Het standaard onderwijssysteem anno 2024 modelleert de kinderen en jongeren en stuurt ze in een welbepaalde richting gebaseerd op een toekomstvisie gekend als de grote reset. Het is een tijdlijn waar digitale controlesystemen, nanotechnologie, robotica en transhumanisme deel van uitmaken. Maar er is ook een ander wereldbeeld mogelijk, een meer organische tijdlijn die beschreven staat in de Anastasia boeken. Om dit toekomstbeeld te manifesteren zijn alternatieve educatievormen nodig én natuurlijk ook ouders die ervoor kiezen. In Boek 3 van de Rinkelende Dennen Serie wordt de Tekos school van academicus Mikhail Schetinin vermeld. Hij ontwikkelde een eigen pedagogie die voor controverse zorgde maar ook veel aanhangers had. Daarover meer in dit bericht. Maar eerst nog enkele pijnpunten duiden bij het hedendaagse, reguliere 'onder'wijs.
 |
| Don't allow children to be raised by the internet. Keep them away from the screens and take them to the woods. |
Where is the wisdom we have lost in knowledge?
Where is the knowledge
we have lost in information?
(T.S. Eliot)
Kinderen worden dom op de scholen die het eenzijdige curriculum van de
'overheidsexperten' volgen, en waar uitgebluste leerkrachten meer tijd
spenderen aan administratie dan aan het opbouwen van een band met hun
leerlingen en waar creativiteit en het zelf leren denken worden uitgebannen. Dit
gebeurt in de meeste scholen. Men kan de vraag stellen of de kinderen (en
volwassenen) nu slimmer of dommer zijn dan vroeger. En wat het effect zal zijn wanneer de komende
generaties opgroeien met veel (fake) informatie (via hun smartphone) maar
weinig echte levenswijsheid en ware kennis. Daarbij komt nog de jaarlijkse
achteruitgang van het onderwijs in
Vlaanderen, Nederland en de westerse wereld (het zogenaamde dumbing down, al dan niet opzettelijk).
Een positief aspect is wel dat internet de mogelijkheid opent voor
zelfstudie (wat vroeger via de bibliotheek en avondcursussen moest
gebeuren). Een andere vraag is hoe deze nieuwe vorm van communicatie en spel
(via games en social media) de kinderen zullen beïnvloeden. Het lijkt alsof
de jeugd de echte wereld niet langer interessant en boeiend genoeg vindt en
liever vertoeft in de virtuele wereld. Er zal alvast veel minder fantasie en
creativiteit geoefend worden in vergelijking met kinderen die buiten
ravotten en zelf allerlei spelletjes verzinnen. Toen men de mobieltjes in
een
Franse school
verbood was het gevolg dat de leerlingen meer contact hadden met elkaar,
meer empathie vertoonden en leergieriger werden. En een
Amerikaanse school schrapte zelfs het huiswerk omdat het de creativiteit doodmaakt en het slecht
is voor de mentale gezondheid.
Volgens
sir Ken Robinson
vernietigt het onderwijs inderdaad de creativiteit. En
John Taylor Gatto
(3 x verkozen tot leerkracht van het jaar) beweert vlakaf:
'Op school word je dom'. Een boude uitspraak maar met een kern van
waarheid (althans bij bepaalde schoolmodellen). Veel educatie systemen zijn
namelijk nog steeds gebaseerd op het Pruisisch model. Dat systeem ontstond
in de 19e eeuw met de bedoeling de kinderen en jongeren een welbepaalde
richting op te sturen om hen te kneden en te formeren tot volgzame burgers.
Volgens Gatto had de Pruisische overheid een duidelijk idee van wat
gecentraliseerd onderwijs zou moeten opleveren:
°° Gehoorzame soldaten bij het leger.
°° Gehoorzaam personeel voor
mijnen, fabrieken en boerderijen.
°° Ondergeschikte ambtenaren,
getraind in hun functie.
°° Ondergeschikte bedienden voor de
industrie.
°° Burgers die over de meeste onderwerpen dezelfde mening
hebben.
°° Nationale uniformiteit in denken, woord en daad.
