Lorien

Dag 1 - Woensdag 8/7/9 - Lorien

Rijk zijn wil zeggen dat je niets nodig hebt

Rustig tuffend langs de snelweg, genietend van het heerlijke vakantiegevoel dat langzaam maar zeker sterker wordt, kom ik rond 18 uur aan in Poncelle (Luxemburg), het piepkleine dorpje waar het co-housing project Lorien een plekje gevonden heeft. Een klein groepje pioniers (vier volwassenen en twee kinderen) bewonen een stuk grond van 1,4 hectare waarop tal van onafgewerkte gebouwen staan. Oorspronkelijk was de bedoeling hier serviceflats voor bejaarden neer te poten, maar dit vorige project is afgesprongen. Stevige fundamenten en betonnen ruwbouw herinneren nog aan deze plannen en wachten nu op nieuwe bewoners om verder afgewerkt te worden. Er is plaats voor 10 tot 15 woonunits met eigen tuin en variërend in grootte, ideaal als vakantieverblijf of permanente woonst. Op het domein is ook voldoende ruimte voor gemeenschappelijke lokalen en de aanleg van een grote moestuin. Al met al een project met vele mogelijkheden en de bewoners koesteren mooie plannen en dromen.

Een positief aspect is alvast de ruwbouw die reeds aanwezig is en dus een pak werk uitspaart. Nadeel is dat je minder keuzevrijheid qua woning hebt. Ondertussen bouwen de huidige bewoners rustig verder aan hun individuele woning. Er is heel wat werk te verzetten en de pioniersgroep zoekt nog nieuwe mensen om in het project te stappen en woonunits op te knappen. De bedoeling is een vereniging van mede-eigenaars op te richten zodat iedere deelnemer eigenaar kan worden van een woonunit. Zowel vaste en tijdelijke bewoners als vakantiegangers zijn welkom en kunnen helpen om Lorien vorm te geven en te laten uitgroeien tot een bloeiende co-housing gemeenschap in het hartje van de Ardennen.

Ieder mens heeft vele (vaak nog verborgen of niet-ontwikkelde) vermogens en talenten. Een concrete vraag komt in mij op terwijl ik een rondleiding krijg op Lorien van medebewoner Dirk. Welke talenten, kennis en kundigheid komen van pas bij het concretiseren van een leefgemeenschap. Op de Rivendell website staan reeds de verschillende werkgebieden beschreven, maar hier zie ik de praktische uitwerking. En er is altijd een verschil tussen theorie en praktijk. Dirk is een handige man die alles zelf doet en zowel met hout en metaal uit de voeten kan. Komt goed van pas als je zelf je huis wil bouwen en afwerken.

Ook een grote bus heeft hij omgebouwd tot een prachtige woonwagen. Die deed dan dienst als onderkomen tijdens de renovatie van zijn woning en wordt nu nog altijd gebruikt, soms ook om te reizen. Een yurt, caravan, camper of kermiswagen zijn ideale (tijdelijke) woonplaatsen als er op het terrein geen bestaande (en instapklare) gebouwen staan. Het stelt je in staat al op het terrein te wonen en alvast geleidelijk te beginnen aan de definitieve woning en tuin, terwijl je toch privacy en minimaal comfort geniet (zijnde energie, water, slaapplek, en op Lorien zelfs internet in de caravans). Hoe dan ook, we kunnen vier belangrijke creatiegebieden onderscheiden waar technische en praktische kennis onontbeerlijk zijn bij het creëren van een ecodorpje: huisvesting, planten, voorzieningen en accommodatie.

• Huisvesting: afhankelijk van de keuze van woning verschillen de noodzakelijke technische vaardigheden maar enige kennis van elektriciteit, sanitair, houtbewerking, leembouw, isolatie, natuurmaterialen en dergelijke zijn essentieel.
• Planten: teelt- en oogstkennis van zaden en planten; zowel groenten, fruit, bomen, kruiden en bloemen; zowel eetbaarheid, toepassingen als bereidingen.
• Voorzieningen: allerhande duurzame en autonomie brengende voorzieningen in de woning zoals (zon)energie, wateropvang en distributie, zuivering en afvalbeheer, composttoilet,….
• Accommodatie: naast de gemeenschappelijke gebouwen en lokalen kunnen we denken aan verbindingswegen, waterplas, amfitheater, werkplaats, gastenverblijf, school, feestzaal, zweethut,…

Een grotere leefgemeenschap kan wellicht grotendeels zelf al deze werkgebieden invullen. Bij kleinere groepen kan het langer duren door gebrek aan kennis en werkkracht. Vele gemeenschappen werken dan ook met vrijwilligers om de vele plannen en taken uit te voeren. Maar na mijn eerste bezoekje aan opstartende gemeenschap Lorien besef ik dat een project als dit of zoals Rivendell een jarenlange investering van geld, mensen, energie en inzet zal vergen. Helemaal niet erg, want je bent op een mooie plek samen met je vrienden je droom vorm aan het geven. Het vraagt wel een andere instelling, een andere levensvisie. Het doel is minder belangrijk dan de weg en de ervaringen er naar toe.

Er zijn verschillende manieren om een leefgemeenschap op te starten, elk met hun eigen voor- en nadelen. De kernleden van Lorien kochten vrij snel een domein en begonnen nadien met diepgaande gesprekken om de visie, structuur, afspraken en richtlijnen op te stellen. Dit leidde tot soms heftige woordenwisselingen, verschil in visie en het afhaken van mensen. Het voordeel is wel dat je als groep en individu dadelijk in de praktijk wordt geworpen en diepgaande processen doorloopt, waar je ook als (overblijvende) groep sterker uit kunt komen. Rivendell pakt het enigszins anders aan. Eerst visie en theorie op punt stellen, dan de juiste mensen en het nodige geld aantrekken en tenslotte de speurtocht en aankoop van het terrein. Zo, en nu op naar de Vogezen en nieuwe ecologische avonturen. Maar eerst nog een liedje.

De waterman dimensie transformeert Aarde en mensheid al sinds de hippietijd.
(welkom bewustwording, broeder/zusterschap, samenwerking, liefde, vrede, connectie met spirit,...)