Pioniers van de nieuwe tijd

Dag 9 tot 15 - 7 tot 13 april - Pioniers van de nieuwe tijd  

 

We are all giants standing on the shoulders of angels.

 

Mijn camper staat naast een kronkelend en kabbelend riviertje, waaruit een meditatief en natuurlijk geluid opstijgt wat mij iedere avond in slaap wiegt. In de bomen langs de oever huizen vele vogels die 's morgens een lang en gratis concert aan de wereld schenken. Gekwetter en gefluit, doorweven met solo's en melodieën, een wervelend muzikaal klanktapijt om de geboorte van een nieuwe dag aan te kondigen. Zo rond de opkomst van de zon is het absolute hoogtepunt wanneer tientallen vogels samen hun vreugdelied ten gehore brengen. Ik waan mij iedere keer in een volière, zo overweldigend is het geluid. Als later de zon door de wolkenhemel breekt, vermindert het gefluit, wellicht omdat de vogels ook nog allerlei andere bezigheden hebben dan elkaar de loef afsteken met hun fluitkunsten, maar de hele dag door is er gekwetter en gezang in de lucht. Zalig. Echt iets wat ik mis in de stad, al die natuurlijke geluiden.

Blijkbaar hebben de vogels dus heel wat te vertellen en wellicht komt ooit de dag dat we terug begrijpen wat ze zeggen. Fransiscus van Assisië, zoon van een rijke koopman, weigerde zijn vaders erfenis en verkoos een leven in eenvoud na het horen van de vreugde en het zien van de zorgeloosheid der vogels. Dat geeft toch te denken. De schepping voorziet in alles voor iedereen, niet enkel voor de dieren, ook voor de mensen. Anastasia bezit niets en heeft toch alles wat nodig is om een gelukkig en bevredigend leven te leiden. De hele wereld is haar speeltuin, alle dieren haar vrienden en de natuur schenkt haar gratis en voortdurend overvloed en wijsheid. Niet enkel vogelconcerten en voedsel (op het kampeerterrein staan tientallen wilde eetbare planten die Nele regelmatig vakkundig verzameld en opdient als voedzame salade: simpel, lekker, gezond en gratis), maar de natuur schenkt ook water, behuizing (leem en hout bvb.) en energie (zon en wind). Het punt is: je kunt de schepping, de natuur niet bezitten, ze behoort vrijelijk toe aan ieder wezen. Net zoals je lucht en zonlicht niet kunt bezitten of kopen, kun je de aarde en het water niet bezitten. Het verhandelen en bezitten van stukken grond is een egovalstrik verbonden met angst en macht. Sommigen kopen waterbronnen en verhandelen water, ook worden grote gebieden opgekocht of in beslag genomen door ondernemers (tot zelfs op de maan) en allerlei grondstoffen worden ontgonnen tot uitputting volgt. Er ontstaat schaarste en armoede omdat enkelingen onrechtmatig de levende basiselementen (aarde, water, vuur, lucht) van onze planeet roven en vervuilen. Planeet Aarde en haar rijke natuur is bedoeld om vrijelijk en onvoorwaardelijk gedeeld te worden zodat ieder wezen makkelijk in alle levensbehoeften kan voldoen. De Aardse rijkdom dient behoed en beschermd te worden zodat ook volgende generaties kunnen leven.

There is nothing scary about life if you are not attached to results.

Bezit daarentegen maakt soms ongelukkig omdat er gehechtheid ontstaat en angst voor verlies en onzekerheid. Bezit kan nooit zekerheid bieden. Daarenboven werkt bezit in twee richtingen: bezittingen leggen ook een last, een verantwoordelijkheid op de eigenaar. Er wordt een stuk vrijheid ingeruild tegen bezit. Wie daarentegen niets bezit of zich niet hecht, is vrij en heeft toch alles, zoals Anastasia demonstreert.

We zijn voorbijgangers, tijdelijke bezoekers op deze planeet, straks vervolgen we onze reis in andere sferen en kunnen we toch niks materieels meenemen. Het is beter te focussen op blijvende en essentiële dingen die wel over de grens van de dood meegenomen worden (liefde, wijsheid, talenten, vermogens,...). Er bestaat ook gehechtheid aan niet materiële dingen, zoals verlangens en dromen. In hoeverre ben ik zelf gehecht aan de realisatie van mijn droom: leven op een familiedomein in een ecodorp? Een goede vraag. Ik blijf wel streven naar mijn droom, maar hang er niet aan vast, zit er niet in verstrikt. Mocht zich een andere mogelijkheid of kans aandienen, dan blijf ik open en flexibel. Zoals de spreuk treffend beschrijft: de reis naar het doel is veel belangrijker dan het bereiken van het doel. En zo ervaar ik het ook. Wat onderweg gebeurt: de vele ontmoetingen, gesprekken, uitwisselingen, de groei in bewustzijn, het leren der levenslessen,...is veel interessanter dan aankomen op de plek waar de droom realiteit geworden is. En daar herken ik een wijsheid, een wetmatigheid die ook de natuur ons toont, namelijk beweging. Alles is voortdurend in beweging, van atomen tot melkwegstelsels, van groeiende planten tot eroderende bergen. Al sinds het ontstaan van het heelal is alles voortdurend in beweging. Vastklampen aan dingen en gedachten, het vasthouden van bezit en materie, laat de energie stagneren waardoor de creatiestroom stopt. Go with the flow. Blijf in beweging (low-budget reizen vind ik persoonlijk een erg krachtige en leuke manier om mezelf alert en ontvankelijk te houden), laat de energie stromen en circuleren, doe weg wat je niet langer nodig hebt, zodat anderen er kunnen van genieten, zie jezelf niet als eigenaar maar als behoeder. Een tijdelijke bezoeker op Aarde die even het behoederschap verkrijgt over de aanwezige rijkdommen, even de kans krijgt in respect samen te leven met de natuur en allerlei wezens, even mag proeven van de overvloed. En na een lang en vruchtbaar leven, verlaat je deze planeet en is de Aarde rijker, beter, mooier, liefdevoller en menselijker geworden precies door jouw passage en creatieve bijdrage. Ik hou erg van het idee om er voor te kiezen om telkens een positieve invloed op een plaats, een mens, een gebeurtenis te hebben.

Vision without action is a dream.
Action without vision is simply passing the time.
Action with Vision is making a positive difference.

Ondertussen is het intense weekend voorbij en iedereen terug naar huis, behalve Tom, Nele en ik die op de camping verblijven, Kim, Fred en dochtertje Mayi die tijdelijk in een studio verblijven en Ingrid die in St Benoit woont. De euforie en positieve vibes van het paasweekend zijn wat teruggezakt, het is goed om de dingen nu te verwerken. Heel wat vragen en onduidelijkheden komen naar boven. Wat zijn de volgende stappen, hoe gaan we de band tussen elkaar behouden en versterken, wat als nieuwe mensen erbij willen, wat zijn de gemeenschappelijke visies en dromen,..? Een heel pak werk staat voor deur. Een eerste belangrijke stap is een gezamenlijke visie op te stellen en te verwerken tot een mooi dossier. Niet enkel voor onszelf, maar ook voor burgemeesters en belangstellenden. Nu heb ik zelf al ettelijke dossiers geschreven en ook een mogelijke visie staat reeds op de website. Maar dit is een nieuwe groep die andere accenten legt en dus een eigen dossier verdient. Uiteraard zijn vele thema's gelijklopend aan de kenmerken en visiepunten uit de dossiers van Rivendell, Iluvanya, Anastasiadorp Nederland of dat van Tom, zodat het schrijven wellicht vlot zal verlopen. Toch heb ik het gevoel dat dit voor mij allemaal herhaling is, een zoveelste heropstart van hetzelfde project, telkens met andere mensen. Hopelijk is dit keer de juiste groep samen om het dorp op te starten. Maar dat weet je nooit, want ook vorige sterke (Rivendell) groepen zijn uit elkaar gevallen. Enerzijds niet leuk en ontmoedigend, anderzijds telkens lessen en oefeningen in volharding die steeds meer antwoorden en helderheid brengen. Zo is het leven: verandering en evolutie.

Op de camping is het erg rustig nu en er is tijd om alles te laten bezinken. Samen met ons drietjes overleggen en brainstormen we over het project en 's avonds kijken we soms naar een filmpje in de warme camper. (Enkele tips voor de filmliefhebbers: My Sisters Keeper, The Snow Walker, August Rush, The Secret Life Of Bees - allemaal 5 sterren films die ik onlangs zag en die mij diep geraakt hebben). Heel regelmatig komen we ook samen met de anderen om met de groep van zeven die nu in de Aude ter plaatse is, de visie uit te werken en het project te bespreken. We houden contact met de mensen die naar huis zijn via een internet forum. Nogal omslachtig, maar dit is enkel in afwachting van hun (definitieve ?) terugkeer naar hier. Hoewel er nu een mooie groep is en bij iedereen ook gelijke dromen en doelen, blijft bij mij toch een gevoel van onvrede en voorzichtigheid hangen. Ik kan het niet juist plaatsen, er zijn verschillende aspecten. Ik zie er alvast tegen op om opnieuw te vergaderen, veel te praten en oeverloos te discussiëren.

Ook merk ik al verschillen op in de visie die bij iedereen leeft. Sommigen willen eerder een kleine nederzetting (zonder gemeenschappelijke faciliteiten zoals school en polyvalente ruimte), anderen (waaronder ikzelf) willen (rustig) uitgroeien tot een echt dorp van 100 families met alles er op en er aan. Sommigen willen een uitgewerkt, degelijk en professioneel dossier, voor anderen kan het allemaal eenvoudiger. Het is ons bekend dat 90 % der ecodorpen mislukken voornamelijk door enkele redenen: verschil in visie, geldperikelen en ego toestanden. Reeds vaak heb ik me afgevraagd: waarom doe ik eigenlijk al die moeite, steek in voortdurend energie in dit ecodorp project? Ik bedoel: waarom niet gewoon ergens alleen beginnen op een stuk grond, zonder al die rompslomp, vergaderingen, overeenstemming bereiken, dossiers schrijven, rekening houden met andere mensen,...En soms denk ik: mocht ik voldoende geld bezitten, dan had ik wellicht al lang een stukje grond gekocht en was reeds begonnen met mijn ruimte van liefde. Een erg leuk vooruitzicht, toegegeven, maar toch niet zo leuk als samen in een ecodorp wonen met gelijkgestemden. Er zijn gewoon zoveel voordelen verbonden aan samen op een dorp wonen dat de lange en zware inspanningen het waard zijn. Denk aan verrijkende uitwisseling, stimulerende samenwerking, onderlinge interacties die kansen tot groei en bewustwording brengen, vriendschappen, creatieve groepen en activiteiten, verschillende generaties die hun kennis delen, educatie (iedereen leert van elkaar), allerhande faciliteiten en vakmanschap die volledige zelfvoorziening mogelijk maken (smid, bakker, schoenmaker, natuurarts,..), enz. Bovendien ervaar ik dat het egotijdperk van 'ik alleen' en afscheiding voorbij is. De nieuwe tijd breekt aan en vertelt over 'wij samen' en verbondenheid/eenheid. Een individu die zich bewust verbindt met de ander en met de Schepping.

Leef het mysterie
Zoek de vreugde
Omhels de liefde
Zing jouw lied...en dans

In die optiek zijn momenteel vele 'pioniers van een nieuwe tijd' op Aarde aanwezig. Ze komen vorm geven aan een nieuwe beschaving. Maar wat is die nieuwe tijd nu? Allerhande boeken, channelingen, profetieën en verhalen doen de ronde. Een Aquarius tijdperk breekt aan, een gouden era staat voor de deur, we worden een galactische beschaving, we ascenderen naar een volgende ervaringsdimensie,...Wat betekent het allemaal en vooral, wat is waar en wat is verzonnen. Ik deel enkele eigen inzichten over wat ik zelf ervaar, dus geen boekenwijsheid of gechannelde boodschappen.

Het Universum is een grote computer.
Onze gedachten selecteren in het veld van alle mogelijkheden.
Ons hart klikt het aan en brengt het tot leven.
Zo wordt het realiteit.

Het is duidelijk dat de evolutie exponentieel versnelt en de mensheid ontwaakt. Iedereen kan dit zien. Het Universum is gevuld met licht, een energieveld vol beelden, gedachten, informatie,...een beetje als een zend/ontvangststation. Mensen zijn in staat deze informatie op te vangen en om te zetten in allerhande creaties. Er zijn zowel mooie, zuivere, harmonieuze, Goddelijke beelden als beperkende, duistere en lagere gedachten aanwezig in het Universum. De kwaliteit van de beelden en informatie die een mens ontvangt is afhankelijk van de staat van 'wakker zijn', van bewust zijn. Hoe bewuster je bent, hoe meer je kunt intunen op gedachten en beelden met een hoge vibratie. We weten ondertussen dat de machtselite samen met de reguliere media probeert om laagfrequente beelden en informatie in onze microkosmos (lichaam, ziel, geest) te brengen die angst, geweld, afscheiding en onwetendheid veroorzaken. De huidige mensheid ontwaakt in die zin dat we steeds meer Goddelijke informatie en mooie beelden ontvangen doordat ons ontvangststation (het brein als bio-computer) een ruimer bereik krijgt. Door de toename van onze vermogens en capaciteiten (onder meer gestimuleerd door de veranderingen in de zon en het zonnestelsel), en onze bewustzijnsgroei (bespoedigd door razendsnelle informatie via internet en het bio-laser effect), ontvangen we beelden met een hogere frequentie en gedachten die uit Goddelijke gebieden komen. Het bio-laser effect zorgt ervoor dat iedereen mee evolueert en mee profiteert van (door anderen) verworven inzichten en van de ontwakende menselijke vermogens doordat de veldstructuren (aura's) van alle mensen verbonden zijn via morfogenetische velden. Onbewust beïnvloeden en 'bevruchten' we elkaar voortdurend via fijnstoffelijke uitwisselingen.

De machtselite poogt om onze (latente) vermogens slapend te houden door middel van dode voeding, farmacie, straling en gif. Want mensen die slechts 10 % van hun brein- en hartvermogens gebruiken (zoals de meeste nu), zijn makkelijk te controleren en manipuleren, maar wanneer een brein en een hart op 100 % functioneert (zoals bij Anastasia) dan ben je een vrije co-creator die de heersende matrix ontstijgt. Uiteraard vind de elite dit niet leuk, maar het ontwaken voor onze vermogens is niet te stoppen, wat ze ook proberen. Het is een evolutionair proces, het maakt deel uit van het Grote Plan. De geboorte van een nieuwe tijd is volop bezig. In de nieuwe tijd gebruiken de mensen hun geactiveerde vermogens om mooie beelden tot werkelijkheid te dromen, om helende en zuivere gedachten te ontvangen en uit te zenden, om contact te maken met elkaar (telepathisch), met de natuur en met de Schepper. Dit leidt automatisch tot een intense samenwerking en communicatie met alle wezens, waar bvb. permacultuur nu al een prille voorbode van is. Doordat allerlei vermogens toenemen, worden we ook sensitiever voor energieën (zoals gedachten en emoties of straling en geluid) of voor de wezens die ons omringen (planten, dieren, natuurwezens, geestelijke wezens). Alsof de sluiers tussen dimensies en werelden verdwijnen. Het toenemen van onze verbeeldingskracht en het beoefenen van creatief denken (levend denken) zal het niveau bereiken dat manifestaties in de materie heel snel of zelfs dadelijk zullen plaatsvinden. Het bewust-zijn neemt toe, wat betekent dat we ons beginnen te herinneren wie we zijn: onsterfelijke scheppers die liefde en wijsheid als richtsnoer zullen gebruiken om een paradijs te co-creëren. Steeds bewuster worden betekent ook dat de illusiewereld (maya) langzaam zijn aantrekking en invloed verliest en alle leugens en manipulaties door het licht der waarheid beschenen worden.

What we are going through is the planet’s struggle to evolve.

In dat opzicht bevinden we ons midden een stervensproces, een evolutionaire crisis, die zowel op mondiaal vlak als in het eigen innerlijk aan de gang is. Wat sterft is onwetendheid, illusies, egomacht, onechte maskers, afscheiding en het slavenbestaan als werkrobot...Sterven kan pijnlijk zijn, maar brengt ook de mogelijkheid tot verrijzenis, tot hergeboorte. Wat geboren wordt is een Mens die in volle pracht en kracht opstaat, die vertrouwt op zijn eigen autoriteit, die zijn Goddelijke afkomst herinnert, die geniet van de schoonheid der Schepping en in vreugde steeds mooiere werelden en ervaringen co-creëert.

We kunnen God pas echt ervaren als we in contact komen met Zijn schepping en deze ook voortzetten.

En als er ideale omstandigheden zouden bestaan om de geboorte van deze ware Mens te omhullen en te verwelkomen, dan zijn die zeker te vinden in de ruimte van liefde op een familiedomein in een ecodorp. Dit is een energetisch veld in een natuurlijke omgeving waar makkelijk verbinding gemaakt wordt met de Essentie en met het Leven. Wellicht ook daarom voelen steeds meer mensen de drang om samen in gemeenschap dicht bij de natuur te leven. Niet enkel om de re-connectie met zichzelf en de helende natuur te herstellen, maar ook om de ideale voorwaarden te scheppen om een bewustzijnssprong te maken en te worden wie ze zijn: licht, leven, liefde. Bepaalde gebieden op Aarde nemen een voortrekkersrol op bij de creatie van lichtgebieden die kunnen dienen als geboorteplaats voor de nieuwe mens. Rusland met haar vele Anastasiadorpen hoort daar zeker bij, maar ook de streek waar we nu zijn, het gebied aan de voet van de Pyreneeën waar ooit de Katharen leefden en Maria Magdalena onderdak vond, maakt zich klaar om een licht/liefdesplaats te worden. Van overal komen hier stelselmatig mensen toe, gehoor gevend aan een innerlijke roep, om mee te bouwen aan een nieuwe samenleving die als een kleurige regenboog, en bestaande uit een diversiteit aan ecologische, kleinschalige en zelfredzame nederzettingen, de Aarde tot paradijs zullen omtoveren. Alles komt goed !

One Creation, One People, One Time, One Earth, One Love,...
All of us, all of life, we all share One Home