Maar de meeste scholen (zowel staatsscholen als privé scholen) zijn nog
steeds een moderne voortzetting van het Pruisisch model. Het doel van de
Pruisische machthebbers (uit de 19e eeuw) was om Mensen op te leiden voor
het efficiënt laten functioneren van hun dictatuur. Het creëren van
gehoorzame 'modelburgers'. En de invoering van het (gedwongen) onderwijs
voor alle kinderen was het middel om dit te bereiken. Omdat ze de
efficiëntie en de macht van Pruisen bewonderden, kopieerden de landen van
Europa en de VS het Pruisische schoolmodel. Honderd jaar later financierden
Rockefeller en zijn kompanen het (indoctrinatie) schoolsysteem in de VS
omdat ze de impact en de voordelen begrepen van een programmering der
kinderen. Zoals Rockefeller zei:
'I don’t want a nation of thinkers, I want a nation of workers'.
De elite wil gehoorzame werkers voor hun bedrijven, legers en diensten, voor
de instandhouding van hun wereldorde. Opnieuw 100 jaar later en de focus
verschuift, want de wereld is drastisch veranderd. De beleidsmakers willen
de kinderen nu voorbereiden op een leven in een technologische en virtuele
omgeving.
Het is een vraag die elke bewuste ouder
zich wellicht stelt.
Wat leert mijn kind eigenlijk op school, en in welke richting wordt het
gepusht?
Bij thuisonderwijs hebben ouders en kinderen meer vrijheid wat betreft het
curriculum en de educatie. Maar de meeste scholen volgen een opgelegd
parcours en een doelbewust ontworpen
leerprogramma. Dit programma wordt ontwikkeld door grote instituten en think tanks
waaronder Education International, UNESCO, WEF, VN, WFEA (World Federation
of Education Associations), Big Tech,... Hun visie is gericht op een
toekomst die bekend staat als de
'vierde industriële revolutie'. De nadruk ligt daarbij op technologie, digitalisering en de integratie
van Mens en machine. Het is een transhumane visie op onderwijs en
samenleving (het menselijke en organische verliest aan belang en wordt vervangen door
allerlei artificiële en digitale surrogaten).
Ouders krijgen dus een cruciale
vraag voorgeschoteld. Hoe kan ik mijn kind voorbereiden op een smart world
en een AI gestuurde maatschappij zonder dat zijn of haar
menselijke vermogens
worden aangetast en verkommeren (op school word je niet alleen dom, maar nu ook een robot). En wil ik zo'n toekomst überhaupt wel, of
zijn er ook nog andere (natuurlijke en organische) alternatieven dan het
globalisme en het technocratische model. Het komt neer op de vraag:
wat betekent het eigenlijk om Mens te zijn? En is het de bedoeling
dat de Mens 'evolueert' door een transhumane fusie van biotech en nanotech,
geprogrammeerd door AI, en gestuurd door een autoritair controlesysteem? Of
zal dit uiteindelijk een doodlopende weg blijken te zijn... Gezien kinderen
de toekomst zijn, zal hun educatie een hoofdrol spelen bij het vormgeven van
de volgende evolutiefase. De
great reset
plannenmakers weten dit maar al te goed en doen verder met het implementeren
van hun beleid. Schoolgaande kinderen worden klaargestoomd voor integratie
met het
Internet of Things
en het Internet of Bodies. Voor ouders die hun kind deze weg
niet willen opsturen, zit er maar 1 ding op: hen uit deze scholen
halen en kiezen voor thuiseducatie, alternatieve scholen of samen met
anderen een eigen microschool starten (wellicht geïnspireerd op de aanpak
van Schetinin).
Mikhail Petrovich Schetinin
De Tekos school bestaat niet meer en oprichter Schetinin is
ondertussen overleden. Toch blijft het verhaal van de Woudschool in Tekos
(dicht bij de Zwarte Zee in de zuid Russische Krasnodar regio), een
inspirerende en boeiende poging om een educatievorm voor de toekomst te
ontwikkelen. Schetinin was de auteur en bezieler van een nieuwe
pedagogische methodologie voor persoonlijke (en vaderlandslievende)
ontwikkeling van kinderen en tieners. Het programma van de Tekos school is
gebaseerd op de vrije keuze van het soort activiteit in combinatie met
arbeidsvaardigheden, atletische training en ontwikkeling van creativiteit.
Een belangrijk onderdeel van de pedagogie is de samenwerking tussen de
leerlingen (ongeacht hun leeftijd), de onderdompeling in
verschillende vakken gedurende langere tijd en de samenvoeging van
verschillende speciale scholen (afdelingen) tot één school.
We do not have students as such. Everyone is a teacher or expert.
Students
actually create manuals and tutorials.
These textbooks we use is a system
for development of the kids themselves,
because in the future Russian school
textbooks will be done by the students.
Thus everyone is a researcher at our
school.
We pay special attention to stories, folk dance, folk singing, folk
crafts and folk Russian martial art, which is not based on aggression, but
on love.
(Mikhail Schetinin)
Mikhail Petrovich Schetinin (1944-2019) wordt geboren in een
Kozakkenfamilie tijdens de Grote Vaderlandse Oorlog (1941-1945) en
brengt zijn hele jeugd door in het landelijk dorpje Novyi Biryuzyak
(Republiek Dagestan). Na zijn militaire dienst volgt hij les op de
muziekacademie, maar moet zijn studie onderbreken vanwege een ziekte aan de
handen. In 1966 wordt hij leraar aan de muziekschool en begint zijn passie
voor vernieuwende onderwijsmethoden. In 1972 ontvangt hij de benoeming tot
directeur van de muziekschool in het
Kizlyarsky distrikt (Dagestan). Daar opent
Schetinin het eerste lyceum voor kunsten. Het succes laat niet lang op zich
wachten en zijn nieuwe onderwijsmethode heeft een positieve impact op het
leervermogen van de kinderen. Een jaar later studeert hij af aan het
Pedagogisch Instituut van Saratov en werkt ondertussen verder in de
muziekschool waar de eerste resultaten van zijn baanbrekende experiment
opgetekend worden. In 1974 wordt hij hoofd van het scholencomplex in Yasnye
Zori in de regio Belgorod. Tegen die tijd heeft Schetinin al een duidelijk
idee hoe de zelfredzaamheid van kinderen kan ontwikkeld worden door middel
van kunst, muziek, zang, dans en sport. Een ander belangrijk idee is om de
kinderen en jongeren te betrekken bij het schoolbestuur en de organisatie
van de school. De lessen voor de leerlingen worden gehouden op 'afdelingen',
wat de basis vormt van de onderdompelingsmethode.
Na verloop van tijd lukt het Schetinin om hoofd te worden van de
school van het Kozakkendorp Azovskaja in de Krasnodar regio. De
onderwijsinstelling wordt hervormd volgens zijn systeem, maar dit
veroorzaakt ontevredenheid bij de ouders van sommige leerlingen. In 1990
wordt de school in twee delen gesplitst: één groep krijgt onderwijs volgens
de methode van Schetinin, en een andere groep volgens de klassieke
onderwijsnormen. Zo ontstaat het
'centrum voor de complexe vorming van de persoonlijkheid van kinderen en
tieners'. Schetinin slaagt erin gelijkgestemden te vinden en samen te werken met
universiteiten. Een jaar later ontvangt hij de status van academicus.
Na een onenigheid op de conferentie in 1994 vertrekt Schetinin naar
Tekos nabij Gelendzjik, waar hij een Russisch voorouderlijk school-lyceum
(een internaat) opent in de voormalige kazerne. Enkele jaren later bouwen de
leerlingen daar een nieuw gebouw voor de school. In 2000 verwerft de school
wereldwijde bekendheid en de pedagogische aanpak krijgt erkenning als één
van de meest doeltreffende onderwijsmethodes. Schetinin wordt de vaste
directeur van de Tekos woudschool. De leerlingen komen uit Rusland en de
buurlanden. Gezien de beperkte capaciteit van de school kunnen slechts 300
leerlingen worden toegelaten, terwijl er jaarlijks een wachtlijst is van
4.000 geïnteresseerden.
Andere regio's tonen belangstelling om gelijkaardige scholen te openen. Maar
Schetinin twijfelt aan de noodzaak en vooral aan de kwaliteit van
soortgelijke opleidingscentra op andere plaatsen. Het Ministerie van
Onderwijs houdt toezicht op de activiteiten van de school en verstrekt ook
subsidies. Maar niettemin worden de activiteiten van de Woudschool
verschillende keren omwille van diverse redenen opgeschort.
In juli 2019 worden de activiteiten van de school door de rechtbank
opgeschort vanwege het niet voldoen aan de brandveiligheidseisen, het
ontbreken van schoolboeken en de noodzakelijke documenten betreffende de
kwalificaties van leraren. Op 18 maart 2020 wordt de vergunning van de Tekos school definitief
ingetrokken.
Gezien het experimentele karakter van de school en de toegepaste pedagogie komt er ook veel (al dan niet terechte) kritiek en onbegrip. Schetinin verwerpt het standaard onderwijssysteem. Op de school gebruikt men de zogenaamde onderdompelingsmethode (immersions), waarbij de studie van verschillende onderwerpen in dagen worden verdeeld. Er vinden periodieke 'duiken' plaats, waarbij één onderwerp of thema diepgaand bestudeerd wordt. De periode van onderdompeling varieert van enkele dagen tot meerdere weken. Tegelijkertijd kunnen het lesrooster en de dagelijkse routine bijna dagelijks veranderen, gezien fysieke arbeid een groot deel van het leven der studenten in beslag neemt. Naast de klassieke wetenschappen omvat het trainingsprogramma etnische en folklore dansen, verschillende vechtsporten (martial arts) en diverse esoterische leringen. Dit zijn enkele kenmerken van de lesmethodologie waar vaak onbegrip en kritiek op volgt:
- De verschillende leeftijdsgroepen studeren samen, de leeftijd varieert tussen 8 en 20 jaar.
- Er is geen klassensysteem.
- Er is geen duidelijk vastgesteld systeem noch curriculum voor het geven van lessen.
- Er zijn geen aparte klaslokalen, de lessen worden gegeven in elke geschikte ruimte of buiten op het schoolterrein.
- Er zijn geen officieel gecertificeerde leraren. De 'leerkrachten' zijn eerder adviseurs, begeleiders en mentors. Studenten bestuderen zelfstandig het wetenschappelijk materiaal.
- Er is geen beoordelingssysteem en geen 'huiswerk'.
- Enkele hoofdvakken zijn Russisch, literatuur, geschiedenis.
- Naast de academische vakken krijgen de leerlingen praktische kennis van verschillende ambachten (houtbewerking, bouwen, tuinieren, koken, naaien, martial arts,...).
-
Het lesrooster is vrij intensief, zonder vakanties en weekends. Ouders kunnen hun kind meerdere keren per jaar zien. De studenten gebruiken hun vrije tijd voor zelfontplooiing.
De school wordt uiteindelijk gesloten vanwege een reeks klachten en bezwaren waaronder het ontbreken van de noodzakelijke documenten en vergunningen voor de twee onderwijsgebouwen, het niet naleven van de brand- en sanitaire veiligheidseisen, het ontbreken van de vereiste voorwaarden voor het onderwijzen van wetenschappelijke vakken, een onvoldoende aantal leerboeken, en een gebrek aan noodzakelijke kwalificaties onder het lyceum personeel. De kritiek komt uit verschillende hoeken en behelst onder meer: het onderwijzen van theorieën die niet door de wetenschap worden erkend, het gesloten karakter van de organisatie, de sterke patriottische, nationalistische en zelfs militaire tendensen en de spirituele leer die op de school wordt onderwezen (Agni Yoga) die volgens sommigen tekenen vertonen van een totalitaire sekte. Een uitgebreide kritiek op de school is hier na te lezen.
Samenwerken als basis voor een nieuwe pedagogie
Het doel is de vorming van een harmonieuze en integrale persoonlijkheid die
in staat is tot holistisch denken. Elke leerling volgt een uniek leerproces
en creëert zijn eigen educatie systeem waarbij de school dient als
omkadering en begeleiding. De school combineert 4 aparte afdelingen tot één
geheel: algemene kennis en exacte vakken, kunst, sport en arbeid. Enkele
principes:
- Alle Mensen hebben onbeperkte mogelijkheden tot zelfontplooiing.
- De begeleiders creëren voorwaarden waardoor de kinderen hun inherente talenten en gaven kunnen ontwikkelen.
- De taak van de leraar is om de leerling keuzevrijheid te geven, en vrije keuze komt altijd met het nemen van eigen verantwoordelijkheid.
- De persoonlijkheidsvorming is gebaseerd op de inherente natuurlijke talenten van het kind.
- Elke student heeft zijn of haar eigen voorwaarden voor ontwikkeling.
- Er is wederzijdse hulp tussen de leerlingen, ongeacht de leeftijd.
- Moraliteit en spiritualiteit maken deel uit van de levensstijl van de leerling.
- Het is belangrijk om naar (nieuwe) kennis te streven.
- Schoonheid is overal en in alles te vinden.
- Discipline, ijverig zijn en organisatietalent zijn waardevolle karaktertrekken.
- Er is veel aandacht voor sport en spel waaronder zelfverdedigingstechnieken.
- De ontwikkeling van creativiteit en kunstzinnige activiteiten wordt aangewakkerd.
- Men cultiveert respect en liefde voor de familie, de ouders en voorouders en het vaderland (patriottisme).
- Slechte gewoonten worden vermeden en afgeleerd.
De doeltreffendheid van de methode is zichtbaar bij de studenten. Zij
zijn in staat tot samenwerking en productief denken, zijn sociaal en staan
open voor anderen, kunnen iets nieuws tot stand brengen en nemen
verantwoordelijkheid voor hun daden.
De methode van onderdompeling
De onderdompelingsmethode ontstond in het midden van de 19e eeuw (Pisarev
D.I.). Schetinin verzamelde al het beschikbare onderzoek over dit onderwerp
en vormde zijn eigen systeem. Gedurende het jaar wordt de leerling 4 keer in
hetzelfde onderwerp 'ondergedompeld'. Het begint met een inleiding
betreffende het onderwerp, daarna vindt een verdieping plaats, gevolgd door
een creatieve heroverweging van de kennis. Door middel van muziek, dans,
sport en arbeid wordt een beeldende beleving van het onderwerp gecreëerd. De
leerlingen die het onderwerp als eerste begrijpen en onder de knie krijgen,
helpen dan de andere klasgenoten om tot inzicht en begrip te komen. Elkaar
helpen is belangrijk en evident bij deze aanpak.
Elke onderdompeling duurt 7 dagen en eindigt met een examen.
Stap 1. De studenten kiezen een bepaald onderwerp.
° Er
wordt een studiegroep gevormd.
° De groep kiest gezamenlijk een
onderwerp wat hen interesseert.
° De groep luistert naar een reeks
lezingen over het onderwerp door erkende specialisten.
Stap 2. Het onderwerp wordt verder uitgediept en bestudeerd.
° De groep verdeelt zich in kleinere groepen (2-5 personen) die
beginnen met de zelfstudie over het onderwerp.
° De groepsleden
overleggen met assistenten (studenten die het examen over het onderwerp
reeds hebben afgelegd) en leren van hen aanvullende informatie.
° De
studenten gaan het onderwerp volledig uitdiepen en ontleden en ze benaderen
het vanuit diverse invalshoeken (onderdompeling in het onderwerp).
° De
studenten ontwikkelen hun eigen unieke en creatieve ideeën over het
onderwerp en krijgen ook het het recht om leraar te zijn.
Stap 3. Samenvatting van de resultaten van de onderdompeling.
° Er volgt een test over het onderwerp.
° Wie slaagt in de
test krijgt de status van 'leraar' om andere studenten te helpen.
Concreet
Bij de methode van onderdompeling wordt een bepaalde cursus, die in andere scholen normaal
gespreid wordt over een volledig schooljaar (bijvoorbeeld 36 uur algebra op 1
jaar), in één week tijd uitgediept.
Organisatorisch wordt dit bereikt door ten eerste de geconcentreerde
studie van één onderwerp in de kortst mogelijke tijd - dit is onderdompeling - en ten tweede door een viervoudige herhaling
van een soortgelijke onderdompeling op een hoger niveau gedurende het
academische jaar. Men focust dus gedurende 1 week op 1 vak,
bijvoorbeeld algebra. Ter afwisseling volgen er na elke twee lessen algebra andere lessen
zoals muziek, lichamelijke cultuur en choreografie. Tijdens de eerste
onderdompeling (september) begrijpen de studenten de basisconcepten en
ideeën van het vak (algebra) - dit is het benaderende niveau. Daarna bestuderen ze op dezelfde manier een tweede
vak gedurende de daaropvolgende week, bijvoorbeeld scheikunde. De tweede onderdompeling in algebra volgt dan in november. Deze keer worden de concepten en ideeën van het
onderwerp die tijdens de eerste onderdompeling werden begrepen, concreet
gemaakt. Theoretische kwesties worden diepgaand bestudeerd. De derde onderdompeling vindt
plaats in maart. De studenten reproduceren de theorie op een nieuw
niveau, mondeling, schriftelijk en aan de hand van visuele hulpmiddelen.
En tot slot wordt in april nog een vierde, afsluitende onderdompeling
georganiseerd over een nieuwe assimilatieronde. De studenten bedenken en
lossen zelf problemen op, voeren experimenten uit en maken creatieve
opdrachten. In dit proces blijven de methoden om kennis te verifiëren de
traditionele examens. Tijdens
lessen die de onderdompelingsmethode gebruiken, streeft de begeleider
ernaar om de leerlingen te motiveren bij de studie, zoals het aanwakkeren van de interesse in het onderwerp, of aantonen dat
dit onderwerp noodzakelijk is voor de leerling, dat het een
onvervangbare toegepaste waarde heeft, enz.
Uitgangspunten van de Tekos woudschool
Interviewer: 'Waarom wil je precies naar deze school gaan?'
Leerling: 'Om een echte Mens te kunnen worden.'
School is geen voorbereiding op het leven, school is het leven zelf! Schetinin gelooft dat elke schooldag een boeiende levenservaring kan zijn, waarbij de leerling actief betrokken wordt bij betekenisvolle activiteiten (tuinieren, bouwen, schilderen, koken, schoonmaken, muziek, dansen, bijen houden enz.). Er ligt een diepe vreugde verscholen in het maken van echte dingen (creativiteit), het bieden van welgemeende hulp (dienstbaarheid) en regelmatige lichaamsactiviteit (beweging). De experimentele school van Schetinin werd in 1994 opgericht in het dorp Tekos in Krasnodar Krai. De schoolgebouwen zijn door de kinderen zelf gebouwd en ingericht. Het schoolcomplex ligt in de bergen en omvat onder meer een kleine conferentiezaal, een choreografiezaal, een sportveld, een keuken en eetzaal, een bakkerij, een winkel voor de productie van sojamelk en andere producten, een badhuis, timmerwerkplaatsen, een waterput en een naaiatelier.
Het uitgangspunt is een complete en holistische educatie aanbieden waardoor de persoonlijkheid van de kinderen zich harmonieus kan ontwikkelen en hun inherente vermogens tot bloei komen. Dit betekent dat zowel ratio en intellect (cognitieve kennis), als emotionele intelligentie, spirituele ontwikkeling en creatieve ontplooiing aan bod komen. Zo worden de drie vermogens van de menselijke ziel (denken, voelen, willen) gemobiliseerd en ontwikkeld. Om deze brede aanpak te kunnen faciliteren bevat de Tekos school zes verschillende afdelingen binnen het gebouwencomplex: een algemene school (theoretische kennis), een kunstschool, een sportschool, een choreografie school, een muziekschool en een industrieel trainingscentrum (labo en onderzoek).
°°° De dag start om 5u30 en eindigt om 21 uur. In die periode volgen tal van activiteiten: studeren, huizen en constructies bouwen, handwerk, kunstexpressies, knutselen, zingen, vechtsporten, volksdans, tuinieren, bijen houden, de eigen maaltijden bereiden, de administratie van de school verzorgen, de eigen leerboeken schrijven, poetsen en opruimen,...
°°° Iedere avond is er 1 uur bezinning en reflectie waar de studenten de afgelopen dag overschouwen, hun onderlinge relaties met elkaar onderzoeken en hun betrokkenheid met de wereld bekijken.
°°° Alle faciliteiten op de school zijn ontworpen, gebouwd, ingericht en versierd door de leerlingen (hoofdgebouwen, speelruimtes, studielokalen, auditorium, keuken, refter, toiletten, douches, slaaplokalen,...). Doordat kunst, muziek en artistieke creaties volledig geïntegreerd zijn in het dagelijks schoolleven (het leven = kunst), zijn alle gebouwen en lokalen een expressie van schoonheid en creativiteit.
°°° Eenmaal per week wordt een politiek onderwerp grondig uitgespit en wordt de wereldsituatie onderzocht en geanalyseerd.
°°° Er zijn wel smartphones op school die gebruikt worden om studie informatie op internet te zoeken. Voor TV en videospelletje is er geen tijd noch interesse.
°°° Alle studenten hebben een verzorgde houding, een duidelijke uitspraak van de taal en benaderen de andere studenten met respect en vriendelijkheid. Niemand wordt gepest, integendeel, iedereen wordt zoveel mogelijk geholpen en gesteund.
°°° De leermethode beschrijven vraagt een volledig artikel. In het kort: een
onderwerp wordt altijd als geheel bestudeerd en in samenhang met al de rest
(holistische visie). Er wordt gezocht naar kruisverbanden en diepere
inzichten. De wereld wordt gezien als een complex, onderling verbonden en
levend systeem.
°°° Er zijn geen vaste leraars, de leerlingen leren zichzelf en elkaar alles aan, men opent zo de mogelijkheid om de eigen inherente, innerlijke wijsheid te activeren.
°°° Er is een uniek evenwicht tussen flexibiliteit/vrijheid en discipline/regels.
°°° De 300 leerlingen studeren graag en zijn sterk gemotiveerd om op deze school/internaat te zijn, zij hebben deze school zelf uitgekozen en gebouwd.
°°° Niettegenstaande hun excellente leerresultaten zijn de leerlingen bescheiden en empathisch.
°°° De prestaties zijn bijzonder, de leerlingen studeren veel sneller af dan aan andere Russische scholen.
°°° De leerlingen zelf noemen dit fenomeen 'lava', het is een bio laser veld van informatie wat door alle leerlingen samen wordt gecreëerd, een gezamenlijk gedachteveld waarop ieder kind is aangesloten en waardoor leren snel en vlot verloopt. Vergelijkbaar met een morfogenetisch veld (Rupert Sheldrake) waardoor een collectief geheugen ontstaat.
°°° Het hoofddoel van de school is om kinderen te laten opgroeien tot mooie en gelukkige Mensen, tot evenwichtige personen op fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel vlak.
°°° Het resultaat: de kinderen worden liefdevolle, bezorgde, verantwoordelijke Mensen die duidelijke idealen en doelen hebben, die zich zien als deel van een groter geheel en die in staat zijn een positieve bijdrage te leveren aan het leven op Aarde.
Familieschool
Op de Russische Anastasia dorpen kiest men voor de
'familieschool'. De bewoners zelf organiseren het onderwijs en iedere ouder
(die zich aangesproken voelt) kan een leraar of begeleider zijn. Ouders,
kinderen en leraren vormen een hecht team die samen beslissingen nemen. Er is
geen directeur of leider, men opteert voor samenwerking en verbinding. Het
grote voordeel is dat de kinderen een persoonlijk traject kunnen afleggen
aangepast aan hun eigenheid, talenten en kwaliteiten. Daarbij worden
verschillende methodes gebruikt en gecombineerd. Op die manier wordt de
'school' een levend en beweeglijk avontuur op zoek naar de beste educatie voor
iedere leerling. Naast de theoretische kant is er ook de praktische opleiding
die de kinderen (bijna vanzelf) krijgen omdat ze betrokken worden bij het
dagelijkse dorpsleven en de werkzaamheden op een zelfvoorzienend
familiedomein. In het beste geval is iedere jongvolwassene na zijn schooltijd
in staat om zelf een huis te bouwen, eigen voedsel te telen, gezonde
maaltijden te bereiden, kledij te maken, machines te herstellen, diverse
ambachten uit te voeren, de Russische volksdansen te demonstreren en nog veel
meer...
Tot slot en ter inspiratie volgen hieronder enkele basis vertrekpunten om een
educatie model te ontwikkelen gebaseerd op de Anastasia boeken en de Tekos school. In Boek 3 (Ruimte van Liefde) wordt geschreven over Schetinin en zijn pedagogie. De opvoeding van de kinderen is prioriteit nr. 1 voor de gezinnen in de Anastasia dorpen. De ouders beseffen namelijk wat er aan de hand is. Er is een spirituele oorlog bezig tegen de mensheid en kinderen zijn doelwit nr. 1. Deze wereldwijde oorlog heeft niet enkel tot doel om een economische, sociale en politieke reset door te voeren, maar ook om de Mens te ontmenselijken tot een dociele robot zonder ziel, die ingeplugd zit in het mainframe van de matrix. Dit gebeurt onder meer via fake rommelvoeding, vaccins, games, smart technologie, gender verwarring en nog veel meer. Het vraagt een goed geaarde en wakkere gemeenschap van bewuste Mensen die de moed en ook de wijsheid bezitten om een biotoop te creëren waar de kinderen hun menselijke natuur en organische vermogens kunnen behouden en verder ontwikkelen. Vandaar de Anastasia dorpen en hun levende natuurscholen.
°°
De Mens is een schepper, een Creator die de slapende
spiritueel/psychische vermogens in zichzelf kan activeren en oefenen.
°°
De natuur is dé ideale en levenschenkende biotoop om te observeren, om mee
samen te werken en om in te spelen, te leren, te wonen en te leven.
°°
Nieuwsgierigheid, verwondering en ontdekking zijn de aandrijfkrachten tot
enthousiast leren.
°° Het kind is geen leeg vat dat gevuld moet worden,
maar een open wonder wat gestimuleerd kan worden om zelf antwoorden te
vinden.
°° Zowel de linker als de rechter hersenhelft (logica én kunst)
krijgen gelijke aandacht.
°° Meditatie en spirituele oefeningen kunnen
een dagelijkse rol spelen.
°° De focus ligt niet langer op het cultiveren van lagere frequenties waaronder angst, negatieve stress, schuld en schaamte, maar op het aanleren en stimuleren van hogere frequenties zoals vertrouwen, vreugde, dankbaarheid en liefde.
°° De relatie tussen leerling en leerkracht/begeleider is niet gebaseerd op gezag en autoriteit, maar op vriendschap en verbindende communicatie.
°° Ieder kind en elke jongere zijn unieke individuen en verdienen, naast de gezamenlijke opdrachten en lessen, ook een persoonlijke aanpak toegespitst op zijn of haar talenten, kwaliteiten en mogelijkheden.
°° Cognitieve kennis enerzijds en affectieve
empathie anderzijds zijn in evenwicht. Denken, voelen en willen worden
gelijkmatig geoefend.
°° De innerlijke, aangeboren en inherente wijsheid
en liefdeskrachten worden gewekt en ontwikkeld.
°° Het vertrekpunt voor een harmonieuze educatie tot zelfbewuste en waardevolle volwassenen zijn menselijke en positieve kernwaarden zoals vrede, respect, verdraagzaamheid, verantwoordelijkheid, samenwerking, bescheidenheid, eerlijkheid, eenvoud, vrijheid en verbondenheid. Deze krijgen voldoende aandacht en ontwikkelingskansen.
°° Spelend leren en leren
spelen zijn hoofdactiviteiten waar ruimte voor magie ontstaat. Spel is de
sleutel tot creatie.
°° Iedereen is leraar en leerling van en voor
elkaar. Er is geen concurrentie of competitie maar samenwerking en
behulpzaamheid.
°° Er ontstaat een bio-resonantie effect waardoor
energetische en rechtstreekse overdracht van kennis en inzicht mogelijk
wordt.
°° Individuele probleemoplossing wordt sterk aangemoedigd.
°°
Het creëren van schoonheid, harmonie en humor is een dagelijks terugkerend
aspect.
°° Er is veel aandacht voor de kunsten (muziek, beeldhouwen,
schilderkunst, architectuur, dans, toneel,...).
°° Ook is er de nodige aandacht voor de tradities, de cultuur en de voorouderlijke geschiedenis waar men in geboren wordt en waar men uit voortkomt.
°° Het leeraanbod en de
omgeving bevatten alles om een zelfvoorzienend leven vorm te geven (voedsel
telen, koken, inmaken, huizen bouwen, ambachten, handwerk, permacultuur
technieken,...).
°° Er is geen beoordelingssysteem omdat de
afhankelijkheid en controle van externe autoriteiten onnodig zijn bij
soevereine kinderen en Mensen.
°° Er is een bewuste samenwerking en
communicatie met dieren en planten (via telepathie en rechtstreekse
beeldoverdracht).
°° Het dorp, de thuis, de omgeving, de naburige dorpen, Mensen, dieren...ze maken allemaal deel uit van de 'school'. Homeschooling wordt worldschooling.
Ecodorpen en intentionele gemeenschappen zijn de ideale omgevingen om kinderen te begeleiden en op te voeden tot harmonieuze en gelukkige volwassenen. It takes a village to raise a child is een gekende Afrikaanse spreuk om aan te geven dat er een heel dorp nodig is om kinderen groot te brengen én de ouders daarin ook te steunen als gemeenschap. Op een ecodorp zijn de opgroeiende kinderen omringd door andere kinderen en wakkere volwassenen (voor vriendjes en sociaal contact), door bos, natuur en voedseltuinen (als speel- en leeromgeving) en door Mensen die bezig zijn met zelfvoorziening, creativiteit en het bouwen aan een betere wereld (als inspirerend voorbeeld).
Bronnen
° De experimentele school van Tekos - Russisch artikel (vertaald met google)
° Schetinin school - Russische Wikipedia pagina (vertaald met google)
° Schetinin school - Engelstalig artikel
° Inspiratie uit Rusland - Nederlandstalig artikel
°
Anastasia Foundation Conversation -
Mikhail Schetenin’s educational methods
° A Teacher in Tekos - YouTube Vlog 1 - Vlog 2 - Vlog 3
°
Die Tekos-Schole
- Duitstalig artikel
° Free Russian Spirit People - Duitse YouTube reportage
° Dancing students of Tekos - YouTube Video
° Tekos Kin School in Russia - YouTube Video
°
Mikhail Schetinin Biography
- Engelstalig artikel
°
Foto's van de school
°
Ringing Cedars Press
- Engelstalig artikel
° School of Life Illumination - YouTube en Telegram kanaal van een school gebaseerd op de Schetinin pedagogie
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten