11/03/2019

De Kracht der Dennen

De Siberische taiga waar Anastasia woont

The greatest wealth is health.

In de inspirerende boekenreeks 'De Rinkelende Dennen van Rusland' (Vladimir Megre) wordt vooral geschreven over de wonderlijke eigenschappen van de Siberische den (Pinus sibirica). Maar alle boomsoorten uit de dennenfamilie zijn waardevol en kennen (al duizenden jaren) vele toepassingen. In dit bericht volgt slechts een korte introductie en kennismaking want in feite kan men een dik boek schrijven over de boeiende wereld der dennen.De dennenfamilie (Pinaceae) behoort tot de familie van de coniferen (kegeldragers) of naaldbomen en bevat zo'n 200 soorten. Belangrijke geslachten bij de dennenfamilie zijn Zilverspar (Abies), Spar (Picea), Ceder (Cedrus), Den (Pinus) en Lariks (Larix). Ook de Cipres en Taxus soorten behoren tot de coniferen, maar niet tot de dennen. Binnen het geslacht Den zijn hier enkele bekende soorten die voorkomen in Europa:

°°° Douglasspar (Pseudotsuga menziesii) °°° Fijnspar (Picea abies) °°° Blauwe spar (Picea pungens) °°° Balsemzilverspar (Abies balsamea) °°° Alpenden (Pinus cembra) °°° Aleppoden (Pinus halepensis) °°° Bergden (Pinus mugo) °°° Zwarte den (Pinus nigra) °°° Weymouthden (Pinus strobus) °°° Zeeden (Pinus pinaster) °°° Parasolden (Pinus pinea) °°° Grove den (Pinus sylvestris) °°° Siberische den (Pinus sibirica) °°° Atlasceder (Cedrus atlantica)  °°° Libanonceder (Cedrus libani) °°° Himalayaceder (Cedrus deodara) °°° Europese lork (Larix decidua)  °°°

Jonge lentescheuten van den of spar zitten vol vitamine C
Er staan tal van eetbare bomen in bossen en parken en ook op het familiedomein. Met eetbaar bedoelen we niet enkel het fruit, de noten en de bessen van de bomen maar ook nog veel andere gedeelten zoals de bladeren, de bast, de zaden, de wortels, de jonge scheuten, het sap, de bloemen, de stuifmeelpollen. Enkele bekende namen zijn:

° Beuk (Fagus grandifolia): lekkere kleine nootjes, de jonge bladeren (eventueel gekookt), de gedroogde binnenbast als alternatief broodmeel
° Berk (Betula): de jonge blaadjes, het lentesap, de binnenbast, de schors (eventueel gekookt)
° Linde (Tilia): de jonge blaadjes, de bloemen (thee), het lentesap
° Esdoorn (Acer saccharum): het zoete sap, de binnenbast, de jonge blaadjes
° Moerbei (Morus): de jonge lente twijgjes
° Meidoorn (Crataegus): de jonge blaadjes, de bloemen
° Walnoot (Juglans) het zoete sap
° Eik (Quercus): eikelnootjes
° Populier (Populus): de binnenbast
° Sassafras (Sassafras): de jonge twijgjes en blaadjes, jonge wortels (thee)
° Rode iep (Ulmus rubra): de binnenbast
° Wilg (Salix): de binnenbast

En ook de bomen uit de Pinus familie (Dennen) hebben verschillende eetbare delen waarvan sommige krachtige, medicinale eigenschappen bezitten zoals de zaden het stuifmeel en het hars. Hieronder volgen enkele toepassingen in detail.

Binnenbast & bast

De binnenbast (rauw of gekookt) en het lentesap zijn rijk aan vitamine C en A en vele andere nutriënten. De schors of buitenbast is niet eetbaar. De binnenbast is het zachte, witte hout tussen de stam en de schors (men noemt het cambium).
Werkwijze: snij met een scherp mes 1 of 2 (verticale) repen van 2 cm breed uit een dikke, volwassen boom en verwijder dan de schors van het cambium. Zie er op toe dat je de boom niet teveel beschadigd zodat hij blijft leven. Snij nooit horizontaal rond de boom. In principe is dit 'survival' voedsel in geval van nood en kun je er dagen op leven. Men kan het rauw eten of even koken maar het lekkerst is om de binnenbast te bakken in olijfolie of boter met wat zout of kruiden. Wanneer je de binnenbast laat drogen, kun je die fijnmalen en gebruiken als meel om brood en koeken te bakken. De buitenbast wordt gebruikt als kleurstof (lichtbruin), als alternatief voor kurk, om meststof te maken, en als brandmateriaal (met weinig rook)

Naalden en jonge scheuten

Ook de jonge dennennaalden bevatten veel vitaminen, men kan ze 5 minuten kauwen en het sap opzuigen en dan uitspuwen. Of men kan er ook een lekkere (ontsmettende) thee van zetten. Verzamel wat dennennaalden, hak ze eventueel fijn, kook ze enkele minuten en giet het geelgroene vocht in een tas. De jonge lentescheuten (de frisgroene topjes aan de takken) kun je rauw of gekookt eten of er thee van trekken.

Dennenappels

Dan zijn er de bekende dennenappels, de vrouwelijke kegelvruchten met schubben waar ook de lekkere dennenzaadjes in zitten. De schubben van de jonge dennenappels kun je pellen, roosteren en eten, maar ook dit is echt survival voedsel in geval van nood. De droge en open appels zijn wel prima kampvuur materiaal.

Pijnboompitten

De vrouwelijke kegels en de zaden
De zaadjes zijn lekker van smaak maar soms erg klein en vooral aanwezig (in de vrouwelijke kegels) rond de periode september - oktober - december. Alle dennenbomen en dennenvariëteiten hebben eetbare zaadjes. Ze zitten onderaan elke schub. Onder meer de parasolden, de Alpenden, de zeeden en de Siberische den geven grotere zaden (tot wel 2 cm). Om ze te oogsten kun je de dennenappels verwarmen waardoor de schubben (sneller) uit elkaar gaan en de pitjes makkelijker te vinden zijn. Als je in het bos appels vind die al helemaal droog en open zijn dan kun je ze op een steen uitkloppen en de zaadjes verzamelen. De zaadjes zien eruit als de vleugel van een insect waaraan een bultje zit. Het bultje is het zaadje waarvan je dan nog het omhulsel moet afpellen. De zaden bevatten eiwitten, onverzadigde vetzuren, omega 6 vetzuur, vitamine E, vitamine B complex, fosfor, magnesium, calcium, ijzer, koper, mangaan, selenium, zink,..

Olie

Men kan 2 totaal verschillende oliën maken. Het meest bekend zijn wellicht de essentiële oliën die via droge destillatie uit de bladeren en twijgen van de dennen worden gehaald. Ze worden onder meer geroemd vanwege hun slijmoplossende, antiseptische, antivirale en bacteriedodende werking. Men kan deze krachtige oliën inhaleren, verstuiven, voor massage in een draagolie gebruiken of enkele druppels door het badwater mengen. Ze verspreiden een aangename, verfrissende, citroenachtige en typische bosgeur en zuiveren de lucht in huis. Hier vind je een lijst plus info over 16 naaldboom oliën. Je kunt thuis ook zelf essentiële olie destilleren via deze vrij eenvoudige methode. Je krijgt dan 2 eindproducten die je makkelijk van elkaar kunt scheiden (vanwege het gewichtsverschil): hydrolaat en olie.

De tweede soort olie verkrijgt men door de pijnboompitten mechanisch uit te persen en de voedzame olie op te vangen. De olie is licht verteerbaar, gezond en rijk aan vitaminen en mineralen en onmisbare spoorelementen. De hoofdbestanddelen zijn onverzadigde vetzuren (palmitinezuur, stearinezuur), meervoudig onverzadigde oleinevetzuren, gadolinezuren, linolzuren, linoleenzuren, 19 aminozuren, vitamine E, vitamine B1, B2, B3, B6, mangaan, koper, kalium, magnesium, zink, kobalt en ijzer. De lekkere olie is bedoeld voor koud gebruik in de keuken of uitwendig bij huidproblemen en wonden. Er bestaan eenvoudige handmolentjes om thuis zelf verse olie te persen uit pitten en zaden. Het verzamelen en oogsten van de dennenzaden is evenwel een tijdrovende bezigheid.

Stuifmeel

De mannelijke katjes
De mannelijke katjes zijn kleiner dan de vrouwelijke kegels (en zonder harde schubben), maar bevatten de heel voedzame en lekkere stuifmeelpollen. Wanneer je tijdens de late lente in een dennenbos wandelt, kun je soms gele wolken zien voorbijkomen of de bosgrond bedekt met het gele poeder van de pollen. Het hele ecosysteem wordt gevoed door de kracht van deze verstuivende substantie die zorgt voor groei en regeneratie. Pollen zijn als het ware het sperma van de den wat zorgt voor de bevruchting van de dennenappels (dennenbomen dragen zowel de vrouwelijke kegels als de mannelijke katjes en zijn dus tweeslachtig, bestuiving gebeurt door de wind).

De pollen kun je makkelijk zelf oogsten gedurende een drietal weken ergens tijdens de maanden maart, april of mei (het tijdstip verschilt afhankelijk van boomsoort, locatie en hoogte). Wie het geluk heeft om dicht bij een naaldbomen- of dennenbos te wonen, kan vooraf enkele geschikte plekken uitkiezen en dan op een zonnige, droge dag erop uit trekken om de katjes te verzamelen. Neem niet alles weg van dezelfde boom en dezelfde tak, laat een deel staan om de bevruchting te garanderen. Oogst de katjes door ze los te draaien en in een stevige papieren zak, draagmand of bokaal te verzamelen. Sommige zullen 'rijp' zijn (en poeder loslaten), andere nog niet, deze kun je thuis enkele dagen warm en droog leggen.

Eenmaal thuis kun je het stuifmeel uit de katjes halen. Daar zijn verschillende methodes voor. Stop de katjes bvb. in een bokaal en schud ermee, zo maak je al het stuifmeel (en wat kaf) los. Daarna kun je het door een zeef doen om het kaf van het stuifmeel te scheiden. Wie grotere hoeveelheden wil verzamelen, kan ook een eenvoudig raamwerk maken waar een fijnmazig gaas over gespannen wordt. Rol de katjes over het gaas en vang het poeder op onder het raamwerk op een dienblad of iets dergelijks.

Stuifmeel wolken in de lente
Het stuifmeelpoeder bewaart slechts enkele weken en wordt dan wat bitter en ranzig. Door het in te vriezen wordt het langer houdbaar. Men kan het fijne stuifmeelpoeder ook gebruiken in gebak, of mengen doorheen het broodmeel of een tinctuur maken (zie verder). Het dennen stuifmeel is een wonderlijk supervoedsel met tal van bijzondere werkingen en inhoudsstoffen. Het wordt al duizenden jaren gebruikt als voedsel en geneesmiddel, vooral in China , Korea en andere Oosterse landen.

Om te beginnen bevat het adaptogenen, namelijk (genees)middelen die de fysiologische processen in het menselijk lichaam in harmonie brengen. De belangrijkste nutriënten in het stuifmeel zijn de bio-identieke androgenen of mannelijke geslachtshormonen, en dat zijn plantaardige substanties die in staat zijn om de hormoonbalans te reguleren. Samen met ginseng, maca en ashwagandha zijn dennenpollen ongeveer de enige (bekende) phyto-androgenen uit de natuur. Dennen stuifmeel bevat onder meer:
° Testosteron, het bekendste mannelijk geslachtshormoon wat essentieel en onmisbaar is voor de man én de vrouw, zeker na de leeftijd van 50 jaar (menopauze) en/of bij prostaatproblemen.
° DHEA (Dehydro-epiandrosteron) bekend als een anti-stress hormoon en mogelijks ook als een levensverlengende stof.
° Androstenedione
° Androsterone

De huidige levenswijze en maatschappij kent een overdosis aan oestrogenen, de vrouwelijke hormonen. Die komen massaal in het lichaam door allerlei labo- en industrieproducten gebaseerd op petroleum en chemie waarmee we dagelijks in aanraking komen, zoals herbiciden, pesticiden, plastics, BPA, dioxine, PCB's, ftalaten, residu's van hormoon medicatie in het drinkwater,...Deze toxische stoffen zorgen voor de aanmaak van xenostrogenen die zich binden aan de oestrogeen receptoren in het lichaam en de normale hormoonwerking blokkeren. Dit veroorzaakt verhoogde waarden aan oestrogenen en verlaagde waarden aan androgenen wat leidt tot borstkanker, prostaatkanker en onvruchtbaarheid. Supplementeren met natuurlijke androgenen uit de pollen tinctuur is dan ook een uitstekende manier om de hormoon balans te herstellen.

Het herstel van de hormoonbalans door de androgenen in de pollen heeft een gunstige invloed op overgewicht, slapeloosheid, vermoeidheid, laag libido, depressie,...Ook atleten en bodybuilders hebben baat bij een natuurlijke aanvoer van testosteron uit de pollen. Verder is er een positieve invloed op het gemoed en werken de pollen als een antidepressivum dankzij het phenylalanine die de dopamine niveaus in het brein stimuleert.

Dennenkatjes vol stuifmeel
De pollen kunnen op 2 manieren ingenomen worden. Ofwel het rauwe poeder eten en/of verwerken in gerechten, ofwel een tinctuur maken. Het poeder bevat meer vitaminen, mineralen en anti-oxidanten en minder androgene stoffen. Bij de tinctuur is dit omgekeerd. Een tinctuur is dus beter geschikt voor het hormonale evenwicht vanaf 50 jaar (man en vrouw) en het bewaart ook langer (tenzij men het poeder invriest). Het poeder is een krachtig superfood en bevat alle essentiële aminozuren, vitamine B complex, vitamine E, vitamine D3, betacaroteen, selenium, calcium, ijzer, magnesium, nucleïnezuur, levende enzymen, MSM, polysachariden, essentiële vetzuren, antioxidanten (glutathion, superoxide dismutase of SOD), phytosterolen,...

Pollen geven een boost aan het immuunsysteem en beschermen tegen schadelijke straling en chemicaliën in de atmosfeer. Het neutraliseert vrije radicalen, beschermt het DNA en vertraagt het verouderingsproces. Het aminozuur arginine, het MSM en de androgene steroïden in de pollen zorgen voor een gave en jonge huid, sterke nagels en mooie haren. Men kan het poeder in een zalf verwerken en uitwendig gebruiken bij huidaandoeningen (eczema, acne, psoriasis). Het MSM en SOD werken ook als ontstekingsremmers en pijnstillers, vooral bij gewrichtsklachten en artritis.

Een tinctuur maken kan op verschillende manieren. Het wordt aanbevolen om samen met de pollen ook nog brandnetel wortel, rode ginseng of passiebloem toe te voegen aan de tinctuur. Dit zijn natuurlijke aromataseremmers die de opname van de beschikbare testosteron bevorderen.

Vul een glazen bokaal voor 1/4 tot 1/3 met pollen (en wat brandnetel wortel) en vul bij met een zelfde hoeveelheid alcohol. Men kan een 90° consumptie alcohol gebruiken die tegenwoordig opnieuw overal te koop is: Frankrijk, België, Nederland (goedkoopste). In dat geval kun je het eindproduct aanlengen met zuiver water om de sterke alcoholsmaak te temperen. Of men kan een sterke drank gebruiken zoals vodka, whisky, rum,...van minimum 40°. Sommigen gebruiken het gezeefde poeder, anderen de volledige (rijpe) kegeltjes (in dat geval vul je de bokaal 3/4 en overgiet volledig met alcohol. Sluit de bokaal en schud goed. Vul bij met extra alcohol indien nodig. Bewaar gedurende een maand en schud de bokaal iedere dag. Giet daarna het mengsel door een trechter met koffiefilter, wellicht verschillende malen, tot er geen poeder meer in de tinctuur zit. Pers het restproduct goed uit zodat alle vloeistof uit de pollen in de opvangbokaal zit. Daarna kun je de tinctuur overgieten in druppelflesjes. Neem enkele druppels onder de tong en hou 30 seconden in de mond alvorens in te slikken (zo komt het rechtstreeks in de bloedbaan zonder door het spijsverteringskanaal te gaan). Wissel het tijdstip van inname af en sla ook soms eens enkele dagen over, dit om gewenning en overdaad te vermijden. Want deze tinctuur is echt wel krachtig spul.

Hars

Het hars uit de dennen en sparren is een eeuwenoud en spectaculair (genees)middel bekend bij alle natuurvolkeren. Het is in feite het kleverige sap wat de boom produceert om zijn wonden en scheuren dicht te maken. Het zit vol antibacteriële stoffen om de boom te beschermen tegen schimmels en indringers. Het kleverige spul is ook waterdicht en belet dat de boom uitdroogt via de wonde. Meestal is er altijd wel wat hars te vinden op of onder een den of spar maar je kunt ook een V snede maken of een tak afbreken om wat hars te oogsten. Je kunt het bewaren in olie of een zalf maken met bijenwas. De kracht verschilt van soort tot soort waarbij het hars van de Balsemzilverspar wellicht de kroon spant. Het hars werkt sterk antiseptisch (ontsmettend) en wondhelend, en kan inwendig gebruikt worden bij hoest en verkoudheid, en uitwendig als kompres of rechtstreeks op wonden, schrammen, beten, zweren, splinters, littekens,...In deze uitgebreide studie van Arno Sipponen worden de medische eigenschappen en toepassingen uitvoerig en wetenschappelijk belicht.

Sommige indianenstammen gebruiken het hars als kauwgum. Maar het hars kan nog meer. Het wordt namelijk ook gebruikt als hulpmiddel bij de productie van lijmen en kaarsen, om cement te maken voor microscoop plaatjes (vanwege de hoge brekingsindex vergelijkbaar met glas), als fixatiemiddel bij de productie van zeep en parfumerie, als waterafstotend dichtingsmiddel voor boten en kano's, als basis voor natuurlijke vernis, in tandartsmiddelen en als wierook. Het hars kan ook gedestilleerd worden tot terpentijn en gebruikt als oplosmiddel en als natuurlijke waterafstotende houtbeschermer. De Egyptenaren gebruikten hars van de ceder om hun doden te mummificeren.

Hout

Een andere toepassing van de dennenbomen is uiteraard als bouwmateriaal. Gezien de bomen mooi recht groeien zijn ze ideaal om er balken, houtblokken en planken uit te halen en er houten chalets mee te bouwen. Maar er is wel een verschil in hardheid, duurzaamheid en bewerkbaarheid. Naaldhout is over het algemeen zachter dan loofhout. Grove den is ook gekend als 'grenen' en wordt gebruikt als timmerhout voor allerlei dingen zoals planken, spanten, masten en ook meubels. Het hout van de Douglasspar is gekend als stevig bouwmateriaal voor huizen, meubels en grondpalen. Dit hout is zwaar, sterk, fijnkorrelig, duurzaam en het droogt snel, vervormt niet en is makkelijk te bewerken. Het hout van de fijnspar is gekend als 'vuren' en meer geschikt voor algemeen timmerwerk, schrijnwerk, muziekinstrumenten. Dit hout is medium hard, redelijk elastisch, duurzaam onder water, licht van gewicht en van kleur. Bekend is ook de Libanon ceder die voorkomt in de Bijbel als bouwmateriaal voor de tempel van Salomo. Ander naaldboomhout wordt verwerkt tot kratten, multiplex, timmerhout en brandhout. Van de houtpulp wordt papier gemaakt.

Rinkelende den

De lezers van de boeken zijn vertrouwd met enkele wonderlijke verhalen over de kracht van de Siberische den. Vele duizenden jaren geleden was Europa volledig bedekt van west naar oost met een oerbos van naaldbomen en loofbomen. Zoals we ondertussen weten is alles in de natuur met elkaar verbonden, niet alleen energetisch, maar zelfs ook letterlijk via een uitgebreid netwerk van fijne draden (mycelium). Dit netwerk geeft informatie door aan bomen en planten, net zoals de moderne glasvezelkabels die beeld en geluid transporteren. Ook de Siberische den speelt daarbij een rol. Volgens Anastasia vangt de den via zijn duizenden naalden kosmische energieën op (licht fotonen) om die dan door te geven aan Mens, dier en plant. Soms gebeurt het dat één enkele den gedurende zijn levenstijd (500 jaar) alle kosmische energie opslaat en bewaart. De energie in de boom wordt dan uiteindelijk zo hoog dat de den een zoemend of rinkelend geluid begint te maken, een teken dat hij aan het einde van zijn leven is gekomen en kan gebruikt worden. Zulke bomen zijn uiterst zeldzame maar erg krachtige helers. 


Creation said:

'I want to hide something from the humans until they are ready for it.
It is the realization that they create their own reality.'

The eagle said,
'Give it to me. I will take it to the moon.'
The Creator said, 'No. One day they will go there and find it.'
The salmon said,
'I will bury it on the bottom of the ocean.'
The Creator said, 'No. They will go there, too.'
The buffalo said, 'I will bury it on the Great Plains.'
The Creator said, 'They will cut into the skin of the earth and find it even there.'

Grandmother who lives in the breast of Mother Earth,
and who has no physical eyes but sees with spiritual eyes, said
'Put it inside of them.'
And the Creator said, 'It is done.'

(Hopi Nation, Arizona)


2 opmerkingen:

  1. Bedankt voor deze informatie, maanden geleden heb ik doorgekregen dat ik een siroop met dennenboom scheutjes moest maken, maar ik wist niet waarom. Nu begrijp ik het. Die boom is een wonder van de natuur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. leuke info ! handig
    mvg

    BeantwoordenVerwijderen