Departement Aveyron |
Lees hier deel 1: voorbereiding
Lees hier deel 2: zoektocht
Deel 3: de tijdelijke plek
Onder een strakblauwe
hemel en een weldadige zonnewarmte van 30° verlaat ik mijn vrienden
in de Lot en rij via de departementale routes (voortdurend heuvel op
en heuvel af) naar Sevely (in de Hérault), zo'n 300 km verder
zuidoostwaarts. Onderweg doorkruis ik de fraaie departementen Aveyron
en Tarn en kom voorbij enkele van de mooiste dorpen in Frankrijk. Dat
nodigt uit om een bezoekje te brengen. Eerst Villefranche de Rouargue
en vooral Najac (beide in de Aveyron, waar ook prachtige gorges
zijn), daarna Cordes sur Ciel, Albi, Lautrec, Castres en uiteindelijk
Mazamet (allemaal in de Tarn). Cordes werd in 2014 door de Fransen
uitgeroepen tot mooiste dorp. En dat wil toch wat zeggen, want er
zijn honderden authentieke en mooie dorpjes in Frankrijk (waarvan er
156 ook een officiële erkenning als mooiste dorp hebben). Cordes
ligt boven op een bergtop als een stenen schip wat gestrand is op een
zandbank. De middeleeuwse cité zit vol leuke steegjes, duizendjarige
huisjes en kleine winkeltjes (vooral kunst, keramiek, juwelen,
artisanale bereidingen,...). Een uurtje verder ligt Albi, de mooie
stad met de imposante kathedraal (de grootste kerk uit baksteen ter
wereld) en een rijke, woelige geschiedenis. Ook het middeleeuwse
dorpje Lautrec (onder meer bekend vanwege schilder Toulouse-Lautrec)
is een halte waard.
De tuin van het Bisschoppelijk paleis in Albi |
Huisoppas: gratis wonen in ruil voor toezicht en onderhoud Google op house sitting, garder maison,... |
Het is vooreerst de beste manier om een land, haar
bewoners en haar cultuur te leren kennen, en om te voelen of
emigreren naar dat specifieke land wel echt iets voor jou is. Dit kan
dan zonder dat men (veel) geld hoeft te investeren, want men woont
gratis of erg goedkoop op een tijdelijk en voorlopig terrein. Men
hoeft dus het spaargeld niet aan te spreken, maar kan het aan de kant
houden voor de aankoop van het definitieve terrein. En ondertussen
leert men de taal spreken en de gewoonten beter kennen en kunnen
nieuwe vriendschappen ontstaan en connecties met gelijkgestemden
gestart worden. Want netwerken en sociale contacten zijn echt wel
cruciaal wanneer men naar een vreemd land emigreert, niet enkel als
onmisbare hulp bij allerlei klusjes en de administratieve
papiermolen, maar ook omdat het niet de bedoeling is om als een
kluizenaar in een bos te leven maar integendeel enthousiast samen te
werken met de buren en lokale bewoners en allerlei diensten en
goederen uit te wisselen zonder geld of ruilmiddel (zie het Sevely
bericht). En dit kan enkel als je ook integreert in de lokale
gemeenschap.
Een tijdelijke plek biedt dus ook de mogelijkheid om
alvast al eens te testen en te proeven van een nieuw leven, om te
zien of emigratie, zelfvoorziening en eenvoud echt wel jouw pad en
hoogste verlangens zijn (op dit moment). Even wonen op die tijdelijke
plek is een onmisbare ervaring in de aanloop naar definitieve
emigratie en dit kan dan aan een minimale kostprijs.
Een yurt op een ecologische camping als tijdelijke locatie |
Om het duidelijk te maken: je kunt nooit een nieuw
leven opbouwen in Frankrijk als je nog in België of Nederland blijft
wonen/werken en vanuit België/Nederland terreinen en locaties zoekt
en foto’s bekijkt. Men kan uiteraard wel (vanuit België) internet
inschakelen bij de zoektocht naar gronden, het leggen van contacten
via mail en het maken van afspraken met immo-kantoren of eigenaars.
Maar uiteindelijk dient men ter plaatse te gaan kijken en te voelen
en een prospectietocht naar geschikte terreinen te ondernemen (zie
deel 1 en 2). Bovendien zijn de echt mooie en vooral goedkopere
gronden niet te vinden via internet maar wel door effectief in de
streek te gaan wonen en dan rond te vragen naar geschikte terreinen
aan buren, vrienden, burgemeesters,...en op marktjes, in biowinkels
en op café. En als je wat ingeburgerd raakt in een streek dan komen
de hulp en de buitenkansjes zo op je pad. Een tijdelijk en gratis
terrein (al dan niet met gebouw) is dus een handige ankerplaats, een
thuisbasis van waaruit men de streek kan verkennen en de mensen kan
bevragen op zoek naar dat ultieme paradijsje. Eenmaal de juiste plek
gevonden is, dan kan de tijdelijke standplaats zelfs nog verder
dienst doen als woon- en rustplek tijdens de afhandeling van de
koopakte, de voorbereiding van de emigratie/verhuis en eventueel de
inrichting van het nieuwe, maar vaak nog ruwe terrein (wat de eerste
jaren erg kan lijken op een rommelige bouwwerf en overwoekerde
brousse).
Een derde reden kan de volgende zijn. Een tijdelijke
plek is als een vrijblijvende introductie tot het nieuwe leven.
Verblijven op de tijdelijke locatie helpt dan alvast om te
acclimatiseren en te aarden in de uitgekozen regio en het land van
voorkeur. Verhalen van pioniers beschrijven namelijk vaak dat het
eerste jaar in een vreemd land vooral dient om zich thuis te voelen,
zich te verbinden met de energie van een plek, zich welkom te weten
en regelmatig op verkenning te gaan. Dit aarden en thuiskomen kan
uiteraard ook dadelijk op de definitieve plek, maar meestal zijn de
eerste pioniersjaren zo intens en vol allerlei beslommeringen en
werkzaamheden dat tijd nemen om te wennen en zich aan te passen aan
het nieuwe levenspad vaak verwaarloosd worden. Maar wie daarentegen
eerst even op een tijdelijke plek woont, hoeft niet dadelijk en
dagdagelijks aan de slag in tuin en huis en kan zonder stress rustig
verbinding maken met de streek, het terrein en de mensen en op eigen
tempo wennen aan klimaat, cultuur en omgeving. Dit is erg belangrijk,
zelfs voor de bewegelijke tekens der horoscoop, en zeker voor de
vaste tekens die niet zo erg van verandering houden.
Een ander aspect op het tijdelijk terrein is de mogelijkheid om te
oefenen, te experimenteren en fouten te maken en zo de nodige expertise
en kennis op te bouwen in afwachting van het wonen op het definitieve
familiedomein. Denk hier bvb. aan een
moestuin opstarten, een compost toilet maken, een coboven bouwen, een
yurt opzetten, zaden en planten verzamelen voor het toekomstige
voedselbos en nog veel meer. Op die manier leert men alvast de skills
en tools op vlak van zelfvoorziening en autonomie die later goed van
pas zullen komen bij de creatie van het eigenlijke domein. Daarnaast
kan men de tijd die men doorbrengt op het tijdelijke terrein niet
enkel gebruiken om de regio uit te kammen op zoek naar de ultieme
plek, maar het is een ideale gelegenheid om zich bij te scholen en
kennis te verwerven betreffende enkele hoofdthema’s zoals:
permacultuur, hernieuwbare energie, plantenkennis, low-impact
huizenbouw, enz. Dit kan dan via zelfstudie van boeken, YouTube en
het bezoeken van andere, inspirerende pioniers.
Tijdelijk aansluiten bij een ecodorp kan een goede stap zijn. Dit is Sieben Linden in Duitsland. |
Deze derde reden om eerst ergens tijdelijk te wonen
omvat dus de mogelijkheid om zich eerst te oefenen in de skills en
technieken tot zelfvoorziening, extra tijd tot onderzoek en
bestudering der hoofdthema’s, het op verkenning trekken in de regio
en het tijd nemen om zich te wortelen en te acclimatiseren in de
streek.
Hoe vind je nu een gratis en tijdelijk terrein? Dit zal in ieder land verschillend zijn, ik kan alleen maar spreken over de Franse situatie en mijn eigen ervaringen. Ik overloop enkele mogelijkheden op het Franse platteland:
Hoe vind je nu een gratis en tijdelijk terrein? Dit zal in ieder land verschillend zijn, ik kan alleen maar spreken over de Franse situatie en mijn eigen ervaringen. Ik overloop enkele mogelijkheden op het Franse platteland:
** Huisoppas: talrijke vakantiehuizen staan gedurende vele maanden per jaar leeg en de eigenaars zijn maar wat blij als iemand zich wil ontfermen over de woning, de tuinen, het zwembad, de dieren,... tijdens de periodes wanneer niemand aanwezig is. Het is zelfs mogelijk om wat centjes bij te verdienen wanneer de eigenaars vragen om kleine huishoudelijke taken en klusjes op te knappen tijdens jouw verblijf. Er zijn vele websites die huisoppassers en eigenaars met elkaar in contact brengen.
** Terreinbewaking:
afgelegen, vergeten en weinig bezochte terreinen (in berg- en
bosgebied) worden vaak door krakers en nomaden 'illegaal' bezet.
Soms laten eigenaars dan een toezichthouder gratis wonen op een
terrein om krakers af te schrikken.
** Grootgrondbezitters:
sommige eigenaars bezitten vele percelen grond verspreid over vele
regio's in heel Frankrijk. Vaak weten eigenaars zelfs niet dat ze
her en der nog een stuk(je) land hebben liggen. Dit komt door de
erfenis wetten: een eigenaar sterft en zijn landerijen worden
verdeeld onder kinderen en kleinkinderen, dit is al een eerste
opsplitsing. Wanneer dan ook die kinderen en kleinkinderen sterven
wordt het land opnieuw verdeeld onder de nakomelingen. Na enkele
generaties hebben de erfgenamen overal kleine stukjes terrein liggen
waar ze soms geen weet van hebben of geen interesse in hebben.
Grootgrondbezitters hoeven trouwens niet altijd megarijk te zijn. Ik
ken iemand die veel terreinen opkoopt om zijn kuddes en dieren te
laten grazen. Deze man is niet superrijk maar gezien agrarische
grond vrij goedkoop is in in bepaalde Franse regio's (2000 € per
hectare) kan hij toch vrij grote percelen aankopen. Deze mensen zijn
vaak bereid een stukje grond tijdelijk ter beschikking te stellen
aan zoekende pioniers.
** Gemeentelijk bos:
een derde van Frankrijk is bos en vele bossen liggen in
uitgestrekte, beschermde natuurparken. Ik sta soms wekenlang op
dezelfde plaats in een bosrijk natuurpark zonder dat ik opmerkingen
krijg of weggejaagd wordt. In Vlaanderen is dit totaal ondenkbaar.
Overnachten in een provinciaal domein of bos is verboden in
Vlaanderen. Nog dezelfde avond komt de boswachter je intimideren en
wegjagen. Ja, de natuur behoort al lang niet meer aan iedereen. In
Frankrijk daarentegen ken ik tientallen (prachtige, natuurlijke en
bosrijke) plaatsen waar je gerust enkele maanden kan staan met een
mobilhome zonder dat iemand het merkt. Uiteraard dien je alles
netjes te houden. Het is net die Franse vrijheid die mij trouwens zo
aantrekt.
** Vrienden &
familie: na 10 jaar rondtrekken ken ik ondertussen heel wat
mensen en vrienden in verschillende Franse regio's. Velen wonen zelf
op grote terreinen (naar Vlaamse normen dan) waar nog plaats is om
enkele tijd een camper of yurt te zetten. Ook verre of dichte
familie die reeds in Frankrijk woont, kan een mogelijkheid bieden
als tijdelijke en gratis verblijfplaats.
** Ecodorpen &
pioniers: steeds meer duurzame
leefgemeenschappen en nieuwe samenwoon vormen ontstaan nu overal op
Aarde. Alleen al in Frankrijk zijn letterlijk honderden projecten en
initiatieven aan de gang. Velen zijn op zoek naar allerlei hulp en
nieuwe bewoners. De meeste leefgemeenschappen vinden nieuwe mensen
die even tijdelijk bij hen verblijven geen enkel probleem. Er zijn
vele voordelen: men kan rechtstreeks leren van andere pioniers, men
krijgt hulp bij administratieve verplichtingen, men krijgt tips over
mogelijke terreinen, men krijgt een introductie tot het leven in
gemeenschap, men leert nieuwe en gelijkgestemde vrienden kennen,...Vele
andere kleine projecten zoals bvb. ecologische campings,
bewustzijnscentra, herbronninghuizen, plukboerderijen, bed &
breakfast of gite verhuur, permacultuur tuinen,
familiedomeinen...zoeken vrijwilligers. Het zijn vaak mensen die
recent zijn geëmigreerd en veel hulp kunnen gebruiken bij de
verwezenlijking van hun mooie plannen en dromen. Hier is een lijst van ecodorpen.
** Wwoof, helpx &
work away: deze 3 websites
brengen gastgezinnen en vrijwilligers samen met de bedoeling voor
beiden een win-win situatie te creëren. De gastheer krijgt gratis
werkkracht in ruil voor kost en inwoon. En de vrijwilliger leert
skills en kennis en woont gratis op een leuke plaats in ruil voor
enkele uren werk per dag. Het mooie is dat er dan ook voldoende
vrije tijd overblijft om op zoektocht te gaan naar jouw eigen
paradijsje in de streek waar je vrijwilligerswerk doet. Sander van
Murat vond op die manier zijn paradijs. En ondertussen krijg je
gratis kost en inwoon. Dit zijn de websites: wwoof, helpx, work away.
Wwoofen is leerrijk en plezant en een ideale manier om land en cultuur te ontdekken. |
Een gratis, tijdelijke en voorlopige plek vinden is
dus vrij makkelijk, maar voor wie er toch niet in slaagt, zijn er ook
enkele betalende mogelijkheden. Wellicht kun je deze opties eerder
beperken in tijd gezien het maandelijkse kostenplaatje.
- Een vakantiehuis of gite huren: tijdens de zomermaanden kan dit duur uitvallen, maar men zoekt best een vakantiehuisje om op jaarbasis te huren, wat veel goedkoper uitvalt. Het voordeel is het comfort en de aanwezigheid der basisvoorzieningen, nadeel is de prijs die toch een hap uit het budget betekent gezien je minimaal toch een jaar uittrekt om vanuit die tijdelijke gite het definitieve domein te vinden. Tenzij je veel geluk hebt en al snel je droomplek vind en ook de aankoop procedure vlot verloopt (reken op minimum 3 maanden notaris en administratie toestanden).
- Een caravan op een camping huren: kies dan een camping die het hele jaar openblijft, men kan ook een eigen tent zetten op de camping, maar dat is minder geschikt tijdens de wintermaanden, een caravan bevat ook de nodige basisvoorzieningen.
- Een huisje huren: dit kan een goede optie zijn, in sommige regio's zijn de huizen vrij goedkoop (400 € voor huis met tuin, 200 € voor een appartement) en er kan per kwartaal gehuurd worden.
Mijn eigen verhaal en wedervaren over het vinden van
een tijdelijke plek kan misschien anderen helpen en verder
inspireren. Hier volgt het.
Het perceeltje naast Sevely (in het echt nog veel mooier) |
Een roulotte als huis: goedkoop, knus, mobiel en veel charme. |
Ook de verschillende leefgemeenschappen en
ecodorpjes die hier in de buurt actief zijn, verwelkomen nog nieuwe
bewoners. Maar wonen en samenleven op een ecodorp is een grote
uitdaging en vraagt een heel andere instelling. Bovendien heb ik tot
op heden nog geen enkele leefgemeenschap bezocht waar ik het gevoel
had om bij aan te willen sluiten. Vorig jaar bezocht ik hier al
ecodorp Mayrac (een leuk project waar tijdelijk of definitief
verblijven geen enkel probleem vormt). Dit jaar bezoek ik op een dag
ecovillage EVA hier in de buurt, om kennis te maken met de mensen en
de locatie en om te voelen of dit iets voor mij is (volgende keer een
verslagje daarover).
Het berghuisje in Rosys |
Gorges d'Héric (Hérault) |
Gewoon je hart volgen, luisteren naar je intuïtie,
focussen op je droom en jezelf openstellen voor de kansen en
mogelijkheden die op je pad komen. Succes en vruchtbare resultaten
zijn dan onvermijdelijk.
Volgende keer bezoeken we ecodorp EVA.
Volgens Bashar zijn de eerste 3 minuten van dit meesterwerkje diep helend en transformerend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten