Its wings are too small to get its fat little body off the ground. The bee, of course, flies anyway.
Because bees don’t care what humans think is impossible.
Gelukkig neem ik de trein naar St Truiden, want een mistige dag en werkzaamheden op de snelweg zorgen voor kilometerslange files op de Belgische wegen. Is de mist ook een symbool voor het niet helder kunnen zien wat mijn volgende stappen exact zijn, welke richting mijn leven uit te sturen, wat nu precies te doen. Ik voel al langer dat ik op een kruispunt ben aanbeland waar ik rustig de verschillende paden bekijk die naar even zo vele avontuurlijke, maar ook wat onduidelijke toekomsten leiden. Het is eigen aan deze tijd en aan het gevoel dat leeft bij vele mensen. De oude structuren verdwijnen, onwerkzame banden worden verbroken, er is veel om los te laten, heel veel…en dat alles kan een mens onrustig, onzeker en wankelbaar maken. België zit vast, niet alleen door de files, maar ook energetisch, omdat de oude systemen allemaal vastlopen in hun eigen onmacht en onkunde. Het lijkt soms op ronddolen in het niemandsland tussen de wereld van macht en ego (die nu verdwijnt) en de wereld van kracht en hart (die langzaam verschijnt). Het is goed om rustig, alert en bewust te blijven en niet mee te surfen op de golven van angst, woede en verdriet die heel sterk aanwezig zijn. Ieder mens staat nu op dit kruispunt en dient te kiezen. En die keuze zal niet alleen de toekomst van Aarde en mensheid bepalen, maar ook het vervolg van jouw eigen leven.
De bewoners hebben nog vele plannen, zoals een systeem bouwen om regenwater tot drinkwater te zuiveren, vissenkweek, een living machine (die grijs en zwart water kan zuiveren),… Het is altijd interessant om leefgemeenschappen te bezoeken, al is het maar om te merken hoe de vele uitdagingen aangepakt worden. Eén van die heikele thema’s is de financiering van een groot project, zoals een ecodorp. Er zijn vele verschillende methodes om het geld bij elkaar te krijgen, maar dat verhaal wil ik op een andere keer vertellen. In het geval van kasteel Nieuwenhoven werd een bvba opgericht en een lening aangegaan om het domein aan te kopen. Het geld voor de afbetaling van de lening komt van de workshops, de cursussen, verhuur van de woonruimtes, verhuur van de gronden en uiteindelijk de verkoop van de nieuwbouw woonunits. Het is een concept wat op veel ecodorpen en gemeenschappen toegepast wordt en wat ook heel goed kan werken, mits de afbetaling niet te hoog en dringend is en er voldoende pioniers (en eventueel sponsors) zijn om de draagkracht te spreiden. Momenteel zijn reeds drie bedrijfjes actief (allemaal van medebewoners) die gronden en accommodatie huren van de bvba:
- Landbouwbedrijf Permacultuur huurt 4 hectare en wellicht later nog meer en organiseert de opleidingen permacultuur, de groenten- en fruit teelt en de biowinkel. De winkelruimte voor groenteverkoop dient nog verbouwd te worden.
- Landbouwbedrijf Alpacafokkerij huurt grond voor dierenkweek, dierenverkoop en wolproductie.
- Vzw De Bruisende Stilte huurt gebouwen en organiseert allerlei activiteiten en workshops.
Kasteel Nieuwenhoven is meer een co-housing project dan een echt familiedomein dorp, hoewel de woonunits ook over een kleine privétuin zullen beschikken. Nieuwe potentiële bewoners doorlopen een proefperiode van 3 maanden (belevingsprogramma) om kennis te maken met de plek, de bewoners en het samen leven. Daarna is er de mogelijkheid eventueel mee in te stappen in het project en een woonunit te kopen. De avondmaaltijd is meestal gezamenlijk. Wie zin heeft om te koken of om mee te eten, laat dat vooraf weten. De huidige bewoners huren (voorlopig) een kamer en betalen voor verblijf, voeding, enz. Wellicht tot de woonunits gekocht zijn, dan valt de huurprijs uiteraard weg. Iedereen wordt uitgenodigd zijn creatieve talenten te gebruiken. In de bewoordingen van het visiedocument: ‘de bereidheid om je grootsheid te leven’. Dit vraagt natuurlijk mensen die in hun kracht staan en de confrontatie met zichzelf en anderen durven aangaan. Velen komen even proeven, maar velen vertrekken ook weer, een verloop die typisch is bij veel leefgemeenschappen. Er zijn bewoners die buiten het domein werken in het ‘courante’ systeem, maar ook anderen die op het domein en binnen de gemeenschap een inkomen proberen te verwerven. Als de activiteit die een bewoner wil opzetten binnen de visie van het ecodorp past, dan kan dit toegestaan worden. Deze bewoners kiezen het statuut van zelfstandige om hun activiteiten officieel te maken. Momenteel zijn reeds volgende activiteiten door bewoners opgestart:
- Young life art programma: jonge mensen die vastzitten terug op het spoor. brengen, herbronning en tot jezelf komen.
- Permacultuur opleidingen: jaaropleidingen en korte aparte modules.
- Winkel voor biovoeding.
- Samenland groetenpakketten: biogroentjes en fruit voor bewoners en omwonenden.
- Ecovillage Design Course: opleiding en tools om een ecodorp op te starten.
- Verhuur van gebouwen en accommodatie voor allerlei workshops en verblijven
- Rondleidingen op het domein.
and when in the whole community the virtue of each one is living.
Al met al was dit bezoek een boeiende ervaring. Er is nog heel veel werk op kasteel Nieuwenhoven, zowel aan de gebouwen, als op de gronden. Wat ook logisch is want, zoals bij alle ecodorpen, is dit project een echt levenswerk. Rivendell is, zoals gezegd, een familiedomein dorp en niet een co-housing project zoals Nieuwenhoven, maar toch wil ik even volgende punten aanstippen die dit bezoek naar boven brachten en van belang kunnen zijn. Vooral de thema’s geld en werk komen aan de orde. Hieronder enkele uitdagingen die vroeg of laat op het creatiepad komen. Wie Anastasia boek 8.1 gelezen heeft en het verhaal van Colorado Kin’s Domains kent, weet dat integrale sponsoring van een project (‘warm’ schenkgeld) tot de mogelijkheden behoort. Toch ook de bedenking meegeven dat het Universum wellicht geen (integrale) sponsor zal aanbrengen als er voldoende geld in een groep is om een project zelf (gedeeltelijk of volledig) te financieren. Ook hier dient een ethisch en energetisch evenwicht te zijn (geld is energie) tussen interne en externe bronnen. Een tweede punt is dat zolang het huidige monetaire systeem bestaat (en dat kan toch nog even duren), ‘koud’ eurogeld noodzakelijk zal zijn. Dit zijn de thema’s die blijven hangen na dit bezoek.
- Financiering van de aankoop van de grond. Mogelijkheden: eigen geld, lening, sponsoring, schenking (van grond),…
- Financiering van de infrastructuur op het ecodorp, zoals wegen, onderhoud van gebouwen, gemeenschappelijke terreinen,…
- Financiering van het familiedomein, zoals aankoop grond, bouw van een ecovoudig huis, aankoop plantgoed, zaad, duurzame energie,…
- Financiering van de levensvatbaarheid van het dorp, zoals taksen, gemeenschappelijk gebouw, interesten, belastingen,…Mogelijkheden: bijdrage van bewoners, activiteit van het dorp.
- Financiering van het dagelijkse levensonderhoud, eventueel door het verwerven van een inkomen.
- Opnieuw valt mij op hoe belangrijk en welk groot voordeel een bestaand gebouw op een terrein wel niet is, vooral als het nog verbonden is met allerlei nutsvoorzieningen. Dit maakt het veel eenvoudiger om een leefbare gemeenschap op te starten en allerlei toestemmingen te verkrijgen (zoals domicilie adressen, om er maar 1 te noemen). De andere kant van de medaille is dat een gebouw op een terrein de aankoopprijs fel verhoogt. Bij Nieuwenhoven is het gebouw zelfs een heus kasteel met vele bijgebouwen. Dit vergroot de mogelijkheden, maar legt ook een zware financiële druk en last op het project die voor mij heel duidelijk voelbaar was. Een project zoals een familiedomein dorp vraagt dit niet. Want tenslotte willen de bewoners allemaal zelf een low-impact woning bouwen. Een klein gebouw of hoeve als gemeenschapshuis is voldoende en zal de aankoopprijs ook schappelijk en betaalbaar houden.
- Wat is het goede evenwicht tussen het gemeenschappelijk leven (dorpsleven, verbinding op hartsniveau, gemeenschappelijke taken) en het eigen familiedomein vorm geven en leven schenken. Dit zal wellicht duidelijk worden in de praktijk. Ik vraag me af hoe de Russische levensdorpen dit regelen.
- Een ecodorp of leefgemeenschap vormgeven en opstarten is een levenswerk en vergt een enorme en jarenlange (persoonlijke en gemeenschappelijke) input aan energie, tijd, werk en geld. Dit valt echt niet te onderschatten. Niettemin blijft het ook belangrijk een evenwicht te zoeken tussen werk en ontspanning.
- Zonder vreugde, gelach en humor is het onmogelijk een gelukkige gemeenschap te creëren. Dit is voor mij telkens de echte graadmeter bij de evaluatie van een ecodorp bezoek. Hoeveel liefde en vreugde is voelbaar en merkbaar? Deze cruciale sleutel ontbreekt heel vaak en is nochtans een hoofdpeiler bij de co-creatie van een nieuwe Aarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten