De Tekos Woudschool

Het standaard onderwijssysteem anno 2024 modelleert de kinderen en jongeren en stuurt ze in een welbepaalde richting gebaseerd op een toekomstvisie gekend als de grote reset. Het is een tijdlijn waar digitale controlesystemen, nanotechnologie, robotica en transhumanisme deel van uitmaken. Maar er is ook een ander wereldbeeld mogelijk, een meer organische tijdlijn die beschreven staat in de Anastasia boeken. Om dit toekomstbeeld te manifesteren zijn alternatieve educatievormen nodig én natuurlijk ook ouders die ervoor kiezen. In Boek 3 van de Rinkelende Dennen Serie wordt de Tekos school van academicus Mikhail Schetinin vermeld. Hij ontwikkelde een eigen pedagogie die voor controverse zorgde maar ook veel aanhangers had. Daarover meer in dit bericht. Maar eerst nog enkele pijnpunten duiden bij het hedendaagse, reguliere 'onder'wijs.

Don't allow children to be raised by the internet.
Keep them away from the screens and take them to the woods.

Op school word je dom

Where is the wisdom we have lost in knowledge?
Where is the knowledge we have lost in information?
(T.S. Eliot)

Kinderen worden dom op de scholen die het eenzijdige curriculum van de 'overheidsexperten' volgen, en waar uitgebluste leerkrachten meer tijd spenderen aan administratie dan aan het opbouwen van een band met hun leerlingen en waar creativiteit en het zelf leren denken worden uitgebannen. Dit gebeurt in de meeste scholen. Men kan de vraag stellen of de kinderen (en volwassenen) nu slimmer of dommer zijn dan vroeger. En wat het effect zal zijn wanneer de komende generaties opgroeien met veel (fake) informatie (via hun smartphone) maar weinig echte levenswijsheid en ware kennis. Daarbij komt nog de jaarlijkse achteruitgang van het onderwijs in Vlaanderen, Nederland en de westerse wereld (het zogenaamde dumbing down, al dan niet opzettelijk).

Een positief aspect is wel dat internet de mogelijkheid opent voor zelfstudie (wat vroeger via de bibliotheek en avondcursussen moest gebeuren). Een andere vraag is hoe deze nieuwe vorm van communicatie en spel (via games en social media) de kinderen zullen beïnvloeden. Het lijkt alsof de jeugd de echte wereld niet langer interessant en boeiend genoeg vindt en liever vertoeft in de virtuele wereld. Er zal alvast veel minder fantasie en creativiteit geoefend worden in vergelijking met kinderen die buiten ravotten en zelf allerlei spelletjes verzinnen. Toen men de mobieltjes in een Franse school verbood was het gevolg dat de leerlingen meer contact hadden met elkaar, meer empathie vertoonden en leergieriger werden. En een Amerikaanse school schrapte zelfs het huiswerk omdat het de creativiteit doodmaakt en het slecht is voor de mentale gezondheid.

Volgens sir Ken Robinson vernietigt het onderwijs inderdaad de creativiteit. En John Taylor Gatto (3 x verkozen tot leerkracht van het jaar) beweert vlakaf: 'Op school word je dom'. Een boude uitspraak maar met een kern van waarheid (althans bij bepaalde schoolmodellen). Veel educatie systemen zijn namelijk nog steeds gebaseerd op het Pruisisch model. Dat systeem ontstond in de 19e eeuw met de bedoeling de kinderen en jongeren een welbepaalde richting op te sturen om hen te kneden en te formeren tot volgzame burgers. Volgens Gatto had de Pruisische overheid een duidelijk idee van wat gecentraliseerd onderwijs zou moeten opleveren:

°° Gehoorzame soldaten bij het leger.
°° Gehoorzaam personeel voor mijnen, fabrieken en boerderijen.
°° Ondergeschikte ambtenaren, getraind in hun functie.
°° Ondergeschikte bedienden voor de industrie.
°° Burgers die over de meeste onderwerpen dezelfde mening hebben.
°° Nationale uniformiteit in denken, woord en daad.

Ondertussen zijn tal van nieuwe educatie modellen ontstaan die een andere input kiezen (Steiner, Freinet, Montessori, Mason, Sudbury, methodescholen, religieuze en spirituele scholen, thuisonderwijs, unschooling,...). Een speciale vermelding voor Finland die hun hele onderwijs systeem veranderde met indrukwekkende gevolgen. Het vertrekpunt in Finland is niet: hoe slim en bedrijvig zijn onze jongeren, maar wel...hoe gelukkig en creatief zijn de leerlingen op school. De basisgedachte in Finland is: hoe kunnen we de kinderen het beste voorbereiden op alle aspecten en uitdagingen van het dagelijkse leven op een intense maar boeiende planeet.

Maar de meeste scholen (zowel staatsscholen als privé scholen) zijn nog steeds een moderne voortzetting van het Pruisisch model. Het doel van de Pruisische machthebbers (uit de 19e eeuw) was om Mensen op te leiden voor het efficiënt laten functioneren van hun dictatuur. Het creëren van gehoorzame 'modelburgers'. En de invoering van het (gedwongen) onderwijs voor alle kinderen was het middel om dit te bereiken. Omdat ze de efficiëntie en de macht van Pruisen bewonderden, kopieerden de landen van Europa en de VS het Pruisische schoolmodel. Honderd jaar later financierden Rockefeller en zijn kompanen het (indoctrinatie) schoolsysteem in de VS omdat ze de impact en de voordelen begrepen van een programmering der kinderen. Zoals Rockefeller zei: 'I don’t want a nation of thinkers, I want a nation of workers'. De elite wil gehoorzame werkers voor hun bedrijven, legers en diensten, voor de instandhouding van hun wereldorde. Opnieuw 100 jaar later en de focus verschuift, want de wereld is drastisch veranderd. De beleidsmakers willen de kinderen nu voorbereiden op een leven in een technologische en virtuele omgeving.   

Het is een vraag die elke bewuste ouder zich wellicht stelt. Wat leert mijn kind eigenlijk op school, en in welke richting wordt het gepusht? Bij thuisonderwijs hebben ouders en kinderen meer vrijheid wat betreft het curriculum en de educatie. Maar de meeste scholen volgen een opgelegd parcours en een doelbewust ontworpen leerprogramma. Dit programma wordt ontwikkeld door grote instituten en think tanks waaronder Education International, UNESCO, WEF, VN, WFEA (World Federation of Education Associations), Big Tech,... Hun visie is gericht op een toekomst die bekend staat als de 'vierde industriële revolutie'. De nadruk ligt daarbij op technologie, digitalisering en de integratie van Mens en machine. Het is een transhumane visie op onderwijs en samenleving (het menselijke en organische verliest aan belang en wordt vervangen door allerlei artificiële en digitale surrogaten).

Ouders krijgen dus een cruciale vraag voorgeschoteld. Hoe kan ik mijn kind voorbereiden op een smart world en een AI gestuurde maatschappij zonder dat zijn of haar menselijke vermogens worden aangetast en verkommeren (op school word je niet alleen dom, maar nu ook een robot). En wil ik zo'n toekomst überhaupt wel, of zijn er ook nog andere (natuurlijke en organische) alternatieven dan het globalisme en het technocratische model. Het komt neer op de vraag: wat betekent het eigenlijk om Mens te zijn? En is het de bedoeling dat de Mens 'evolueert' door een transhumane fusie van biotech en nanotech, geprogrammeerd door AI, en gestuurd door een autoritair controlesysteem? Of zal dit uiteindelijk een doodlopende weg blijken te zijn... Gezien kinderen de toekomst zijn, zal hun educatie een hoofdrol spelen bij het vormgeven van de volgende evolutiefase. De great reset plannenmakers weten dit maar al te goed en doen verder met het implementeren van hun beleid. Schoolgaande kinderen worden klaargestoomd voor integratie met het Internet of Things en het Internet of Bodies. Voor ouders die hun kind deze weg niet willen opsturen, zit er maar 1 ding op: hen uit deze scholen halen en kiezen voor thuiseducatie, alternatieve scholen of samen met anderen een eigen microschool starten (wellicht geïnspireerd op de aanpak van Schetinin).

Mikhail Petrovich Schetinin

De Tekos school bestaat niet meer en oprichter Schetinin is ondertussen overleden. Toch blijft het verhaal van de Woudschool in Tekos (dicht bij de Zwarte Zee in de zuid Russische Krasnodar regio), een inspirerende en boeiende poging om een educatievorm voor de toekomst te ontwikkelen. Schetinin was de auteur en bezieler van een nieuwe pedagogische methodologie voor persoonlijke (en vaderlandslievende) ontwikkeling van kinderen en tieners. Het programma van de Tekos school is gebaseerd op de vrije keuze van het soort activiteit in combinatie met arbeidsvaardigheden, atletische training en ontwikkeling van creativiteit. Een belangrijk onderdeel van de pedagogie is de samenwerking tussen de leerlingen (ongeacht hun leeftijd), de onderdompeling in verschillende vakken gedurende langere tijd en de samenvoeging van verschillende speciale scholen (afdelingen) tot één school.

We do not have students as such. Everyone is a teacher or expert.
Students actually create manuals and tutorials.
These textbooks we use is a system for development of the kids themselves,
because in the future Russian school textbooks will be done by the students.
Thus everyone is a researcher at our school.
We pay special attention to stories, folk dance, folk singing, folk crafts and folk Russian martial art, which is not based on aggression, but on love.
(Mikhail Schetinin)

Mikhail Petrovich Schetinin (1944-2019) wordt geboren in een Kozakkenfamilie tijdens de Grote Vaderlandse Oorlog (1941-1945) en brengt zijn hele jeugd door in het landelijk dorpje Novyi Biryuzyak (Republiek Dagestan). Na zijn militaire dienst volgt hij les op de muziekacademie, maar moet zijn studie onderbreken vanwege een ziekte aan de handen. In 1966 wordt hij leraar aan de muziekschool en begint zijn passie voor vernieuwende onderwijsmethoden. In 1972 ontvangt hij de benoeming tot directeur van de muziekschool in het Kizlyarsky distrikt (Dagestan). Daar opent Schetinin het eerste lyceum voor kunsten. Het succes laat niet lang op zich wachten en zijn nieuwe onderwijsmethode heeft een positieve impact op het leervermogen van de kinderen. Een jaar later studeert hij af aan het Pedagogisch Instituut van Saratov en werkt ondertussen verder in de muziekschool waar de eerste resultaten van zijn baanbrekende experiment opgetekend worden. In 1974 wordt hij hoofd van het scholencomplex in Yasnye Zori in de regio Belgorod. Tegen die tijd heeft Schetinin al een duidelijk idee hoe de zelfredzaamheid van kinderen kan ontwikkeld worden door middel van kunst, muziek, zang, dans en sport. Een ander belangrijk idee is om de kinderen en jongeren te betrekken bij het schoolbestuur en de organisatie van de school. De lessen voor de leerlingen worden gehouden op 'afdelingen', wat de basis vormt van de onderdompelingsmethode.

Rond 1979 raakt zijn pedagogisch systeem ook in Moskou bekend, maar de vernieuwende methode wordt over het algemeen negatief beoordeeld. De autoriteiten besluiten het scholencomplex in Yasnye Zori te sluiten, en Schetinin wordt daarna leerkracht aan de Oekraïense dorpsschool in Zybkovo. Daar experimenteert hij verder met de onderdompelingsmethode. Vanaf 1986 verspreidt de informatie over de school zich over de rest van Rusland. Maar bureaucraten van het Ministerie van Onderwijs reageren afwijzend op het nieuwe onderwijssysteem en sluiten de school en verbieden Schetinin nog verder les te geven. In hetzelfde jaar nodigt de academicus Petrovskii Schetinin uit voor de post van senior onderzoeker aan het Onderzoeksinstituut van de Academie van Onderwijs. Ondertussen evalueert hij zijn ervaringen in het onderwijs en slaagt erin om zijn pedagogische methode uit te breiden. Later publiceert hij het boek 'Grijp het Onzichtbare', gebaseerd op de studie van de wereldbeschouwingen van Nicholas en Helena Roerich.

Na verloop van tijd lukt het Schetinin om hoofd te worden van de school van het Kozakkendorp Azovskaja in de Krasnodar regio. De onderwijsinstelling wordt hervormd volgens zijn systeem, maar dit veroorzaakt ontevredenheid bij de ouders van sommige leerlingen. In 1990 wordt de school in twee delen gesplitst: één groep krijgt onderwijs volgens de methode van Schetinin, en een andere groep volgens de klassieke onderwijsnormen. Zo ontstaat het 'centrum voor de complexe vorming van de persoonlijkheid van kinderen en tieners'. Schetinin slaagt erin gelijkgestemden te vinden en samen te werken met universiteiten. Een jaar later ontvangt hij de status van academicus.

Na een onenigheid op de conferentie in 1994 vertrekt Schetinin naar Tekos nabij Gelendzjik, waar hij een Russisch voorouderlijk school-lyceum (een internaat) opent in de voormalige kazerne. Enkele jaren later bouwen de leerlingen daar een nieuw gebouw voor de school. In 2000 verwerft de school wereldwijde bekendheid en de pedagogische aanpak krijgt erkenning als één van de meest doeltreffende onderwijsmethodes. Schetinin wordt de vaste directeur van de Tekos woudschool. De leerlingen komen uit Rusland en de buurlanden. Gezien de beperkte capaciteit van de school kunnen slechts 300 leerlingen worden toegelaten, terwijl er jaarlijks een wachtlijst is van 4.000 geïnteresseerden.

Andere regio's tonen belangstelling om gelijkaardige scholen te openen. Maar Schetinin twijfelt aan de noodzaak en vooral aan de kwaliteit van soortgelijke opleidingscentra op andere plaatsen. Het Ministerie van Onderwijs houdt toezicht op de activiteiten van de school en verstrekt ook subsidies. Maar niettemin worden de activiteiten van de Woudschool verschillende keren omwille van diverse redenen opgeschort. In juli 2019 worden de activiteiten van de school door de rechtbank opgeschort vanwege het niet voldoen aan de brandveiligheidseisen, het ontbreken van schoolboeken en de noodzakelijke documenten betreffende de kwalificaties van leraren. Op 18 maart 2020 wordt de vergunning van de Tekos school definitief ingetrokken.

Gezien het experimentele karakter van de school en de toegepaste pedagogie komt er ook veel (al dan niet terechte) kritiek en onbegrip. Schetinin verwerpt het standaard onderwijssysteem. Op de school gebruikt men de zogenaamde onderdompelingsmethode (immersions), waarbij de studie van verschillende onderwerpen in dagen worden verdeeld. Er vinden periodieke 'duiken' plaats, waarbij één onderwerp of thema diepgaand bestudeerd wordt. De periode van onderdompeling varieert van enkele dagen tot meerdere weken. Tegelijkertijd kunnen het lesrooster en de dagelijkse routine bijna dagelijks veranderen, gezien fysieke arbeid een groot deel van het leven der studenten in beslag neemt. Naast de klassieke wetenschappen omvat het trainingsprogramma etnische en folklore dansen, verschillende vechtsporten (martial arts) en diverse esoterische leringen. Dit zijn enkele kenmerken van de lesmethodologie waar vaak onbegrip en kritiek op volgt: 

1. De verschillende leeftijdsgroepen studeren samen, de leeftijd varieert tussen 8 en 20 jaar.
2. Er is geen klassensysteem.
3. Er is geen duidelijk vastgesteld systeem noch curriculum voor het geven van lessen.
4. Er zijn geen aparte klaslokalen, de lessen worden gegeven in elke geschikte ruimte of buiten op het schoolterrein.
5. Er zijn geen officieel gecertificeerde leraren. De 'leerkrachten' zijn eerder adviseurs, begeleiders en mentors. Studenten bestuderen zelfstandig het wetenschappelijk materiaal.
6. Er is geen beoordelingssysteem en geen 'huiswerk'.
7. Enkele hoofdvakken zijn Russisch, literatuur, geschiedenis.
8. Naast de academische vakken krijgen de leerlingen praktische kennis van verschillende ambachten (houtbewerking, bouwen, tuinieren, koken, naaien, martial arts,...).
9. Het lesrooster is vrij intensief, zonder vakanties en weekends. Ouders kunnen hun kind meerdere keren per jaar zien. De studenten gebruiken hun vrije tijd voor zelfontplooiing.
   

De school wordt uiteindelijk gesloten vanwege een reeks klachten en bezwaren waaronder het ontbreken van de noodzakelijke documenten en vergunningen voor de twee onderwijsgebouwen, het niet naleven van de brand- en sanitaire veiligheidseisen, het ontbreken van de vereiste voorwaarden voor het onderwijzen van wetenschappelijke vakken, een onvoldoende aantal leerboeken, en een gebrek aan noodzakelijke kwalificaties onder het lyceum personeel. De kritiek komt uit verschillende hoeken en behelst onder meer: het onderwijzen van theorieën die niet door de wetenschap worden erkend, het gesloten karakter van de organisatie, de sterke patriottische, nationalistische en zelfs militaire tendensen en de spirituele leer die op de school wordt onderwezen (Agni Yoga) die volgens sommigen tekenen vertonen van een totalitaire sekte. Een uitgebreide kritiek op de school is hier na te lezen.

Samenwerken als basis voor een nieuwe pedagogie

Het doel is de vorming van een harmonieuze en integrale persoonlijkheid die in staat is tot holistisch denken. Elke leerling volgt een uniek leerproces en creëert zijn eigen educatie systeem waarbij de school dient als omkadering en begeleiding. De school combineert 4 aparte afdelingen tot één geheel: algemene kennis en exacte vakken, kunst, sport en arbeid. Enkele principes:

• Alle Mensen hebben onbeperkte mogelijkheden tot zelfontplooiing.
• De begeleiders creëren voorwaarden waardoor de kinderen hun inherente talenten en gaven kunnen ontwikkelen.
• De taak van de leraar is om de leerling keuzevrijheid te geven, en vrije keuze komt altijd met het nemen van eigen verantwoordelijkheid.
• De persoonlijkheidsvorming is gebaseerd op de inherente natuurlijke talenten van het kind.
• Elke student heeft zijn of haar eigen voorwaarden voor ontwikkeling.
• Er is wederzijdse hulp tussen de leerlingen, ongeacht de leeftijd.
• Moraliteit en spiritualiteit maken deel uit van de levensstijl van de leerling.
• Het is belangrijk om naar (nieuwe) kennis te streven.
• Schoonheid is overal en in alles te vinden.
• Discipline, ijverig zijn en organisatietalent zijn waardevolle karaktertrekken.
• Er is veel aandacht voor sport en spel waaronder zelfverdedigingstechnieken.
• De ontwikkeling van creativiteit en kunstzinnige activiteiten wordt aangewakkerd.
• Men cultiveert respect en liefde voor de familie, de ouders en voorouders en het vaderland (patriottisme).
• Slechte gewoonten worden vermeden en afgeleerd.

De doeltreffendheid van de methode is zichtbaar bij de studenten. Zij zijn in staat tot samenwerking en productief denken, zijn sociaal en staan open voor anderen, kunnen iets nieuws tot stand brengen en nemen verantwoordelijkheid voor hun daden.

De methode van onderdompeling

De onderdompelingsmethode ontstond in het midden van de 19e eeuw (Pisarev D.I.). Schetinin verzamelde al het beschikbare onderzoek over dit onderwerp en vormde zijn eigen systeem. Gedurende het jaar wordt de leerling 4 keer in hetzelfde onderwerp 'ondergedompeld'. Het begint met een inleiding betreffende het onderwerp, daarna vindt een verdieping plaats, gevolgd door een creatieve heroverweging van de kennis. Door middel van muziek, dans, sport en arbeid wordt een beeldende beleving van het onderwerp gecreëerd. De leerlingen die het onderwerp als eerste begrijpen en onder de knie krijgen, helpen dan de andere klasgenoten om tot inzicht en begrip te komen. Elkaar helpen is belangrijk en evident bij deze aanpak.

Elke onderdompeling duurt 7 dagen en eindigt met een examen. 

Stap 1. De studenten kiezen een bepaald onderwerp.

° Er wordt een studiegroep gevormd.
° De groep kiest gezamenlijk een onderwerp wat hen interesseert.
° De groep luistert naar een reeks lezingen over het onderwerp door erkende specialisten.

Stap 2. Het onderwerp wordt verder uitgediept en bestudeerd.

° De groep verdeelt zich in kleinere groepen (2-5 personen) die beginnen met de zelfstudie over het onderwerp.
° De groepsleden overleggen met assistenten (studenten die het examen over het onderwerp reeds hebben afgelegd) en leren van hen aanvullende informatie.
° De studenten gaan het onderwerp volledig uitdiepen en ontleden en ze benaderen het vanuit diverse invalshoeken (onderdompeling in het onderwerp).
° De studenten ontwikkelen hun eigen unieke en creatieve ideeën over het onderwerp en krijgen ook het het recht om leraar te zijn.

Stap 3. Samenvatting van de resultaten van de onderdompeling.

° Er volgt een test over het onderwerp.
° Wie slaagt in de test krijgt de status van 'leraar' om andere studenten te helpen.

Concreet

Bij de methode van onderdompeling wordt een bepaalde cursus, die in andere scholen normaal gespreid wordt over een volledig schooljaar (bijvoorbeeld 36 uur algebra op 1 jaar), in één week tijd uitgediept. Organisatorisch wordt dit bereikt door ten eerste de geconcentreerde studie van één onderwerp in de kortst mogelijke tijd - dit is onderdompeling - en ten tweede door een viervoudige herhaling van een soortgelijke onderdompeling op een hoger niveau gedurende het academische jaar. Men focust dus gedurende 1 week op 1 vak, bijvoorbeeld algebra. Ter afwisseling volgen er na elke twee lessen algebra andere lessen zoals muziek, lichamelijke cultuur en choreografie. Tijdens de eerste onderdompeling (september) begrijpen de studenten de basisconcepten en ideeën van het vak (algebra) - dit is het benaderende niveau. Daarna bestuderen ze op dezelfde manier een tweede vak gedurende de daaropvolgende week, bijvoorbeeld scheikunde. De tweede onderdompeling in algebra volgt dan in november. Deze keer worden de concepten en ideeën van het onderwerp die tijdens de eerste onderdompeling werden begrepen, concreet gemaakt. Theoretische kwesties worden diepgaand bestudeerd. De derde onderdompeling vindt plaats in maart. De studenten reproduceren de theorie op een nieuw niveau, mondeling, schriftelijk en aan de hand van visuele hulpmiddelen. En tot slot wordt in april nog een vierde, afsluitende onderdompeling georganiseerd over een nieuwe assimilatieronde. De studenten bedenken en lossen zelf problemen op, voeren experimenten uit en maken creatieve opdrachten. In dit proces blijven de methoden om kennis te verifiëren de traditionele examens. Tijdens lessen die de onderdompelingsmethode gebruiken, streeft de begeleider ernaar om de leerlingen te motiveren bij de studie, zoals het aanwakkeren van de interesse in het onderwerp, of aantonen dat dit onderwerp noodzakelijk is voor de leerling, dat het een onvervangbare toegepaste waarde heeft, enz.

Uitgangspunten van de Tekos woudschool

Interviewer: 'Waarom wil je precies naar deze school gaan?'
Leerling: 'Om een echte Mens te kunnen worden.'

School is geen voorbereiding op het leven, school is het leven zelf! Schetinin gelooft dat elke schooldag een boeiende levenservaring kan zijn, waarbij de leerling actief betrokken wordt bij betekenisvolle activiteiten (tuinieren, bouwen, schilderen, koken, schoonmaken, muziek, dansen, bijen houden enz.). Er ligt een diepe vreugde verscholen in het maken van echte dingen (creativiteit), het bieden van welgemeende hulp (dienstbaarheid) en regelmatige lichaamsactiviteit (beweging). De experimentele school van Schetinin werd in 1994 opgericht in het dorp Tekos in Krasnodar Krai. De schoolgebouwen zijn door de kinderen zelf gebouwd en ingericht. Het schoolcomplex ligt in de bergen en omvat onder meer een kleine conferentiezaal, een choreografiezaal, een sportveld, een keuken en eetzaal, een bakkerij, een winkel voor de productie van sojamelk en andere producten, een badhuis, timmerwerkplaatsen, een waterput en een naaiatelier.

Het uitgangspunt is een complete en holistische educatie aanbieden waardoor de persoonlijkheid van de kinderen zich harmonieus kan ontwikkelen en hun inherente vermogens tot bloei komen. Dit betekent dat zowel ratio en intellect (cognitieve kennis), als emotionele intelligentie, spirituele ontwikkeling en creatieve ontplooiing aan bod komen. Zo worden de drie vermogens van de menselijke ziel (denken, voelen, willen) gemobiliseerd en ontwikkeld. Om deze brede aanpak te kunnen faciliteren bevat de Tekos school zes verschillende afdelingen binnen het gebouwencomplex: een algemene school (theoretische kennis), een kunstschool, een sportschool, een choreografie school, een muziekschool en een industrieel trainingscentrum (labo en onderzoek).

In de courante Russische onderwijsinstellingen zijn twee derde van de aangeboden vakken gericht op de ontwikkeling van het intellect en slechts een derde heeft betrekking op de zintuiglijke waarnemingen en motorische activiteiten van de leerlingen. Dat betekent concreet dat een leerling het grootste deel van de tijd stilzit in de klas en mentaal bezig is. Het gevolg is dat de jongeren te weinig bewegen en bijna geen tijd overhouden voor creatieve activiteiten. In de Tekos school wordt het klassieke lesuur van 50 minuten verkort tot 35 of zelfs 30 minuten (voor de jongsten). Uit onderzoek blijkt dat de laatste 10 tot 15 minuten van een academisch lesuur van 50 minuten toch het minst productief zijn. Wanneer deze worden weggelaten dan lijdt de productiviteit van de les daar nauwelijks onder. Maar men wint wel 15 minuten per les en dat komt neer op 2 extra lesuren van 30 minuten per dag. Het zijn deze lestijden die dan kunnen gebruikt worden voor kunst, sport en creativiteit.

Het lesrooster is zo opgesteld dat lessen uit de mentale groep (denken, taal, wiskunde,...) worden afgewisseld met figuratieve lessen (muziek, beeldende kunst, creativiteit,...) en met lessen uit de motorische groep (sport, lichamelijke cultuur, choreografie,...). De ervaring leert dat de kinderen niet moe noch verveeld raken en dat de belangstelling voor de lessen in alle vakken zelfs toeneemt. Huiswerk wordt zelden gegeven (bijvoorbeeld het lezen van fictie zoals gespecificeerd in het lesprogramma), omdat alle algemene verbale onderwerpen in de klas worden behandeld.

°°° Ieder kind is uniek, van nature leergierig en nieuwsgierig en in wezen een genie, zolang men geen gedachten van angst en beperking installeert in hun bewustzijn.
°°° De dag start om 5u30 en eindigt om 21 uur. In die periode volgen tal van activiteiten: studeren, huizen en constructies bouwen, handwerk, kunstexpressies, knutselen, zingen, vechtsporten, volksdans, tuinieren, bijen houden, de eigen maaltijden bereiden, de administratie van de school verzorgen, de eigen leerboeken schrijven, poetsen en opruimen,...
°°° Iedere avond is er 1 uur bezinning en reflectie waar de studenten de afgelopen dag overschouwen, hun onderlinge relaties met elkaar onderzoeken en hun betrokkenheid met de wereld bekijken.
°°° Alle faciliteiten op de school zijn ontworpen, gebouwd, ingericht en versierd door de leerlingen (hoofdgebouwen, speelruimtes, studielokalen, auditorium, keuken, refter, toiletten, douches, slaaplokalen,...). Doordat kunst, muziek en artistieke creaties volledig geïntegreerd zijn in het dagelijks schoolleven (het leven = kunst), zijn alle gebouwen en lokalen een expressie van schoonheid en creativiteit.
°°° Eenmaal per week wordt een politiek onderwerp grondig uitgespit en wordt de wereldsituatie onderzocht en geanalyseerd.
°°° Er zijn wel smartphones op school die gebruikt worden om studie informatie op internet te zoeken. Voor TV en videospelletje is er geen tijd noch interesse.
°°° Alle studenten hebben een verzorgde houding, een duidelijke uitspraak van de taal en benaderen de andere studenten met respect en vriendelijkheid. Niemand wordt gepest, integendeel, iedereen wordt zoveel mogelijk geholpen en gesteund.

°°° De leermethode beschrijven vraagt een volledig artikel. In het kort: een onderwerp wordt altijd als geheel bestudeerd en in samenhang met al de rest (holistische visie). Er wordt gezocht naar kruisverbanden en diepere inzichten. De wereld wordt gezien als een complex, onderling verbonden en levend systeem.
°°° Er zijn geen vaste leraars, de leerlingen leren zichzelf en elkaar alles aan, men opent zo de mogelijkheid om de eigen inherente, innerlijke wijsheid te activeren.
°°° Er is een uniek evenwicht tussen flexibiliteit/vrijheid en discipline/regels.
°°° De 300 leerlingen studeren graag en zijn sterk gemotiveerd om op deze school/internaat te zijn, zij hebben deze school zelf uitgekozen en gebouwd.
°°° Niettegenstaande hun excellente leerresultaten zijn de leerlingen bescheiden en empathisch.
°°° De prestaties zijn bijzonder, de leerlingen studeren veel sneller af dan aan andere Russische scholen.
°°° De leerlingen zelf noemen dit fenomeen 'lava', het is een bio laser veld van informatie wat door alle leerlingen samen wordt gecreëerd, een gezamenlijk gedachteveld waarop ieder kind is aangesloten en waardoor leren snel en vlot verloopt. Vergelijkbaar met een morfogenetisch veld (Rupert Sheldrake) waardoor een collectief geheugen ontstaat.
°°° Het hoofddoel van de school is om kinderen te laten opgroeien tot mooie en gelukkige Mensen, tot evenwichtige personen op fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel vlak.
°°° Het resultaat: de kinderen worden liefdevolle, bezorgde, verantwoordelijke Mensen die duidelijke idealen en doelen hebben, die zich zien als deel van een groter geheel en die in staat zijn een positieve bijdrage te leveren aan het leven op Aarde.

Familieschool

Op de Russische Anastasia dorpen kiest men voor de 'familieschool'. De bewoners zelf organiseren het onderwijs en iedere ouder (die zich aangesproken voelt) kan een leraar of begeleider zijn. Ouders, kinderen en leraren vormen een hecht team die samen beslissingen nemen. Er is geen directeur of leider, men opteert voor samenwerking en verbinding. Het grote voordeel is dat de kinderen een persoonlijk traject kunnen afleggen aangepast aan hun eigenheid, talenten en kwaliteiten. Daarbij worden verschillende methodes gebruikt en gecombineerd. Op die manier wordt de 'school' een levend en beweeglijk avontuur op zoek naar de beste educatie voor iedere leerling. Naast de theoretische kant is er ook de praktische opleiding die de kinderen (bijna vanzelf) krijgen omdat ze betrokken worden bij het dagelijkse dorpsleven en de werkzaamheden op een zelfvoorzienend familiedomein. In het beste geval is iedere jongvolwassene na zijn schooltijd in staat om zelf een huis te bouwen, eigen voedsel te telen, gezonde maaltijden te bereiden, kledij te maken, machines te herstellen, diverse ambachten uit te voeren, de Russische volksdansen te demonstreren en nog veel meer...

Tot slot en ter inspiratie volgen hieronder enkele basis vertrekpunten om een educatie model te ontwikkelen gebaseerd op de Anastasia boeken en de Tekos school. In Boek 3 (Ruimte van Liefde) wordt geschreven over Schetinin en zijn pedagogie. De opvoeding van de kinderen is prioriteit nr. 1 voor de gezinnen in de Anastasia dorpen. De ouders beseffen namelijk wat er aan de hand is. Er is een spirituele oorlog bezig tegen de mensheid en kinderen zijn doelwit nr. 1. Deze wereldwijde oorlog heeft niet enkel tot doel om een economische, sociale en politieke reset door te voeren, maar ook om de Mens te ontmenselijken tot een dociele robot zonder ziel, die ingeplugd zit in het mainframe van de matrix. Dit gebeurt onder meer via fake rommelvoeding, vaccins, games, smart technologie, gender verwarring en nog veel meer. Het vraagt een goed geaarde en wakkere gemeenschap van bewuste Mensen die de moed en ook de wijsheid bezitten om een biotoop te creëren waar de kinderen hun menselijke natuur en organische vermogens kunnen behouden en verder ontwikkelen. Vandaar de Anastasia dorpen en hun levende natuurscholen.

°° De Mens is een schepper, een Creator die de slapende spiritueel/psychische vermogens in zichzelf kan activeren en oefenen.
°° De natuur is dé ideale en levenschenkende biotoop om te observeren, om mee samen te werken en om in te spelen, te leren, te wonen en te leven.
°° Nieuwsgierigheid, verwondering en ontdekking zijn de aandrijfkrachten tot enthousiast leren.
°° Het kind is geen leeg vat dat gevuld moet worden, maar een open wonder wat gestimuleerd kan worden om zelf antwoorden te vinden.
°° Zowel de linker als de rechter hersenhelft (logica én kunst) krijgen gelijke aandacht.
°° Meditatie en spirituele oefeningen kunnen een dagelijkse rol spelen.
°° De focus ligt niet langer op het cultiveren van lagere frequenties waaronder angst, negatieve stress, schuld en schaamte, maar op het aanleren en stimuleren van hogere frequenties zoals vertrouwen, vreugde, dankbaarheid en liefde. 
°° De relatie tussen leerling en leerkracht/begeleider is niet gebaseerd op gezag en autoriteit, maar op vriendschap en verbindende communicatie.
°° Ieder kind en elke jongere zijn unieke individuen en verdienen, naast de gezamenlijke opdrachten en lessen, ook een persoonlijke aanpak toegespitst op zijn of haar talenten, kwaliteiten en mogelijkheden.
°° Cognitieve kennis enerzijds en affectieve empathie anderzijds zijn in evenwicht. Denken, voelen en willen worden gelijkmatig geoefend.
°° De innerlijke, aangeboren en inherente wijsheid en liefdeskrachten worden gewekt en ontwikkeld.
°° Het vertrekpunt voor een harmonieuze educatie tot zelfbewuste en waardevolle volwassenen zijn menselijke en positieve kernwaarden zoals vrede, respect, verdraagzaamheid, verantwoordelijkheid, samenwerking, bescheidenheid, eerlijkheid, eenvoud, vrijheid en verbondenheid. Deze krijgen voldoende aandacht en ontwikkelingskansen.
°° Spelend leren en leren spelen zijn hoofdactiviteiten waar ruimte voor magie ontstaat. Spel is de sleutel tot creatie.
°° Iedereen is leraar en leerling van en voor elkaar. Er is geen concurrentie of competitie maar samenwerking en behulpzaamheid.
°° Er ontstaat een bio-resonantie effect waardoor energetische en rechtstreekse overdracht van kennis en inzicht mogelijk wordt.
°° Individuele probleemoplossing wordt sterk aangemoedigd.
°° Het creëren van schoonheid, harmonie en humor is een dagelijks terugkerend aspect.
°° Er is veel aandacht voor de kunsten (muziek, beeldhouwen, schilderkunst, architectuur, dans, toneel,...).
°° Ook is er de nodige aandacht voor de tradities, de cultuur en de voorouderlijke geschiedenis waar men in geboren wordt en waar men uit voortkomt.
°° Het leeraanbod en de omgeving bevatten alles om een zelfvoorzienend leven vorm te geven (voedsel telen, koken, inmaken, huizen bouwen, ambachten, handwerk, permacultuur technieken,...).  
°° Er is geen beoordelingssysteem omdat de afhankelijkheid en controle van externe autoriteiten onnodig zijn bij soevereine kinderen en Mensen.
°° Er is een bewuste samenwerking en communicatie met dieren en planten (via telepathie en rechtstreekse beeldoverdracht).
°° Het dorp, de thuis, de omgeving, de naburige dorpen, Mensen, dieren...ze maken allemaal deel uit  van de 'school'. Homeschooling wordt worldschooling.

Ecodorpen en intentionele gemeenschappen zijn de ideale omgevingen om kinderen te begeleiden en op te voeden tot harmonieuze en gelukkige volwassenen. It takes a village to raise a child is een gekende Afrikaanse spreuk om aan te geven dat er een heel dorp nodig is om kinderen groot te brengen én de ouders daarin ook te steunen als gemeenschap. Op een ecodorp zijn de opgroeiende kinderen omringd door andere kinderen en wakkere volwassenen (voor vriendjes en sociaal contact), door bos, natuur en voedseltuinen (als speel- en leeromgeving) en door Mensen die bezig zijn met zelfvoorziening, creativiteit en het bouwen aan een betere wereld (als inspirerend voorbeeld).  

Bronnen

° De experimentele school van Tekos - Russisch artikel (vertaald met google)
° Schetinin school - Russische Wikipedia pagina (vertaald met google)
° Schetinin school - Engelstalig artikel
° Inspiratie uit Rusland - Nederlandstalig artikel
° Anastasia Foundation Conversation - Mikhail Schetenin’s educational methods
° A Teacher in Tekos - YouTube Vlog 1 - Vlog 2 - Vlog 3
° Die Tekos-Schole - Duitstalig artikel
° Free Russian Spirit People - Duitse YouTube reportage
° Dancing students of Tekos - YouTube Video
° Tekos Kin School in Russia - YouTube Video
° Mikhail Schetinin Biography - Engelstalig artikel
° Foto's van de school
° Ringing Cedars Press - Engelstalig artikel

° School of Life Illumination - YouTube en Telegram kanaal van een school gebaseerd op de Schetinin pedagogie

We can change the world

Golden hour