woonunit. En een andere deelnemer bouwt rustig aan een boomhut als toekomstige woning. Uiteindelijk zal iedereen dus wel ooit zijn eigen privé woonplekje bezitten, maar voorlopig wordt er heel veel samen gewerkt, samen beslist, samen gewoond, samen gekookt, samen gegeten, samen gefeest. De bewoners kiezen dus eerder om als een commune samen te leven...en ze voelen zich daar heel erg goed bij. 

Een gedeelte van het werkatelier op EVA

De gebouwen en ruïnes worden gerenoveerd en afgewerkt door middel van duurzame en ecologische technieken. Een groot pluspunt is de hydrogenerator op de rivier die de hele gemeenschap van (gratis en hernieuwbare) elektriciteit voorziet door middel van waterkracht. Alle beslissingen worden door iedereen samen en in consensus genomen. Om eventuele conflicten te vermijden of aan te pakken, gebruiken ze technieken zoals geweldloze communicatie, meditatie en win-win uitwisseling. Deze laatste techniek houdt in dat men samen op zoek gaat naar een oplossing die alle partijen voordeel brengt (want zoals de permacultuur stelt: ieder probleem draagt ook het antwoord en de oplossing in zich).

Naast de creatie van een eenvoudige en duurzame samenleving willen de bewoners van het ecodorp ook verschillende activiteiten aanbieden aan bezoekers, cursisten en lokale bewoners. Men zoekt actief naar samenwerking met de 'buitenwereld'.

Creativity is
inventing, experimenting, growing, taking risks, breaking rules, making mistakes and...having fun.

 

 Zwembad met bronwater op het dorp.

Het 'Maison des Arts' wil kunstenaars en artiesten steunen in hun projecten. Het gaat dan bvb. om hulp bij de creatie van hun object, installatie of performance; of juridische en administratieve hulp; of helpen bij de productie, promotie en distributie van hun kunst; of hulp bij de zoektocht naar sponsoring en subsidies. Kunstenaars en artiesten kunnen hun inspiraties en creaties ook ter plaatse op het ecodorp uitwerken. Ze verblijven dan in de gastenkamers. Kunstenaars die onvoldoende financiële middelen bezitten om de overnachting en maaltijden te betalen, kunnen ter compensatie meehelpen met de vele taken en bezigheden die een ecodorp nu eenmaal vragen en die het dorp levenskrachtig houden.
Naast een persoonlijke begeleiding van allerlei kunstenaars, kunstuitingen en de ondersteuning van artistieke projecten, willen de bewoners ook zelf ateliers, feesten, culturele manifestaties, festivals, concerten, exposities, stages,...organiseren, waar vrije uitwisseling en wederzijdse bevruchting voor vreugde, verbinding en inspiratie zorgt. Op het ecodorp zijn reeds verschillende faciliteiten aanwezig om de artiesten te ondersteunen in hun projecten: een werkatelier vol gereedschap, een multifunctionele zaal met de nodige apparatuur, een professionele opnamestudio (voor video en muziek) en een podium voor toneel, dans, optredens,...
Stephan (die ons rondleidt op het dorp) is zelf ook kunstenaar en schildert de mooiste taferelen op de buiten-en binnenmuren van de dorpshuizen. Het wordt een erg kleurrijk ecodorp, dat is zeker.

 "There is no use trying," said Alice. "One can’t believe impossible things."
"I daresay you haven’t had much practice," said the Queen.
"When I was your age, I always did it for half an hour a day.
Why, sometimes I’ve believed as many as six impossible things before breakfast."

De coboven voor brood en pizza is bijna klaar

Een tweede belangrijke activiteit van het dorp is educatie en uitwisseling. Men organiseert workshops en cursussen rond belangrijke thema's zoals permacultuur, natuurlijk bouwen, consensus en sociocratie, wilde eetbare planten, kunst en muziek, dans, yoga, nieuwe wetenschap, morele techniek, enz. Meestal worden leraars en vakmensen van buiten de gemeenschap aangetrokken om de workshops te leiden. Maar omgekeerd kan ook. Iemand wil bvb. gewoon zijn of haar talent, kennis en vakmanschap graag delen, maar vind geen locatie of weet niet hoe. Stel, je kunt een goed werkende coboven of een degelijk composttoilet maken en je wenst die kennis te delen. In samenwerking met het dorp wordt dan een workshop op touw gezet.  Men wil ook nauw samenwerken met scholen, universiteiten en andere partners. Enkele educatieve programma's die dit jaar op het dorp worden gegeven, zijn: mandenvlechten, stem- en ademwerk, improviserend theater, smeedwerk, de bouw van een dome, kung fu, alternatieve opvoeding van kinderen (zonder straffen),...

 Creativity is… seeing something that doesn’t exist already.
You need to find out how you can bring it into being and that way be a playmate with God.

Een derde activiteit die op het dorp wordt aangeboden, zijn de gezamenlijke werkdagen (chantiers participatifs). Gedurende 1 tot 2 weken komen dan 6 tot maximaal 10 geïnteresseerden en vrijwilligers meewerken aan een bepaald project. Dit gebeurt onder begeleiding van professionele vakmensen die ingehuurd worden. De deelnemers aan de workshops kunnen gratis op het dorp overnachten maar delen wel mee in de kosten voor de maaltijden. De volgende chantier loopt van 2 tot 16 augustus en betreft de bouw van een autonoom ecohuis in het bos. Dit betekent dus een win-win situatie voor iedereen. Het dorp krijgt een nieuwe woning aan minimale prijs en gebouwd door vrijwilligers en kunstenaars, en de deelnemers leren gratis de skills om een eigen huis te bouwen.

Het riviertje wat energie levert via een generator.

Een vierde project zijn de permacultuur tuinen. De bedoeling is om volledig zelfvoorzienend te worden op vlak van voeding door middel van biodynamische tuinbouw en permacultuur technieken. Er zijn 2 objectieven. Een eerste plan is om binnen de 5 jaar een (biodynamische) moestuin van ongeveer 2 hectare productief te krijgen. De helft van de gewassen wordt op hugelkultur bedden geteeld. Op 2 hectare kan men voldoende voedsel telen (fruit, groenten en granen) om 30 mensen dagelijks te voeden, jaar na jaar. Het tweede plan is om op langere termijn een echt voedselbos aan te leggen. De voedselopbrengsten worden ook verwerkt tot bereide producten (confituur, conserven, etherische oliën,...) die dan rechtstreeks in het dorp of op marktjes worden verkocht. Ook de creatie van een grote plantenmandala vol aromatische kruiden en allerlei oude rassen en variëteiten, staat nog het programma. En tenslotte willen ze ook zelf spirulina kweken (wat een rijke, plantaardige bron van ijzer, vitamine B12 en eiwitten is). 

Het ecodorp wil verder ook een centrum tot onderzoek en ontwikkeling worden op gebied van duurzame technologie, ethische wetenschap en vrije kunstexpressie. Men kan hier denken aan bvb. zonnepanelen maken en ontwikkelen, natuurlijke bouw- en isolatietechnieken, biobrandstoffen op basis van algen, en nog veel meer.

To be creative means to be in love with life.
You can be creative only if you love life enough that you want to enhance its beauty,
you want to bring a little more music to it, a little more poetry to it, a little more dance to it.

Ecodorp EVA is een mooie plek waar een leuke bende wereldverbeteraars in eenvoud en harmonie samenleven en zich ondertussen creatief en educatief ferm amuseren. Wat opvalt is hun openheid naar de buitenwereld, waardoor spontaan samenwerking op vele vlakken ontstaat. Aansluiten is voorlopig niet mogelijk. Men wil eerst de ruïnes opknappen zodat meer woonruimte ontstaat.

Op EVA herken ik 3 belangrijke peilers die bij veel ecodorpen aanwezig zijn: permacultuur en zelfvoorziening, kunstexpressie en creativiteit, educatie en uitwisseling. Er is een gezonde en tweevoudige inkomstenstroom opgestart, die het dorp ondersteunt en helpt om levensvatbaar te blijven. Enerzijds is er een geldstroom. Die wordt gevoed door: warm schenkgeld, crowdfunding acties, lidgeld voor wie samenwerkt met het dorp (10 € per jaar), verkoop van producten, en tenslotte de bijdragen van cursisten die de workshops komen volgen. De andere inkomstenstroom bestaat uit ruilhandel en vrije uitwisseling van kennis, diensten en goederen op het dorp zelf en met de buitenwereld. Een mooi evenwicht tussen geldeconomie en schenkeconomie.
Enkele berichtjes terug stelde ik dat er eigenlijk geen geld nodig is om harmonieus en in voorspoed samen te leven met elkaar. En dat is werkelijk ook zo. Op vrijwel alle verder gevorderde beschavingen (op andere planeten) is geld als ruilmiddel verdwenen. Er is enkel onvoorwaardelijke contributie, iedereen deelt met iedereen (Ubuntu).  Maar op Aarde zijn de meeste mensen nu nog niet klaar om zonder geld te leven. En op zich is er niks mis met geld, het kan een prima ruilmiddel zijn. Het grote probleem is dat geld gekaapt is door een groep bankiers en toplui om hun macht te vergroten. Geld is nu schuld en rente geworden. En rente is misdadig (Jezus zwierde de bankiers de tempel uit, en dat was de enige keer in de bijbel dat hij kwaad werd, dat wil toch wat zeggen). Rente is geld dat niet bestaat en ook nooit kan bestaan en dit zet de hele wereldeconomie onder zware druk. Geld is ook een speculatiemiddel geworden. Er wordt geld verdiend met geld (en niet met echte waarde, diensten en goederen). Ook dat verstoort de harmonie op Aarde. En geld wordt zomaar naar believen bijgedrukt door privèfirma's naargelang ze er nood aan hebben (FED en ECB). Dit heet diefstal en dictatuur. Kortom, als geld terug vrij is van schuld, rente, grootbanken en privé eigenaars, dan is het een prima ruilmiddel.   

Create, don't react.
Men kan de vraag stellen wat nu precies de grote verschillen zijn tussen leven in een grootstad en wonen op een ecodorp. Het is uiteraard logisch dat er tussen beide extremen grote verschillen zijn qua energie, sfeer, levensstijl en overtuigingen. Er zijn enkele dingen die mij telkens opvallen. Let wel, dit is een erg grove veralgemening en simplificatie, maar niettemin valabel.

Stephan oefent zijn artistieke talenten op muur en schuur.

Een vrij groot aantal mensen in de stad leeft meer vanuit reactiepatronen. Ze reageren op gebeurtenissen en situaties en hanteren eerder een volgzame houding. Als ze bvb. ontslagen worden (een  gebeurtenis), dan zoeken ze naar een nieuwe job of schrijven zich in om een uitkering te ontvangen (de reactie). Er gebeurt dus eerst iets, waardoor ze zich genoodzaakt voelen om pas dan in actie te komen. Op die manier worden ze eerder geleefd of ze laten hun leven bepalen door allerlei omstandigheden, door de maatschappij, door de structuur van het systeem, door wat anderen denken of zeggen. Ze leven vaak in het verleden (herinneringen) of in de toekomst (verlangens). Ze voelen zich een speelbal en een slachtoffer van de omstandigheden, van de boze buitenwereld. Ze geloven (nog steeds) in een autoriteit buiten hen en in extreme gevallen heet dit onwetendheid en leidt tot slavernij.   
Mensen op een ecodorp leven vanuit actiepatronen. Ze creëren bewust hun eigen leven, dag na dag. Ze wachten niet tot iets gebeurt of tot de omstandigheden juist zijn, maar ze leven actief hun droom, hier en nu (en samen met anderen). Ze nemen zelf verantwoordelijkheid voor hun leven en beslissen zelf wat ze hier op Aarde willen ervaren, creëren en doen. Ze leven ieder moment hun passie en manifesteren bewust hun diepste verlangens. Ze voelen zich een co-creator en geloven in zichzelf en dit heet soevereiniteit en leidt tot vrijheid.

Dit betekent uiteraard niet dat er in de stad geen vrije, soevereine en creatieve zielen wonen, integendeel. In een stad wonen zowel wakkere en bewuste mensen die onderzoeken hoe de matrix werkt en de rode pil nemen, als ook veel slapende en onwetende burgers die zich nog dagelijks door de mindcontrol laten hersenspoelen. Maar het opvallende is dat op de ecodorpen die ik heb bezocht iedereen tot de eerste groep behoort. Men is op de hoogte van het geld- en controle piramidesysteem, men weet dat een selecte groep de totale macht wil grijpen, men weet dat er een duivelse agenda wordt uitgerold, men is op de hoogte van de duistere plannen der cabal,...én (heel belangrijk!) als tegengewicht en antwoord kiezen zij burgerlijke ongehoorzaamheid, moedige actie en de bewuste focus op een nieuwe samenleving. Want zoals Gandhi ooit zei (en ja hoor, die strijd is nog steeds gaande en burgerlijke ongehoorzaamheid blijft de grootste vrees der elite):

Je steunt een kwaadaardig systeem het meest effectief door diens bevelen en voorschriften gehoorzaam op te volgen.
Een kwaadaardig systeem verdient deze loyaliteit niet. Door loyaal te zijn neem je deel aan het kwaad.
Een goed mens zal zich met zijn of haar hele ziel verzetten tegen een kwaadaardig systeem.

Die mindcontrol werkt erg goed want vele mensen in de grootstad zijn vaak wat angstig, wantrouwend, op hun hoede. Ze horen van inbraken, vandalisme, racisme, armoede, vervuiling, verkrachting, geweld,... Ja, tv en kranten staan er dagelijks vol van (= programmering). Het kleurt hun wereldbeeld waardoor ze wat verkrampt, angstig en voorzichtig door het leven gaan. Ze kennen de buren wel oppervlakkig, maar de andere mensen in de wijk kennen ze eigenlijk niet zo goed. En 's avonds trekt iedereen zich terug tussen 4 muren en neemt plaats voor de kijkbuis. Of men gaat op café waar alcohol en voetbal voor wat vergetelheid zorgen. Hun huizen zijn beveiligd met sloten en camera's, hun fietsen en auto's op slot, hun kinderen blijven binnen want op straat is het te gevaarlijk.
Mensen op een ecodorp zijn open, vertrouwend, behulpzaam, vriendelijk. Er is geen negatieve mindcontrol propaganda via krant en tv, waardoor ze veel minder stressgedachten hebben. Ze kennen iedereen op het eigen dorp en in de wijde omgeving, meer nog, het zijn allemaal vrienden. Er is totaal geen angst, hun huizen en auto's blijven dag en nacht open, iedereen kan overal zomaar binnen lopen. Er is vertrouwen en ook respect. En 's avonds wordt er gespeeld, gezongen, gediscuteerd, gemediteerd, gelezen, gefeest of een inspirerende film bekeken...er is altijd wat leuks te beleven. En de kinderen ravotten buiten en kunnen in alle vrijheid op ontdekkingstocht gaan.

 Life is trying things to see if they work.

Een ander prachtig gebouw op EVA

Er zijn nog veel meer opmerkelijke verschillen tussen leven in een stad of leven op een ecodorp. Alleen al de condities en de omgeving zijn totaal anders. De stad is vaak een artificiële concentratie van stenen, beton, wegen, auto's en veel gebouwen. Het ecodorp lijkt meer op een natuurlijke biotoop vol groen, zuiver water, dieren, bospaadjes en organische huisjes.
In de grootstad is veel straling, vervuiling, lawaai en stress. Het ecodorp is een oase van zuivere lucht, helder water, stilte en rust, een ruimte van liefde en creativiteit. Enzovoort.

The world is but a canvas to the imagination.

 
Het is goed dat er keuzemogelijkheden op vlak van wonen en leven zijn (grootstad, gemeente, dorp, platteland, vrije natuur, mobiel,..), want iedere ziel komt hier andere ervaringen en specifieke lessen leren. Lange tijd was ik zelf ook een stadsbewoner en vond de vele mogelijkheden tot educatie, cultuur, vermaak en ontspanning die een stad kan aanbieden, best wel interessant. Maar een mens verandert, evolueert, ontwaakt,...en voor sommigen lijkt de tijd nu gekomen om dichter bij de (echte) natuur te leven en nieuwe waarden te kiezen zoals harmonie, samenwerking, eenvoud, liefde en vrijheid. 

Om de dringende noodzaak voor hun nieuwe dome duidelijk te maken, filmden de bewoners een ludieke video, die gekoppeld werd aan een succesvolle crowdfunding campagne. Ze haalden zelfs meer geld op dan gevraagd werd. Met crowdfunding omzeil je de misdadige banken en ontvang je warm schenkgeld van echte supporters.

An invasion of armies can be resisted,
but not an idea whose time has come.