Via Groothertogdom Luxemburg (waar ik goedkoop mijn campertje voltank met benzine en LPG) rij ik doorheen de Moezelstreek en langs de grootsteden Metz en Nancy naar mijn volgende bestemming: educatief centrum ‘De Natuurlijke Tijd’. Een project van Hans Roverts die vijf jaar geleden een bosrijk gebied kocht en met de hulp van (tijdelijke en vaste) bewoners en vrijwilligers het geheel omtovert tot een prachtige en krachtige verblijfplaats. Hans woonde eerst enkele jaren op Ecolonie, een bekende leefgemeenschap die vlak naast ‘De Natuurlijke Tijd’ gelegen is, midden in de groene Vogezen, ook wel de longen van Frankrijk genoemd vanwege de uitgestrekte bossen. Volgens Hans een streek met Keltische roots die ook sporen bevat van prehistorische bewoning uit lang vervlogen Atlantische en wellicht Lemurische tijden.
Het onthaal is hartelijk en de plek is prachtig. Volop stilte, ongerepte natuur, kabbelende beekjes, elfenplekjes en ’s morgens wakker gefloten worden door vele vogelmelodietjes. Het is weer eens wat anders dan een dagelijkse wekker die oproept tot het werk :-)Hans geeft mij een korte rondleiding en vertelt over het ontstaan van dit project. Na jaren wonen en werken op ‘Ecolonie’ vond hij de tijd rijp voor zijn eigen droom. Hij kocht een verlaten en vervallen glasblazerij vlak naast ‘Ecolonie’ en bouwde de ruïne om tot een natuur educatief centrum. In de middeleeuwen was deze streek (Vogezen) het centrum van een bloeiende glasindustrie. Hennezel, het dorpje waar beide gemeenschappen nu liggen, was trouwens de naam van een bekende glasblazersfamilie. De fundamenten van de ruïne dateren uit het jaar 1365 en het mooie is dat nog een stuk authenticiteit bewaard is gebleven. De natuur haar gang laten gaan, het leven laten stromen en zonder oordeel kijken, luisteren, genieten en verwonderd worden door de pracht en kracht der natuur, de mensen en het leven. Zo ervaar ik deze plek.
De geschenken van de dag tot je nemen, dat is de hoogste kunst.
Op ‘Ecolonie’ overheerst een eerder mannelijke energie en zorgt een stevige structuur en duidelijke richtlijnen voor een goed en succesvol functionerende gemeenschap annex vakantiedomein, geitenboerderij en holistisch centrum. Op ‘De Natuurlijke Tijd’ hangt een meer vrouwelijke energie: zachter, opener, losser, ontvankelijker. Naast vaste bewoner en eigenaar Hans zijn hier meestal wel enkele tijdelijke bewoners die er korte of lange tijd vertoeven samen met vrijwilligers, vakantiegangers en ook jongeren die door jeugdzorg geplaatst worden. Deze gevoelige jonge mensen, zogenaamde ‘probleemjongeren’; die vaak in de war en zoekende zijn, zonder wortels en grenzen, maar vaak ook met de kwaliteiten van indigo- en kristalkinderen; kunnen hier terecht om zichzelf te vinden, om te helen en in hun kracht te komen. Voor sommigen een erg drastische omwenteling: uit een technologische verwen- en verleidmaatschappij naar een natuurlijke omgeving waar alleen de basisbehoeften ingevuld worden.
Net als de vrijwilligers hier werken ze 30 uur per week maar worden wel begeleid in hun transformatie proces. Ze lopen tegen zichzelf aan, leren grenzen kennen en oefenen kwaliteiten als respect, verantwoordelijkheidszin en open communicatie.Naast deze jongeren begeleiding verzorgt Hans ook 4 maal per jaar een initiatieweek voor vader en zoon, en natuurwandelingen met gids. En ter gelegenheid van de dag buiten de tijd (25 juli = aanvang van een nieuw jaar volgens de Mayakalender) wordt een festival georganiseerd met muziek, dans, optredens, workshops,…
Ondertussen bevestigen de gesprekken met Hans enkele inzichten rond woongemeenschappen.
- Theorie en praktijk verschillen hemelsbreed, een prachtige en goed uitgewerkte visie levert niet automatisch een succesvolle leefgemeenschap.
- Financiering van een project (zowel opstart als voortzetting) is altijd en overal een serieuze uitdaging.
- Een pioniersbestaan tijdens de opstart van een project, wanneer nog weinig tot geen accommodatie voorhanden is (zoals stromend en warm water, elektriciteit, verwarming,…), vergt een bepaalde mentaliteit en een sterke overtuiging. Met andere woorden: niet iedereen kan dit aan.
- Vele mensen hebben mooie dromen en plannen, maar weinigen bezitten de daadkracht, motivatie en volharding om ze uit te voeren en af te ronden. Spirituele en andere zweverigheid zonder aarding, leiden niet tot tastbare resultaten.
- Er zijn verschillende methodes om een gemeenschap op te starten. Eén (charismatisch) persoon koopt zelf een terrein en trekt medebewoners en helpers aan die zich kunnen verbinden met het project. Of een groep mensen koopt samen een domein en beslist in overleg als volledige gemeenschap over de visie en doelstellingen. Of een kleine kerngroep bezit de leiding over een project en neemt beslissingen voor de hele gemeenschap. Al deze mogelijkheden hebben voor- en nadelen.
Wordt vervolgd, maar eerst nog een liedje.
En ja, echt wel, ik heb de tijd van mijn leven.
En ja, echt wel, ik heb de tijd van mijn leven.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten