Vrije zielen in de Lot

De Tai Chi Zome op domein 'La Maison dans le Bois'

How many dreams, great ideas and amazing things never happen,
because we are tought to be secure instead of adventurous.

Vrijheid is wat mij drijft en voortstuwt op het pad. Alles kunnen loslaten wat mij belemmert om volledig mezelf te zijn. Het vraagt soms het nemen van grote beslissingen; het verbranden van oude bruggen; het loslaten van dingen, mensen en geloofssystemen; het onderzoeken van de eigen, dagelijkse gedachten; nieuwe inzichten en paradigma's toelaten; verlangens en dromen als hoofdthema en richtsnoer nemen voor deze korte maar boeiende reis op Aarde,...

Maar een beslissing nemen, brengt altijd kracht, heb ik al gemerkt. Een deur sluiten, opent altijd nieuwe ramen met zicht op een glorieuze toekomst. Dingen en mensen loslaten, maakt altijd ruimte vrij voor nieuwe ervaringen. En daar gaat het toch uiteindelijk om. Life is not about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain.

Beslissingen zoals mijn huurhuis opzeggen en als nomade in een camper wonen. Dit brengt mij naast het ervaren van een heerlijke vorm van vrijheid en vele nieuwe en boeiende contacten, ook meer eigen verantwoordelijkheid voor de keuzes die ik dagelijks maak en de richting waarin ik mijn leven wens te sturen. Je komt vanzelf in je kracht als je niet langer afhankelijk bent van het systeem, van carrière, werk, verplichtingen,...Het vraagt wel een tijd van aanpassing. Eerst voel je je wat onwennig en verloren met de nieuw verworven vrijheid. Later wil je niets anders meer en besef je dat je nooit meer terug kunt naar een slavenbestaan van 9 tot 5 in een stress en angst maatschappij.
Beslissingen zoals een nieuw leven in Frankrijk beginnen waardoor ik minder vaak bij mijn 3 kinderen en mijn 4 kleinkinderen kan zijn. Een pijnlijke keuze op dit moment, dat is zeker, maar de droom en het verlangen om een familiedomein te creëren en die nieuwe wereld mee te helpen vormgeven, is sterker en zal uiteindelijk ook ooit mijn nageslacht ten goede komen, wanneer ze bvb. vaak op bezoek komen of eventueel beslissen om mee te doen en aan te sluiten. Je weet maar nooit.

Overal om mij heen zie ik mensen de geldmatrix en het media circus loslaten en de weg naar soevereiniteit en vrijheid nemen. Deze tendens zal in de toekomst alleen nog maar toenemen. De verouderde, feodale wetten en regeltjes (zoals de bouw- en woonwetten) die nu veel creatieve oplossingen in de weg zitten, zullen noodgedwongen verdwijnen wanneer steeds meer mensen de beperkende invloed en zinloosheid ervan zullen begrijpen en zich er niks meer van aantrekken. Wetten en reglementen dienen eigenlijk maar 1 doel: gehoorzaamheid, volgzaamheid. De elite aan de top van de piramide wil een wereld vol controleerbare werkslaven die vanaf de kindertijd gehersenspoeld worden om te geloven dat angst en schaarste normaal zijn en dat geweld en geld de enige middelen zijn om alles te controleren en te organiseren. Welnu, leven in angst en schaarste, of met oorlog en geweld, is helemaal niet normaal. Het is waanzin en compleet overbodig. Er is liefde en overvloed, eenmaal je de mindcontrol loslaat. Er komen steeds meer wetten en reglementen bij, zodanig veel zelfs dat vroeg of laat iedereen wel een overtreding moet begaan. Dit is een opgezet spel om wederom angst te zaaien en meer controle mogelijkheden te verkrijgen.

Link naar bijhorend artikel

Geld is het hoofdmiddel wat de elite gebruikt om via de verdeel en heers tactiek de wereld te controleren, te manipuleren en te bepalen (rijk versus arm). Zonder geld kun je geen huis bouwen of zelfs geen huurhuisje betrekken of een lapje grond bewonen. Wie door omstandigheden onvoldoende geld bezit of wie uit eigen keuze en verlangen een yurt op een stuk grond plaatst, die is strafbaar (in Vlaanderen) en wordt weggejaagd. Wie genoeg geld bezit (en de juiste connecties), kan zonder problemen een dikke villa neerpoten in natuurgebied. Maar wie een duurzaam en zelfvoorzienend leven wil opbouwen en ondertussen op die plek de biodiversiteit verhoogt en de lokale economie ondersteunt, die wordt gestraft, want wonen in een yurt op agrarische grond, dat is een misdaad.

Is het niet zo dat de Aarde aan iedereen toebehoort? Is het niet zo dat iedereen het geboorterecht heeft om hier op deze mooie planeet zijn eigen, unieke weg te gaan en geluk te vinden voor zichzelf en zijn gezin? Dat maakt de wereld net zo kleurrijk en divers. Hoe lang nog spelen wij hun misdadige, corrupte spel? Welnu, steeds meer moedige zielen spelen niet meer mee! Hieronder hun verhaal.

Eerst nog even dit. De berichtjes op deze blog beschrijven vaak de avonturen van pioniers die streven naar een leven in eenvoud en zelfvoorziening en dicht bij de natuur. Dat betekent uiteraard niet dat de mensen die verkiezen om in de stad te blijven wonen, helemaal 'verkeerd' bezig zijn. Er zijn overal fantastische initiatieven en duurzame projecten gaande (gelukkig maar), zowel in de grootstad als op het platteland. Steeds meer steden worden trouwens transitiestad (ook mijn eigen geboortestad Kortrijk) en kiezen bewust voor hernieuwbare energie, lokale productie, volkstuinen, bio en vegetarisch voedsel, autovrije wijken, enz. Voel zelf waar je gelukkig bent en jouw droom kan manifesteren (stad, dorp of vrije natuur).
 

Your life is a storybook, written on the pages of the universe.
Would a reader want to keep turning the pages of your story?

Wifi straling zichtbaar gemaakt
volledig artikel hier

Langer dan een maand in Vlaanderen doorbrengen, valt mij steeds moeilijker. Er zijn vele redenen maar de 2 belangrijkste zijn de immense luchtvervuiling en de vele stralingsmasten (wifi, G3, G4,...). Deze elektromagnetische en fysieke vervuiling (ultrafijn stof) veroorzaken na enkele weken verblijf in Vlaanderen allerlei aandoeningen zoals vermoeidheid, slapeloosheid, hartkloppingen, griep verschijnselen, storende en negatieve gedachten,...Na 2 dagen in de ongerepte Franse bossen verdwijnen al die kwaaltjes als sneeuw voor de zon.

De weg naar het zuiden is altijd een beetje een avontuur. Vlak na Lille staat een wagen op de pechstrook en een man die met wilde gebaren de voorbij komende auto's probeert te laten stoppen. Ik zet mij even aan de kant in de veronderstelling dat hij hulp nodig heeft. Maar hij blijkt een ordinaire oplichter die (nep) gouden ringen probeert te verkopen om zijn (zogezegd) zieke kinderen van medicijnen te voorzien. Zijn vingers hangen vol met die gouden ringen en aan de luxe auto te zien is hij veel rijker dan ikzelf. Kwaad sla ik het portier dicht en vervolg mijn weg. De volgende dag rij ik mijn achterlicht aan diggelen tegen een brandweerkraan die uit de grond steekt. Met rode plakband herstel ik voorlopig het licht zodat het minder opvalt. Dit wordt toch even zoeken naar een passend tweedehands achterlicht bij garages en afbraakfirma's, want nieuwe onderdelen voor mijn Nissan uit 1996 zijn moeilijk te vinden. En in de late namiddag rij ik op de smalle boerenwegen rond Saint Céré en kom terecht in een autorally. Ik had de waarschuwingsborden wel gezien maar ze stonden aan de zijkant van de weg en ik dacht dat de rally al voorbij was. Niet dus. Een bezorgde seingeefster maant mij dringend aan om terug te keren want de rallywagens kunnen ieder moment met grote snelheid uit de bocht komen aanscheuren. Maar de weg is te smal om mijn lange camper te draaien, dus rij ik 1 kilometer achteruit, links en rechts kijkend in de zijspiegels in de hoop tijdig uit de gevarenzone te zijn, wat net lukt. 

Idyllische hoekjes op 'La Maison dans le Bois'

Na twee dagen rijden kom ik aan in het groene en mooie departement Lot waar ik vrienden bezoek die al jaren in Frankrijk wonen en nu op het punt staan een eigen terrein te kopen. Ze vonden een prachtig (en goedkoop) domein, verscholen tussen heuvels en bossen, waarop een vijftal vervallen en erg vervuilde gebouwen staan. Rond de huisjes en schuren ligt 6 hectare grond met tal van volwassen fruit- en notenbomen, maar ook danig overwoekerd door bramen en uit de kluiten gewassen struiken. Het panorama van 180° over de groene heuvels en vlaktes van de Lot is wel adembenemend. Wellicht honderden kilometers ver kun je kijken en overal zie je groene valleien en gele akkers doorspekt met een lappendeken van wouden, bossen, rivieren en piepkleine dorpjes. Nergens gsm masten, pylonen, industrieterreinen, snelwegen, fabrieken,...maar overal levende natuur. Het is een mooie plek waar erg veel werk is (alle gebouwen vragen renovatie en herstel en de tuinen dienen grondig opgekuist) maar de mogelijkheden om hier een zelfvoorzienend familiedomein te creëren of zelfs een leefgemeenschap te laten ontstaan, zijn zeker aanwezig. Gezien mijn vrienden al vele jaren in een Mongoolse yurt wonen en ze dat ook op het nieuwe terrein willen blijven doen, is het herstel der gebouwen als woonhuis minder prioritair. Een groot project als dit is trouwens sowieso een levenswerk of zelfs een meer generatie project en vraagt ook om meerdere deelnemers. De aankoop procedure verloopt evenwel moeilijk en langzaam. Niet enkel omdat de Franse papiermolen erg traag werkt, maar ook omdat het terrein (van 12 ha) aangekocht wordt in samenspraak met 2 boeren die dan de helft als graasweide voor hun dieren zullen houden. Hoewel de aankoop nog niet rond is, toch zijn ze al begonnen met de bramen te maaien en een eerste groentetuin op te starten op het terrein. 

Een yurt in vervallen staat

Gedurende mijn tweedaags verblijf bij hen bezoeken we 3 boeiende en inspirerende projecten.
Een hippie kocht vele jaren geleden enkele hectare bosrijk en heuvelachtig gebied en heeft er ondertussen een prachtige en krachtige plek gecreëerd (La Maison dans le Bois). Er staat een mooi groot huis vol verdiepingen, patio's, verborgen hoekjes, ronde vormen, keramiek, leemwerk, houtsculpturen, gezellige hoekjes, en overal planten. Echt prachtig en waaauw, hier wil ik wonen! Wat hoger op het terrein staat nog een schitterende en met leem afgewerkte zome die onder meer dienst doet als meditatie en tai chi ruimte, want de man is ook tai chi leraar en geo-bioloog (zie foto boven dit bericht). Een zome is een dome (een koepelvormig huis) met ruitvormige constructiepanelen (in plaats van driehoekige). De tuinen rond de gebouwen liggen weliswaar voor een stuk op hellend terrein (zoals overal hier) maar bevatten vele idyllische tafereeltjes en elfenplekjes. Samen met Peter breek ik hier een yurt af die dringend nood heeft aan herstelling. Een ontspannen (en leerrijk) klusje in de aangename namiddagzon en op een magische krachtplek. Ja, het leven kan mooi zijn. Het zijn net de eenvoudige dingen die geluk in zich dragen. 

Groenten op een hugelkultur bed

Een tweede bezoek is aan een kleine leefgemeenschap in de buurt (Le Bois Farge) waar we iemand oppikken om dan samen naar een bijzondere plek nabij Tulle te rijden, zo'n anderhalf uur verder. De leefgemeenschap bestaat momenteel uit vier mensen die een stuk grond met gebouwen aankochten en de renovatie gestart zijn. Eén der bewoners is permacultuur ontwerper en creëerde de groentetuinen voor de gemeenschap. Daarnaast geeft hij ook cursussen en stages en hij bevestigt mijn ervaring dat de belangstelling voor permacultuur overal explosief aan het groeien is en steeds meer mensen inspireert. Een erg hoopvolle ontwikkeling. Nog slechts enkele jaren geduld en vrijwel iedereen zal op de hoogte zijn van de permacultuur technieken en inzichten en velen zullen die ook beginnen toepassen. Dankjewel YouTube, Facebook, Twitter, Google,...Dankzij internet is een immense bibliotheek en videotheek aan boeiende, bevrijdende, occulte en transformerende informatie nu zomaar en met een muisklik beschikbaar voor iedereen. Wonderlijk. Uniek in de geschiedenis. Wat een kans tot bevrijding. Even een analogie. Begin jaren zestig van vorige eeuw had vrijwel niemand in het Westen al gehoord van yoga, meditatie, karma, reïncarnatie. Maar ondertussen zijn deze begrippen gemeengoed geworden en vele mensen beoefenen nu zelf dagelijks meditatie en yoga. Zo zal ook permacultuur doorbreken en weldra gemeengoed worden...en dat zal de wereld heel snel transformeren naar een groene planeet van eeuwige, duurzame overvloed.

Groentetuin in terrassen op 'Le Bois Farge'

Een andere bewoner maakt biodiesel om de wagens van de gemeenschap (quasi gratis) te laten rijden. Men verzamelt afgedankte frituurolie bij de restaurantjes uit de buurt en filtert die grondig (drie maal doorheen steeds fijnere mazen). Daarna is de olie perfect bruikbaar als brandstof  voor (oudere) dieselwagens. Bij de moderne dieselwagens zit er vaak teveel elektronica in en rond de motor en werkt de frituurolie minder goed. Afhankelijk van het type wagen kun je dan rijden op 100% frituurolie of op een aangelengde versie (20% diesel en 80% frituurolie). De olie is gratis af te halen want de restaurant eigenaars zijn maar wat blij om er er vanaf te raken gezien ze anders dienen te betalen om de olie bij het containerpark te storten. Het is ook perfect legaal (in Frankrijk) om op frituurolie te rijden. Er komen geen belastingen bij want het gaat om recyclage olie. Enkel bij gebruik van verse plantaardige olie (koolzaad bvb.) komen er in principe taksen bij. Maar die bio-brandstof is bijna even duur als diesel en dus niet interessant (tenzij je zelf koolzaad zou telen en er olie van persen). Een jong koppeltje die op de gemeenschap woont, is ondertussen bezig met de bouw van hun ovalen droomhuisje. Het wordt een combinatie van stro, leem en hout. Het huisje komt op agrarische grond en er is ook helemaal geen bouwvergunning, dus volgens de strikte wet is het allemaal illegaal, maar niemand trekt zich daar iets van aan. 

Dit is echt een trend die ik overal en steeds meer zie. Mensen zijn het beu om de feodale wetten en beperkende reglementen te volgen. En steeds meer burgemeesters laten dit ook oogluikend toe. Zolang er geen klachten komen van buren, jagers of andere jaloerse ego's, is de burgemeester vrij om op welke manier dan ook zijn of haar dorp van groei en bloei te voorzien. Mensen die zich komen settlen in de arme, leeglopende dorpjes en nieuw leven in de gemeenschap brengen, zijn altijd welkom, vooral als ze ook kinderen meebrengen.

Failure is not failure.

Failure is courage, learning and resilience – the recipe for success.

Een kachel gemaakt uit 2 gerecycleerde gasflessen

Op de drie projecten die ik vandaag bezoek staan talrijke 'illegale' huizen en bouwwerken. Mensen kopen (goedkopere) agrarische grond en beginnen gewoon hun droom neer te zetten, vaak zonder toestemmingen of vergunningen te vragen. En het lukt hen nog ook, dat zie ik nu overal gebeuren op het Franse platteland. (Eigenlijk is het niet zo plat hoor, eenmaal onder Limoges is het hele zuiden een lappendeken van groene heuvels, bergen, diepe valleien, uitgestrekte bossen, vele meren, heldere rivieren, authentieke dorpjes,...). Maar wat zich zal voordoen wanneer steeds meer mensen deze piste volgen, is het feit dat de wetten en regeltjes noodgedwongen zullen aangepast worden aan de noden en verlangens der mensen. Tenslotte heeft iedereen het geboorterecht om geluk te vinden en iedereen verdient de kans om voor zichzelf en zijn gezin te zorgen door in de drie basisbehoeften te voorzien: een eigen stuk grond en een huisje, gezonde voeding en zuiver drinkwater. Wij, het volk, hebben de macht. Wij kiezen de toekomst. Wij creëren onze realiteit samen. Niet langer beslissen en bepalen de ambtenaren en de elite over de manier waarop wij wensen te wonen, te werken, te bouwen en verkiezen samen te leven, maar de mensen zelf nemen hun soevereiniteit en kracht terug en creëren hun dromen zonder echt rekening te houden met al die dwaze bevelen uit de matrix.

Lees Larken Rose en Jeremy Locke als je echt wilt weten hoe politici, regeringen, autoriteiten en wetgeving onze vrijheid en vooruitgang doelbewust blokkeren en enkel dienen om de wereld te verdelen in (een grote groep) gehoorzame en slapende slaven en (enkele) megarijke meesters. Deze 2 boeken brengen de lezer snel dichter bij echte vrijheid en soevereiniteit en zijn complete aanraders. Gaan stemmen, petities tekenen, stakingen organiseren, betogen, wachten tot politici echte oplossingen aanbrengen, wachten op wat dan ook,.... het heeft allemaal weinig zin. Het enige wat van tel is en echt invloed heeft, is zelf daadwerkelijk anders beginnen denken, anders beginnen leven en vooral beginnen doen. Actie, actie, actie! Niet langer wachten maar beginnen. Je leeft je droom of je leeft hem niet. Er is geen compromis mogelijk.

Met de eerste Rivendell groep hadden we ooit een afspraak weten te bemachtigen op het kabinet van de minister, waar we het ecodorp project voorstelden met de vraag om de wetgeving aan te passen zodat familiedomein bewoning op agrarische grond mogelijk werd. De minister vond ons project prachtig en zag ook de vele voordelen en positieve impact op milieu en maatschappij, maar....haar antwoord was ronduit nee, want 'we kunnen toch zomaar de wet niet veranderen', zelfs indien dit een land en haar bewoners ten goede komt. Ik bedoel maar, waarom wachten op politici?  

Illegale chalet in het bos

Ik geef nog een voorbeeld. Begin dit jaar bezoek ik een uitgeweken Engelsman die 10 jaar geleden naar Frankrijk emigreerde. Hij zocht een terrein om zich te vestigen en vroeg aan de toog van een café langs zijn neus weg of er iemand een stuk grond te koop weet. En inderdaad, er is 'toevallig' een man in het café die een stuk landbouwgrond verkoopt. Een prachtige plek trouwens, omringd door wouden en oude bomen met een riviertje wat er langs loopt en bovenal tal van mooie en vlakke stukken, ideaal om te tuinieren. De man besluit om het domein te kopen en begint er dadelijk met de bouw van een houten chalet (zonder vergunning én op landbouwgrond). Wanneer zijn huis klaar is, nodigt hij de burgemeester uit om te komen kijken naar zijn chalet. Wel, zegt de burgemeester, het mag niet van de wet, maar gezien het huis er nu toch al staat, laat het dan ook maar staan. Bedenk dat indien de man eerst naar de gemeente was gestapt om vooraf bouw- en woontoestemming te vragen (voor een illegaal gebouw), dan zou dit gegarandeerd zijn geweigerd. Maar door de autoriteiten (die in veel gevallen ook maar gewone mensen zijn) voor voldongen feiten te plaatsen, is de kans dat je er ook mee wegkomt, heel reëel. Let wel, dit verhaal zal (momenteel) nog niet overal lukken (en zeker niet in Vlaanderen of Nederland). Een openminded, menselijke en ecologische burgemeester (waar je vriendschap mee sluit) is essentieel en je zoekt ook best een wat afgelegen terrein zodat er weinig kans is op klachten van jaloerse en zure buren.

Allerlei bouwwerken op het terrein van François

Maar goed, terug naar de uitstap richting Tulle. Met 3 wagens vol leuke en lieve mensen rijden we naar een prachtig domein van een excentrieke en lieve man (François). De man zelf is er helaas niet (hij zorgt momenteel voor schapen op een ander terrein en komt pas morgenavond terug). Maar we krijgen een welgemeende toestemming om zijn terrein op eigen houtje te verkennen. Het is een heuvelachtig en bosrijk gebied, enkele hectare groot en omringd door akkers en bossen. Overal zijn kleine groentetuintjes opgestart en verspreid op het terrein staan vele zelfgebouwde constructies en huisjes. Ze zijn allemaal opgetrokken uit recyclage materialen en ze staan er allemaal illegaal. Zijn eerste lemen huisje is ondertussen half ingestort, en een ander huisje is ooit afgebrand (door vuurglinsters die uit de schoorsteen op het strodak vielen). Maar de man bouwt rustig verder en door veel huisjes te bouwen en te experimenteren, lukt het hem ook steeds beter (want het is net door fouten te maken dat we bijleren). Zijn laatste constructie is de  mooiste, een combinatie van leem, hout, glas en stro, met mooie sculpturen, speelse details en zacht, wit zand op de grond als vloer. Ja, het lijkt alsof je op het strand zit, maar dan in je eigen huis. De tuinen zijn wild en divers, overal zie ik eetbare planten, moestuintjes, geurende bloemen, kleine poelen en vijvers, bamboebosjes, bospaadjes, een boomhut, lianen om aan te slingeren, schommels,...Volgens mijn vrienden is het een erg speelse man met veel fantasie en creativiteit, die zijn kinderhart altijd wist te behouden. Hij leeft zonder geld en elektriciteit en bezit ook geen auto, maar doet alles met de fiets, wat niet evident is op het Franse platteland vanwege de grote afstanden en de vele flinke heuvels en bergen overal. Wederom een erg mooie en inspirerende plek.   

Our culture tries to convince us that we're not able to figure out our own solutions.
But we can.

Een ander roundhouse bij François

Wat is het boeiend om al deze ontwikkelingen op de voet te kunnen volgen. Een ongelofelijk proces is aan de gang. Steeds meer mensen worden wakker, stappen uit het systeem en nemen afscheid van een onbevredigend en stressvol slavenbestaan wat gedicteerd en gestuurd wordt door een handvol gekke elite families. Deze vrije zielen negeren de beperkende wetten en volgen de autoriteit in hun hart. Ze steunen niet langer de doemscenario's die de machthebbers ons voorspiegelen maar kiezen bewust een andere realiteit en een betere toekomst. Ze luisteren niet langer naar de leugenmedia (zet die tv nu toch eens uit), maar zoeken zelf naar waarheid en bevrijdende informatie.
 

The world is a dangerous place to live,
not because of the people who are evil,
but because of the people who don't do anything about it.

Het ingestorte leemhuisje bij François

Wijd en zijd in de groene en bosrijke Franse regio's kopen, krijgen of kraken mensen (landbouw) terreinen en beginnen daar een nieuw en eenvoudig leven terwijl ze rustig streven naar zelfvoorziening en ook volop gaan samenwerken met dichte en verderaf wonende buren die dezelfde dromen koesteren. Elk heeft op die manier een eigen familiedomein en door de interactie met de anderen ontstaat op organische wijze een heuse gemeenschap in die regio. Dus geen ecodorp in de klassieke zin van het woord waarbij iedereen samenwoont op hetzelfde terrein, maar wel een gemeenschappelijke droom (vrijheid, vrede, autonomie, liefde, eenheid, matriarchaat, permacultuur, educatie, uitwisseling, creativiteit, bewustwording, natuurwetten, vreugde, duurzaamheid, humor, feesten,...) die zich manifesteert doordat de afzonderlijke individuen en families zich verbonden voelen en samen werken met elkaar om zowel hun eigen droom te helpen manifesteren als tegelijkertijd een paradijs op Aarde te brengen. Deze samenwerking uit zich op vele manieren. Er zijn natuurlijk de gezamenlijke chantiers (werkdagen) waar vrienden en buren komen meehelpen met allerlei klusjes op het terrein van anderen (en vice versa).

Maar wat dan ook ontstaat is het volgende. Ieder mens bezit een onuitputtelijke bron van gaven en talenten, vaardigheden en skills, passies en kennis, kracht en inspiratie. En het zijn net deze dingen die nu gedeeld worden met elkaar. Prachtig om te zien hoe mensen openbloeien en hun eigen talenten en verlangens ontdekken, ontwikkelen en delen. Zo gaan permacultuur ontwerpers op bezoek bij leembouwers, imkers, plantenkenners, kunstenaars,...en wisselen kennis en hulp uit. Of muzikanten komen met plezier spelen op je verjaardagsfeest. Of als je zelf een strobalenhuis wilt bouwen dan komt er hulp van mensen met ervaring die jou zomaar met raad en daad bijstaan. In ruil ga je ook helpen bij hen, door jouw specifieke talenten, kennis en kracht te delen. Het is allemaal zo eenvoudig. Mensen zijn gemaakt om elkaar te helpen. Ons hart is een generator van liefde en taking care. En geld komt er nooit aan te pas. Als je de hypnotiserende trance matrix even verlaat en je voor een keertje jezelf onderdompelt in de rust van de natuur, de warmte van vriendschap en de diepe onverstoorbare vrede in jezelf, dan besef je dit nog meer.   

Tell me, what is it you plan to do,
with your one wild and precious life.

Het meest recente huisje bij François

Ook het volgende gebeurt. Hoewel steeds meer mensen gelijkaardige dromen koesteren (namelijk een eenvoudig, ecologisch en onafhankelijk leven in harmonie met de natuur, in samenzijn met vrienden en in balans met zichzelf), toch blijven velen aarzelen en durven de stap niet zetten. Ze houden liever vast aan hun bestaande leventje hoewel ze ongelukkig zijn en diep vanbinnen eigenlijk iets anders willen. Ze kiezen liever de (valse) zekerheid van een gekend bestaan in een vertrouwd systeem in plaats van het avontuur aan te gaan en fantastische ervaringen te beleven. Allerlei angsten, beperkende gedachten, obstakels, verouderde referentiekaders en verkeerde geloofsovertuigingen beletten de creatie van hun droom en belemmeren hen in de beleving van een leven vol creativiteit en voldoening.

Ze zijn ook bang voor de reacties van anderen en stellen vragen als: wat als het mislukt, wat zal mijn familie denken, hoe kom ik aan geld, hoe begin ik eraan, hoe vind ik nieuwe vrienden en gelijkgestemden, hoe ontdek ik de juiste plek, hoe leer ik de skills die nodig zijn om zelfvoorzienend te worden,.... Of meer essentiële vragen als: wat wil ik nu echt met mijn leven aanvangen, wat is nu precies mijn hoogste verlangen of droom, welke talenten wil ik ontwikkelen, wat kom ik hier doen, wie ben ik, wat is de zin van dit alles,...

Mensen die deze drempels of vragen ervaren, hebben wellicht iets aan volgende tips. Vooreerst: de zin van het leven, dat ben je zelf. You're it! Jij Zelf bent degene waar je naar zoekt of waar je op wacht. Zoek niet langer buiten jou. Gebruik de kracht van de denkgeest (mind) om je toekomst te manifesteren. Elke gedachte die je denkt is scheppend en creëert jouw realiteit (law of attraction). Stop met angst en schaarste te denken, het is een neerwaartse spiraal die nergens toe leidt en alleen maar meer angst en schaarste in je leven brengt. Denk uitsluitend liefde en overvloed. Gedachten gevoed met gevoel worden magnetisch en trekken gelijkaardige gedachten en situaties aan, die dus op dezelfde frequentie vibreren. Liefde genereert steeds meer liefde.

Eén van de vele moestuintjes bij François

Op de eerste serie vragen, die eerder concreet over de creatie van een familiedomein (of een andere droom) gaan, zijn makkelijk antwoorden te vinden op bvb. de Rivendell website, deze reisblog en via google en allerlei workshops. De tweede serie vragen, die eerder filosofisch en spiritueel van aard zijn, vragen zelfstudie en zelfonderzoek. Bestudeer en onderzoek bvb. de inzichten en ideeën uit levende en inspirerende visies zoals de 'wet van aantrekking', 'positief denken' en 'natural law' en pas deze technieken ook bewust en dagelijks toe. Geloof me, de technieken werken! En dat is uiteindelijk ook het enige wat van tel is. Werkt het of werkt het niet. Het gaat om de boodschap en de inzichten en niet om wie ze verkondigt. Het gaat om wat ze teweegbrengen in jouw universum en realiteit wanneer je de inzichten toepast en integreert. En dat ervaar ik zelf als heel positief en bevrijdend op dit moment in mijn leven. Excellente leraars op dat vlak zijn (volgens mij) Louise Hay, John Kehoe, Abraham-Hicks, Bashar, Teal Swan, Bentinho Massaro, Mark Passio, Larken Rose, Michael Roads,... en vele anderen. Er zijn tal van YouTube filmpjes te bekijken. Wanneer je beperkende, negatieve of stressvolle gedachten ziet verschijnen in je bewustzijn, dan is The Work van Byron Katie een excellente techniek om ze te onderzoeken en los te laten. Stressvolle gedachten zijn gouden kansen om onderbewuste programma's te detecteren en transformeren. Deze technieken en inzichten brengen in korte tijd een nieuwe visie, een verruimend paradigma en hoger vibrerende denkbeelden in jouw bewustzijn waardoor je niet alleen een bevrijdende perceptie op wereld krijgt (je laat steeds meer angsten los), maar waardoor je ook steeds meer moed, kracht en inspiratie zult aanboren om de nodige stappen naar een nieuw leven te kunnen zetten. 

Elfenpoeltje bij François

En dan zijn er uiteraard ook de honderden pioniers die de stap naar vrijheid reeds genomen hebben en van wie heel veel te leren valt. Ga op bezoek bij zulke pioniers en prille projecten en laat je inspireren, aanvaard hun hulp en steun bij de emigratie en opbouw van een nieuw leven en deel jouw talenten met hen. Deze pioniers banen de weg voor mensen die nu nog overheerst en beperkt worden door allerlei angst en schaarste gedachten door hen te tonen dat werkelijk alles mogelijk is als je maar vertrouwen, focus, geduld, moed en dankbaarheid ontwikkelt (terwijl je ondertussen steeds meer afstand neemt van de mind control matrix). Zelfs zonder geld kun je al je dromen realiseren, ook dat bewijzen de vele pioniers en 'alternatieve' mensen die ik ontmoet en die vaak zonder geld op prachtige terreinen wonen en helemaal niets tekort hebben. Integendeel.

Verlaat het zinkend schip en breek het fundament onder de piramide.

Dit zijn 5 belangrijke tools die kunnen helpen om los te breken uit een onbevredigend leven en de weg naar vrijheid te gaan:
Skills - Creativiteit - Hulpbronnen - Inspiratie - Vrienden.

Allerlei lemen figuren in de huisje bij François

Iedereen bezit skills (talenten, kennis, wijsheid, vaardigheden en vakmanschap) die ingezet kunnen worden en een erg goede basis vormen voor een eenvoudig leven. Wees leergierig, maak kunstobjecten, leer een ambacht, schrijf over je passie, organiseer feestjes, verkoop je producten op de markt, bezoek een ecodorp, bouw een coboven, doe wat je graag doet en goed kunt,...Enkele van mijn eigen skills zijn bvb. permacultuur ontwerper, herborist, tuinier, schrijver, vegetarische kok (ook voor grote groepen), al 40 jaar lang DJ, coaching (van mensen die zelfvoorzienend en off-the-grid willen leven) en er zijn ook tal van kleinere dingen die ik kan delen (yoga, meditatie, astroloog, voedingsadvies,...). Met deze skills kun je makkelijk en overal een zelfvoorzienend leven opbouwen.
Ga creatief om met je leven, breek uit de sleur, beperk jezelf niet, zie de mogelijkheden en kansen die zich voortdurend aandienen, think out of the box, kleur buiten de lijnen, doe iets wat je nog nooit gedaan heb, probeer dingen uit. Elke dag is een nieuw begin.

Gebruik de hulpbronnen die je al hebt, zoals spaargeld (het is onbegrijpelijk hoeveel mensen nog steeds geld aan de misdadige banken blijven geven via een spaarboekje (het gaat om miljarden euro's), terwijl er zoveel prachtige projecten mee gestart kunnen worden), terreinen van familie of vrienden, een volkstuin, bezittingen die je kunt verkopen, zoek mogelijkheden om je talenten te verzilveren, lanceer een crowdfunding campagne, wees altijd bereid nieuwe dingen te leren en te groeien,...
Laat je inspireren door (positieve en constructieve) mensen, plaatsen, boeken, video's, films,...Wees integer en volg steeds je diepste verlangens en hoogste dromen. Paulo Coelho volgde tegen zijn zin een studierichting die hem opgedrongen werd door anderen, terwijl hij zelf eigenlijk boeken wilde schrijven. 'Van boeken schrijven, kun je niet van leven', vertelden ouders en maatschappij hem. Maar dat kon Paulo niets deren. Hij deed wat goed en juist voelde en werd toch schrijver, niettegenstaande die eerste jaren moeilijk en armoedig waren. Maar ondertussen is hij miljonair geworden, gewoon door te doen wat hij graag doet. Dus, follow your bliss. Volg je hart en luister naar je intuïtie.

En tenslotte zijn er de vrienden, gelijkgestemden en medestanders die allerlei hulp, steun en inspiratie bieden wanneer je een nieuwe richting inslaat. Sluit eerst vriendschap met jezelf, leer om onvoorwaardelijk van jezelf te houden. Bekritiseer jezelf nooit. Elke vorm van zelfkritiek is een doodsteek voor het spirituele en fysieke hart. Bezoedel je mind niet met angstgedachten en denkbeelden over tekort en schaarste. Zie alleen maar liefde, overvloed en eenheid (het is trouwens de waarheid, er is alleen maar liefde, overvloed en eenheid, al de rest is een tijdelijke illusie). Volg in vol vertrouwen de natuurlijke stroom van het leven. Wanneer je dan de allerbeste vriend bent geworden van jezelf, van je lichaam, van je mind...,wanneer je echte liefde voelt voor jezelf, dan zul je merken dat nieuwe vrienden, geliefden en gelijkgestemden zich ook spontaan zullen aandienen in jouw realiteit.   

In ieder huisje een leemoven/kachel bij François

Maar de eerste stap is om je huidig leven veel eenvoudiger te maken. Heb je echt 2 auto's, een onbetaalbaar huis, dure hotelvakanties en steeds maar weer de nieuwste gadgets en smartphones nodig? Veel mensen werken eigenlijk omdat ze een dure hypotheek of een huurhuis moeten betalen, en steeds maar nieuwe facturen in de bus krijgen en steeds allerlei stuff willen kopen (wellicht om een leegte in zichzelf op te vullen). En eenmaal de hypotheek afbetaald is en ze, na vele jaren zwoegen, eigenaar zijn van hun huis, dan kunnen velen er niet meer van genieten want ondertussen zijn ze oud en ziek geworden of lopen een burn-out en depressie op door een leven lang tegen hun zin te werken voor staat, bank en stuff. Ze werken niet zozeer omdat ze het graag doen en voldoening vinden in hun job, ze werken enkel om geld te verzamelen, bvb. om er voedsel mee te kopen. Maar wie zelf zijn voedsel teelt, spaart veel geld uit, hoeft dus ook minder in het systeem te werken en krijgt gezond voedsel op het bord. Drie vliegen in een klap. En laten we duidelijk zijn: geld is lucht, het is de grootste illusie op deze planeet en vrijwel iedereen trapt in die valkuil. Geld is een door de machtselite doelbewust ontworpen instrument om de mensheid in verdeeldheid, schaarste en angst te houden. Er is helemaal geen geld nodig om het leven op Aarde harmonieus te organiseren. Integendeel. Zie Ubuntu. Vroeger was één kostwinner per gezin meestal voldoende en de vrouw bleef dan thuis om voor kind en haard te zorgen. Tegenwoordig zijn zelfs 2 jobs niet langer voldoende om rond te komen. En omdat beide ouders uit werken gaan, is er ook meer geld nodig om de kinderopvang en extra verplaatsingen te betalen. Het is de omgekeerde wereld: hoe meer je werkt, hoe minder geld je overhoudt. En geloof me, de elite zal de levensduurte, de belastingen en de pensioenleeftijd steeds maar verhogen, zodat we blijven vastzitten aan hun systeem en er niet durven of kunnen aan ontsnappen. Merk op dat de meeste mensen net voldoende verdienen om rond te komen en de ratrace verder te zetten, maar niet voldoende om zichzelf vrij te kopen en wat ademruimte te hebben. Dit is doelbewust zo geregeld. En daarom zijn politici ook zo bang voor oplossingen als een gelijk en onvoorwaardelijk basisinkomen, want dat zou heel snel financiële vrijheid voor iedereen en creatieve oplossingen voor de gemeenschap brengen. En dat zou hen wellicht overbodig kunnen maken.

Nog een constructie bij François

De eerste stap is dus downgraden, consuminderen, onderzoeken hoe je minder afhankelijk van geld en van de matrix kan worden, beslissen om minder uren in het systeem te werken en meer tijd te spenderen aan wat je graag doet en goed kan. Sinds ik in mijn camper woon en geen huur noch facturen meer hoef te betalen, spaar ik heel veel geld en tijd uit. En straks, op mijn eigen familiedomein, zullen diverse groentetuinen en fruitbomen mij van gratis en gezond voedsel voorzien, jaar na jaar opnieuw. En wat ik kan, dat kan iedereen hoor,...mocht je dat wensen en kiezen.

En nu verder richting Sevely en de Katharenstreek via pittoreske binnenwegen rustig rijdend langs slaperige dorpjes en doorheen machtige wouden. Departement Lot is een prachtige regio met heel veel groen, want de helft van de Lot is een beschermd natuurpark (Parc Natural Regional des Causses du Quercy). Er zijn ook diepe valleien waar meanderende rivieren doorheen slingeren en daarnaast de bekende, mooie en erg toeristische dorpjes Rocamadour en St-Cirq-Lapopie. Voor de rest is de Lot een erg ruraal en dunbevolkt departement waar nog volop mogelijkheden zijn om ecologisch, eenvoudig en autonoom te leven. En er zijn al tal van duurzame initiatieven en projecten gaande, zodat aansluiting en hulp voldoende aanwezig zijn, mede dankzij de groene burgemeesters. 

Volgende keer: hoe vind je een gratis en voorlopig terrein en waarom dat een goede stap is.