Wakker in de droom

Dag 40 tot 47 - 8 tot 15 mei - Wakker in de droom

The most important decision you will ever make is to decide, once and for all,
whether you live in a Universe that is supportive and friendly
or whether you live in a Universe that is hostile and unsupportive.

Een sterke uitspraak van Einstein en ongetwijfeld één der belangrijkste beslissingen die je ooit tijdens het leven kan nemen. Zie jij het Universum als in wezen goed en ondersteunend of eerder als vijandig en beperkend. Jouw keuze in deze kwestie, jouw overtuiging daaromtrent, bepaalt namelijk je leven. En laten we duidelijk zijn: het Universum is goed, de natuur is overvloed, het leven is vreugde, geluk is een keuze, liefde verlicht ieder wezen, het Zelf is werkelijk vrij en alles is verbonden in éénheid. Als je dit (terug) begint te weten dan ben je op weg naar meesterschap. Wat je denkt, wordt jouw werkelijkheid. Geloven en daarna Weten dat het Universum goed is, wekt lichte en positieve gedachten op die een vreugdevol en harmonieus leven aantrekken. Beschouw je het Universum als tegenwerkend en zie je het leven als een voortdurende strijd, dan zul je dat ook zo ervaren en beleven. Wat je gelooft, wordt jouw waarheid. Als je gedachten rein, liefdevol en positief zijn, in harmonie met de Schepper, dan wordt je een Meester, een vrije Mens die zijn/haar creatiekracht gebruikt om mooie beelden en dromen tot leven te wekken.

Wanneer wetenschappers en militairen Anastasia met geweld proberen te ontvoeren (in boek 3), blijft zij vol vertrouwen en liefde, zonder een spoortje angst. Negatieve bedoelingen en gedachten hebben totaal geen invloed op haar. Zij laat niet toe dat deze energieën haar kracht, haar Menszijn, haar meesterschap naar beneden halen. Niet alleen mislukt de poging tot ontvoering, maar wordt zelfs tot een helse nachtmerrie wanneer de ontvoerders een gruwelijk beeld te zien krijgen van de onmenselijke staat waarin ze verkeren. Een bewustzijnsstaat waar trouwens heel wat mensen in verkeren, namelijk die van een gespleten persoonlijkheid. Enerzijds is daar de ware Mens, een zuiver kind van God, een eeuwige Lichtzon vol liefde, wijsheid en kracht. Anderzijds is daar een onwetend en sterfelijk ego, een vals ik wat zich in stand houd via lagere instincten, intriges, angsten en voor heel wat ellende zorgt op Aarde, vooral gekke waanzintoestanden zoals oorlog, geweld en vernietiging. Beide wezensdelen zijn in iedere mens aanwezig. De vraag is alleen aan welk deel je aandacht (en dus groeikracht) schenkt. Focus je op de lichte krachten in jezelf of op de duistere? Kies je angst of liefde? Genereer je vertrouwen en vreugde of argwaan en zwaarmoedigheid?

Wake up,
love is calling your name...

Het is een opdracht die ook in ons pioniersgroepje de nodige aandacht vraagt. Want ook bij ons zijn de programma's van angst, twijfel en onzekerheid, ooit door opvoeding en media in ons wezen geïnstalleerd, nog altijd gedeeltelijk actief. Zelf schrijf ik nu nieuwe software om mijn bewustzijn te voeden, onder meer door regelmatig Anastasia te lezen en de natuur te observeren, en zo kies ik om de oude en voorbijgestreefde programma's voorgoed uit mij systeem te deleten. Steeds meer vrijheid en vreugde zijn de gevolgen. Maar het vraagt wel een zekere alertheid, observatie en volwassenheid om in jezelf en in de groep de egopatronen op te merken en ze te transformeren. Onvermijdelijk komen die naar boven, omdat de dagelijkse interactie met elkaar ze spiegelt en oproept in het bewustzijn. Iedere groep die samenleeft of wenst samen te leven, dient manieren te vinden om deze egoprogramma's en oude innerlijke kwetsuren te transformeren. Vladimir Novikov gebruikt de 'Ruimte van Liefde' dans om mensen en veldstructuren te helen. Maar er zijn tal van technieken zoals spiegelogie, geweldloze communicatie, ho'oponopono, EFT,...De heling van het angstige ego is erg belangrijk, vooral als je als groep een droom wil realiseren. Om te creëren via de wet van aantrekking (verbeeldingswetenschap) is het namelijk niet voldoende om gedachten en beelden uit te zenden (die dan terugkeren als werkelijkheid in je leven). Het belangrijkste is het gevoel wat er aan verbonden is. Een positief en vreugdevol gevoel, enthousiasme, warmte in de buik, openheid in het hart,...deze gevoelens zullen de creatie bespoedigen. Een ego vol angst en twijfel creëert alleen maar meer angst en twijfel. Zonder vreugde kun je nooit een harmonieus ecodorp bouwen.

Ons groepje gaat dus doorheen allerlei egoprocessen. Dat is goed en noodzakelijk. Er is wel het gevaar dat je als groep in het proces blijft hangen, dat de groep als het ware een therapiegroep wordt en geen creatiegroep. De kunst is het vinden van een evenwicht tussen het werken aan jezelf, de emotionele/mentale energieën in de groep en de praktische stappen tot de creatie van het dorp. Daarom zijn regelmatige 'cercle du coeur' (hartcirkel) samenkomsten zo belangrijk. Open en respectvolle communicatie over wat leeft bij iedereen, is één der sleutels tot harmonie. De praktische stappen die op ons pad komen (terrein vinden, dossier, wetgevingen, urbanisatie, goedkeuringen van ambtenaren,...) kun je zien als moeilijke obstakels die ons verlangen om dadelijk te beginnen vertragen ofwel als noodzakelijke uitdagingen die ons als groep wijzer en sterker maken.

Ondertussen gaat onze zoektocht naar een terrein verder. We maken alvast een vision board voor het definitieve terrein, maar zoeken nu eerst een tijdelijke plek waar we met een kleine yurtgemeenschap kunnen beginnen. We bekijken verschillende mogelijkheden zoals een terrein huren, op een camping staan of bij een andere gemeenschap onze yurts opzetten. De Franse wetgeving laat het wonen in een yurt of tipi wel toe, maar maximaal voor 3 maanden op dezelfde plek. Wij zoeken nu eerder een tijdelijke plek waar we de mogelijkheid krijgen om een jaar te kunnen blijven. Ook is het altijd raadzaam om de burgemeester toestemming te vragen. Eén enkele yurt kan meestal nog, maar meerder yurts samen is erg verdacht (wegens de associatie met druggebruik en overlast) en een risico dat weinig burgemeesters willen nemen. Deze proefperiode van een jaar is interessant om verschillende redenen. Zoals bvb. elkaar beter leren kennen en zien of het klikt, inburgeren en netwerken in de streek, rustig alle voorbereidingen treffen tot verwerving van het definitieve terrein (dossier, vergunningen, administratie, financiën,...) en natuurlijk het vinden van het ideale terrein. Alle tips in verband met terreinen zijn heel welkom. En trouwens, lieve lezers, ook bedankt om dit allemaal te lezen en mee te leven met deze droom.

Er zijn vele manieren om een leefgemeenschap te beginnen. Maar om te vermijden dat een project tot de groep van 90 % mislukkingen behoort, is het belangrijk (naar mijn aanvoelen) om eerst een sterke en gelijkgezinde groep te vormen. Daar staat of valt alles mee. Ook later op het ecodorp kan de groepsenergie hoog blijven door samenkomsten, verbindingen, uitwisselingen en feesten. Dus niet op een eilandje je eigen ding doen, maar het evenwicht vinden tussen voldoende privacy en een levend dorpsgevoel.

De aarde verandert,
bevend en brekend, smeltend en smekend
Maar het universum in mijn hart
is vredig en vol vertrouwen

De wereld vernieuwt zich,
hortend en hopend, zoekend en zwoegend
Maar mijn angst spat uiteen als een zeepbel

Het leven is sterk als een onstuitbare stroom
en eeuwig als een goddelijke gedachte
Waarin ieder moment heilig en uniek is
want nimmer komt het terug

Het licht is krachtig als een vurige zonnestorm
en helder als een kristallen graalbeker
en in mijn ziel leeft en weeft een verlangen naar mijn hemelse thuis

Eindelijk dan verbaasd wakker worden uit de droom,
de illusie ontmaskerd, het spel gespeeld
En zie, nooit waren we afgescheiden,
noch van elkaar, noch van Vader

Dankbaar laat ik nu alle ideeën aan schuld en zondebesef los
Terwijl de kracht van vergeving een wonderlijke heling baart

De liefde is mooi als duizend engelenbloemen
en zingt haar onweerstaanbare lied
tot diep in de stilte van mijn hart
waar vreugde en vrede voor altijd samen spelen

Dit gedichtje schreef ik op Pasen 2007 en het is nog altijd actueel gezien de erg turbulente tijden op het wereldtoneel. Vulkanen en aardbevingen, failliete landen en oorlogsdreigingen en daar boven op de grootste milieuramp ooit. Er lijkt maar geen einde te komen aan de crisissen. Zware en donkere energieën hangen over de Aarde, voelbaar voor iedereen, vaak als depressie, vermoeidheid en ziekte. Veel karma wordt afgewerkt, de barensweeën van de nieuwe tijd zijn heftig, de ondergang van het technocratische egotijdperk neemt apocalyptische vormen aan. Allemaal nog meer reden om lichte gedachten te kiezen en de natuur op te zoeken. Blijf in je liefdeskracht, koester je dromen en geniet van je bijdrage aan de geboorte van een nieuwe wereld. Een cyclus eindigt en maakt plaats voor een nieuw kosmisch spel. Een nieuwe fase in het Grote Plan breekt aan. Geen zorgen, het is allemaal goed en wellicht de boeiendste tijd ooit. 'It's just a ride' zegt de onnavolgbare en erg grappige Bill Hicks. Vergeet niet dat het allemaal maar een droom is, een spel van Bewustzijn. Wij zijn God die het heelal creëert om Zichzelf te kunnen ervaren. De vraag is niet: wat is er aan de hand, wat gebeurt hier allemaal en waarom. De vraag is: hoe wakker ben ik in deze droom, hoe bewust schep ik een nieuwe ervaring voor mezelf en de wereld.

There is no such thing as death,
life is only a dream
and we are the imagination of ourselves.

The World is like a ride in an amusement park, and when you choose to go on it you think it's real, because that's how powerful our minds are. And the ride goes up and down and round and round, and it has thrills and chills and is very brightly coloured, and it's very loud. And it's fun, for a while.
Some people have been on the ride for a long time, and they've begun to question, 'Is this real, or is this just a ride?', and other people have remembered, and they've come back to us and they say 'Hey, don't worry. Don't be afraid, ever, because this is just a ride.' and we kill those people.
"Shut him up! We have a lot invested in this ride! shut him up! Look at my furrows of worry. Look at my big bank account, and my family. This just has to be real."
It's just a ride.
But we always kill those good guys who try and tell us that. You ever noticed that? And let the demons run amok. But it doesn't matter, because ... It's just a ride.
And we can change it anytime we want. It's only a choice. No effort, no work, no job, no savings of money. A choice, right now, between fear and love. The eyes of fear wants you to put bigger locks on your door, buy guns, close yourself off. The eyes of love, instead see all of us as one.
Here's what we can do to change the world right now, to a better ride:
Take all that money we spent on weapons and defence each year and instead spend it feeding, clothing, and educating the poor of the world, which it would many times over, not one human being excluded, and we can explore space, together, both inner and outer, forever ... in peace.

De dood is niet droevig.
Het droevige is dat de meeste mensen niet echt leven.

Mij lijkt het soms of de gehele mensheid aangetast is door een virus. In de laatste Anastasia boeken wordt dit virus trouwens 'de dood' genoemd. We zijn vergeten dat we eeuwige wezens zijn, althans de Mens kan eeuwig leven. Want God creëerde de Mens als onsterfelijk. In boek 8 (hoofdstuk 13) worden drie voorwaarden opgenoemd om die onsterfelijkheid te bereiken.

Whoever chooses life and creates living life will be eternal and resemble the grand Creator of the Universe.
Whoever visualises death in his imagination is doomed to death by his own thought.

Ten eerste: creëer een levende Ruimte waartoe de Mens zich aangetrokken voelt en waar hij naar streeft.
Ten tweede: er dient tenminste één persoon te zijn ergens op Aarde die met liefde en vriendelijkheid aan je denkt.
Ten derde: en dit is erg belangrijk - laat nooit de gedachte toe dat de dood je kan meenemen. Indien je aan iemand die gewoon in slaap valt, zou suggereren dat hij aan het sterven is en hij gelooft het echt, wel dan zal hij ook sterven, volledig gehoorzaam aan zijn gedachte. Maar als een oudere man (in Aardse termen) zijn lichaam opgeleefd heeft en de dood staat voor zijn deur, maar hij denkt niet aan de dood en beeldt zich het leven in dat hij creëerde in zijn levende Ruimte, dan zal hij opnieuw geboren worden – zo is de wet van het Universum. Het Universum laat niet toe dat een levenscheppende gedachte ooit sterft.

"Psst...it's me, Death...
I'll see you soon...ok?"

Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.

Een familiedomein waar een levende ruimte van liefde gecreëerd wordt, zou dan een ideale geboorteplaats zijn om je eigen ziel opnieuw te verwelkomen. Welke wereld laten we nu achter, wanneer de dood onze geestziel komt bevrijden uit het fysieke omhulsel? Is deze huidige wereld een plaats waar we graag naar terugkeren tijdens een volgend leven? Wijzelf planten hier en nu de zaden voor de toekomstige Aarde, we creëren de plaats en de tijd waar we opnieuw geboren zullen worden. Dit doen we door onze gedachten, beelden en dromen. Want ruimte en tijd zijn niet omstandigheden waarin we leven, maar manieren waarop we denken. Met ons denken en ons bewustzijn creëren we onze eigen toekomst. En wie wakker genoeg is, kan dit bewust doen. Wie wakker is, creëert een hemel om naar terug te keren, net zoals Anastasia doet.

Life...the greatest gift of all...